De uitbreiding van het vaderschapsverlof is voorlopig van de baan, omdat de VVD het ‘te controversieel’ vindt. Demissionair minister Asscher diende zijn wetsvoorstel eind vorig jaar in.
Partners van moeders hebben nu recht op twee door de werkgever betaalde dagen na de geboorte. Daarnaast heeft de partner nog recht op drie dagen ouderschapsverlof. Dit verlof is onbetaald, tenzij werkgevers en werknemers in de cao doorbetaling hebben geregeld. Asscher stelde voor dit in 2019 uit te breiden met een dag ‘calamiteitenverlof’ op de dag van de geboorte, plus drie dagen extra kraamverlof. ‘Calamiteitenverlof’, hoe verzin je het. De geboorte van je kind is dus een ramp.
In feite is de hele discussie rond het vaderschapsverlof merkwaardig. Waarom zou een werknemer eigenlijk recht op twee dagen betaald en drie dagen onbetaald vaderschapsverlof moeten hebben? Elke werknemer bouwt jaarlijks vier maal het aantal uren op dat er per week wordt gewerkt. Voor een werknemer die fulltime werkt zijn dat 20 dagen vakantie per jaar. Iemand die 25 uur per week werkt krijgt 100 uur verlof. Tijdens de vakantie betaalt de werkgever het loon door. Genoeg vrije dagen dus om te gebruiken voor het vaderschapsverlof. In Amerika, Canada, Duitsland, Ierland, Oostenrijk en Zwitserland is het vaderschapsverlof niet eens bij wet geregeld. Dat zijn dus nul dagen, tenzij anders is afgesproken met de werkgever. In Italië is het vaderschapsverlof wettelijk vastgesteld op 1 dag.
Een werknemer die vader wordt weet dat meestal maanden van tevoren. Wat is er dan eigenlijk mis om aan die belangrijke gebeurtenis een aantal van je verlofdagen te besteden? Heeft een vader dat er niet voor over? Moet de werkgever daar extra betaald en onbetaald vrijaf voor geven? Het is toch jouw kind? De overheid subsidieert het ouderschap al genereus met:
1. Kinderbijslag
2. Kindgebonden budgettoeslag
3. Kinderopvangtoeslag
4. Premievrije ziektekostenvergoedingen zonder eigen risico voor kinderen onder de 18 jaar
Wanneer je er van uitgaat dat onze klimaatproblemen voornamelijk veroorzaakt worden door overbevolking, dan zou een pas op de plaats maken met het in de wereld zetten van kinderen toch een logische zaak zijn. Tijdens de internationale klimaatconferenties hoor je daar nooit iets over. Alle klimaatmaatregelen om de CO2-stijging tegen te gaan zijn natuurlijk prachtig, maar waarom niet de kern van de zaak aanpakken: de overbevolking afremmen, te beginnen in Nederland.
Als het om HLBT en euthanasie gaat lopen we toch ook zo graag voorop? Waarom niet, afwisselend, voor een generatie het 1-kind principe invoeren in plaats van het ouderschap te subsidiëren en bij te dragen aan de overbevolking en aantasting van het klimaat? U zegt natuurlijk dat die overbevolking een Derde Wereldprobleem is. Maar onze Nederlandse klimaatmaatregelen dan? Die zijn mondiaal gezien toch ook minder dan een druppel op een gloeiende plaat, en toch nemen we ze? Waarom dan niet het voorbeeld geven en aan geboortebeperking doen? Je bent consequent of je bent het niet.
Maar wat dan met de economische groei, zult u denken, daar zijn toch nieuwe kindertjes voor nodig? Nou, het is maar hoe je er tegenaan kijkt. Voor een duurzame krimpeconomie valt veel te zeggen, maar dat is vloeken in de kerk. Toch, wereldwijde krimp zou een zegen zijn voor de mensheid en de planeet, maar dat is een onderwerp voor een volgende column.
Terug naar het vaderschapsverlof. Wanneer iemand van plan is een dakkapel te plaatsen of een andere klus in of rond het huis wil uitvoeren dan is het de normaalste zaak van de wereld dat, wanneer dit niet in het weekend of in de avonduren kan, daar verlofdagen voor opgenomen worden. Maar wanneer je eigen kind geboren wordt kan dat niet, dan moet de werkgever over de brug komen. Dat is toch raar?
Dat het vaderschapsverlof gedeeltelijk betaald wordt door de werkgever slaat eigenlijk nergens op. Een werknemer wordt, via het vaderschapsverlof, vijf dagen aan het arbeidsproces onttrokken. Een invalskracht inhuren kost meestal extra geld en vaak is dat niet eens mogelijk. Daarbij heeft het MKB het al moeilijk genoeg met de standaard twee jaar verplichte doorbetaling van zieke werknemers. Schaf daarom het hele betaalde én onbetaalde vaderschapsverlof af.
Ouders die het niet vanzelfsprekend vinden om wat verlofdagen op te offeren voor de geboorte van hun kind, daar mag je best vraagtekens bij plaatsen. Fijne Paasdagen!
