Alleen wie stalen zenuwen en een zwarte band in communicatietechnieken heeft kan zich zonder al te veel kleerscheuren redden in een gesprek, debat of pennenstrijd met het politiek correcte, linkse collectief (dat met de dag wanhopiger wordt). Het is gewoon niet meer te doen. En al lang niet meer de bedoeling heb ik het idee. Ze hebben genoeg aan zichzelf en verheffen onlogica, psychologische spelletjes en ‘het eigen gelijk’ tot de strenge regels van het spel. Zo schreef Syp Wynia in Elsevier deze zomer: ‘drogredeneringen zijn de norm in het maatschappelijk debat’. En wie gesubsidieerd wordt heeft gelijk. Of je nou theoloog of denker des Vaderlands bent – Anne Fleur Dekker of een tuigvlogger.
Een kaartenhuis van ‘gelijk’ kan alleen maar overeind kan blijven door tal van verschillende afleidingsmanoeuvres. Ze zijn al zo oud als Machiavelli en zo vers als elk nieuw kabinet. Niet exclusief voorbehouden aan links dus, maar wel hun enige business model op het moment.
- Gaslighting. ‘Dat is niet gebeurd, je hebt het niet goed gezien, laat jezelf nakijken’. Voorbeelden: ‘Islamofobie’, ‘religie van de vrede’, ‘diversiteit’, ‘er is geen politieke steun meer voor referenda’ (Mark Rutte). Gaslighting – een populaire benaming is niet automatisch een modegril, want de Stasi deed het al met Zersetzung. Weet: je bent niet gek. Vertrouw op je eigen waarneming.
- Projectie. ‘Rechts denkt in complotten, jullie willen mij/ons de mond snoeren, (internet) haltecrimes, ‘nepnieuws’. Een defensiemechanisme dat onmiddellijk afrekent met schuldgevoelens, schaamte of verantwoordelijkheid voor gedrag dat in de eigen gelederen stelselmatig plaatsvindt – zoals dus haat koesteren voor andere ideeën, anderen de mond snoeren en in complotten denken. Het is de snelste manier om de aandacht van jezelf af te leiden. De tegenstander moet zich nu verdedigen, terwijl jij even op adem kunt komen. Gebruik dit om erachter te komen wat links werkelijk denkt en doet. Ze vertellen het je gewoon zelf.
- Onlogische gesprekken from hell. Mindfucks, woordensalades, cirkelredenaties, van alles om je van het pad te brengen. Frustratie is het doel tot je schreeuwend “laat maar!” roept. Aan het eind vraag je je af hoe het gesprek überhaupt begon. Onthoud: ze discussiëren niet met jou, maar met zichzelf.
- Generalisaties. Mensen die intellectueel lui zijn generaliseren graag. Kritiek op het alarmistische klimaatbeleid is dan: klimaatontkenning. Of erger: je bent een gevaar voor de planeet. De mensheid is volgens links op te delen in schuldige mensen en slachtoffers. Als individu met een eigen, andere mening pas je er gewoon niet tussen. Goed om te weten.
- Opzettelijk verkeerd interpreteren van je gedachten en gevoelens tot waar het absurd wordt. Het enige wat helpt is blijven herhalen: “dat zei ik niet”. Verder is er geen uitweg.
- ‘Nitpicking’ of ‘moving the goalpost’. Helaas is daar geen goede Nederlandse vertaling voor. ‘De lat hoger leggen’ komt in de buurt, maar de lat gaat ook heen en weer. Het is een onmogelijke standaard stellen omdat de eisen steeds veranderen. Zwarte Piet is nu bijvoorbeeld niet meer zwart maar een Spaanse edelman. Is ook niet goed, want ‘kolonisator’. De politiek correcte eisen waaraan Piet moet voldoen zullen zich eindeloos oprekken tot waar hij slechts nog een blanke, sukkelige man kan zijn. Zelfs dan zal er iets op aan te merken zijn, bijvoorbeeld de klacht van cultural appropiation dat aan zijn huppeltje, grapje of gedrag kleeft. Je kunt onmogelijk scoren als de doelpalen steeds aan de wandel gaan. Wees dus zelf het doel voor wat je belangrijk vindt.
- Emotionele argumenten. “Wil jij soms dat transgenders hun leven lang depressief blijven en zelfmoord plegen?!” (als reactie op kritiek op genderneutrale wc’s en geslachtsoperaties op kinderen). Werk in op die emotie door uit te leggen dat transgenders meer reden voor zelfmoord hebben als anderen steeds voor hun blijven bepalen wat zij nodig hebben. Kom met cijfers en statistieken.
- Van onderwerp veranderen. In een discussie over homorechten, waarin de relatie tussen islam en misdaden tegen homo’s ter sprake komen, beginnen over een andere misstand die ‘erger’ is of de zaken ‘nuanceert’, bijvoorbeeld de ‘discriminatie van moslims’. Voor maximaal effect hanteert links dit trucje door het te combineren met alle bovenstaande trucjes. Voor je het weet zit je in een welles-nietes over moslims die de nieuwe joden zijn, en moet je je kostbare tijd en energie verspillen om uit te leggen dat het bezoek aan het Belgische Molenbeek van een politicus geen fascistische propaganda is gericht tegen moslims als weerloze, opgejaagde groep. Blijf bij het onderwerp dus.
- Bedreigingen. Als het bovenstaande allemaal niet helpt dan maar bedreigen. Eerst verdekt, later als de kudde mee is vanachter een spandoek of tafel in een praatprogramma van de publieke omroep. SJW’ers die eisen dat columnisten stoppen met schrijven (en hun zin krijgen), bekladden van deuren van politici, allemaal omdat 1 t/m 8 niet meer zo goed werken. Doe aangifte en don’t surrender.
- Uitschelden. ‘Nazi’, ‘xenofoob’, ‘Hitler’, ‘racist’, ‘extreem-rechts’. Links micro-managment van andermans emoties. Er zit weinig variatie in dus neem het niet persoonlijk. Is vaak ook projectie (zie 2.).
- Lastercampagnes en stalking. Als autoritaire of bange mensen geen controle over je krijgen, kunnen ze altijd nog het beeld dat anderen van je hebben beïnvloeden door lastercampagnes. CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt moet het nu ontgelden, Wierd Duk kent het al jaren. Ze verspreiden geruchten, terloops of agressief, en rekenen op de gefrustreerde, aangebrande en boze reactie van jouw kant die hun ‘gelijk aantoont’. Ook hiervoor geldt: blijf bij de feiten. Ook als het over anderen gaat. Documenteer alles als het stalken wordt. Ontmasker agressief gedrag.
- Controle. Alles hierboven draait om controle, het is de bewuste dan wel onbewuste modus operandi van de-weg-kwijt-links. Het kan allerlei vormen aannemen, ook die hierboven niet genoemd zijn. Het oude links, dat zich daadwerkelijk politiek onderscheidde van rechts is al lang niet meer. Ideeën hebben plaatsgemaakt voor sprookjes, debat voor duimzuigen. Neem ze serieus als het serieus wordt, maar anders niet. Voor een beter leven met iedereen, voor iedereen.
