‘De overheid gaat niet langer onnodig opschrijven of iemand man of vrouw is. Het aanstaande kabinet Rutte III, bestaande uit VVD, CDA, D66 en ChristenUnie, wil dat alle overheden zoveel mogelijk genderneutraal te werk gaan’. De maatregel is een van de manieren waarop de nieuwe coalitie de rechten van LHBT’ers versterkt, meldt de NOS. ‘Zo wordt ook Artikel 1 van de Grondwet aangevuld. Daarin moet worden opgenomen dat discriminatie op basis van een handicap of seksuele oriëntatie niet meer mag.’
Het is niet genoeg dat LHBT’ers via medische en psychologische hulp, een publieke ruimte vol cafés en praatgroepen en grootschalige evenementen ‘zichzelf’ kunnen worden of zijn, nee ze willen ook meer rechten, zegt het afgesleten politieke interieur dat zich het nieuwe kabinet Rutte III noemt. En LHBT’ers willen niets onnodig kwetsend te hoeven invullen!
Eerst even over dat laatste – het ‘onnodig’ zetten van kruisjes in hokjes of opschrijven of iemand man of vrouw is. Wie bepaalt er met terugwerkende kracht (want je moet een definitie van ‘onnodig’ gaan maken op basis van bestaande praktijk) maar vooral in de toekomst, wat ‘onnodig’ is? ‘Onnodig’ is net zo transparant als ‘geen zin in’ of ‘te lastig’. Niet dus. Het lijkt mij bijvoorbeeld nodig in het geval van een landelijk borstkankeronderzoek en bij aanvraag van een paspoort. En misschien onnodig in geval van een afspraak met de gemeentelijke grofvuildienst of aanmelding voor een landelijke opschoon dag. Maar daartussenin? Het enige criterium lijkt, als ik het zo lees, het welbevinden van de genderneutrale persoon. Maar als minimaal kwetsen het officiële oogmerk is dan voorspel ik dat ‘onnodig’ zal worden opgerekt tot steeds meer formulieren en brieven, tot aan Noord-Koreaanse ‘Beste inwoner van Nederland’ post toe, want dat krijg je met zo’n woord als ‘onnodig’ en useful idiots in overheidsdienst.
We moeten inzien dat het helemaal niet gaat om de wensen van een minderheid. We are all in this. En dat het onofficiële oogmerk, de wil van D66, overheid, belangengroepen, tal van NGO’s en vooral het Vaticaan van de Verenigde Naties (die “een systeem-breed actieplan voor promotie van gendergelijkheid” doordrukken) om de gehele sociale werkelijkheid onder één uniform principe te brengen, totaal is. Totalitair is als aanduiding niet overdreven, maar een exacte beschrijving van wat het is. Het ontwaken van de onvrijheid van het individu om te zijn wie hij is en het sterven van een liberale staat. Maar omdat ‘systeem-brede actieplannen’ de huidige politiek zou begraven onder een electorale afstraffing wegens ‘totaal geen zin in’ van de bevolking, krijgen we het als een kikker in warm water opgediend. We krijgen waanzin gedoseerd om niet op tilt te slaan.
Dan nu de apekool in het regeerakkoord over ‘versterking van rechten van de LHBT’ers’ via wijziging van Artikel 1 van de huidige Grondwet. Die luidt nu:
‘Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan’.
Waarom moet daar ‘handicap’ en ‘seksuele oriëntatie’ bij? Welk acuut probleem, welk vreselijk onrecht vindt er plaats vanwege of ondanks de ruime vangnetbepaling ‘op welke grond dan ook’? Welk recht wordt een transgender ‘queer’ ontzegd wat ik wél heb in deze samenleving? Geen. een. ‘Gendermania’ is een machtsmiddel van EU en overheid en niemand is ermee geholpen. Mensen die niet in een hokje passen of juist graag in een ander hokje willen passen (lees daarover ook columnist Maxim Februari: “flikker niet alle minderheden in een vergaarbak”) worden onder het mom van inclusiviteit op het verkeerde been gezet terwijl er ondertussen met de slechtste bedoelingen aan onze grondwet wordt gesleuteld.
Deze zogenaamde ‘versterking van rechten’ is in werkelijkheid alleen maar een toekenning van opgedrongen ‘mama-Staat’ privileges, die (in lijn met het systeem-brede actieplan) mogelijke overtreders van de anti-discriminatiebepalingen (die vast ook nog zullen volgen), zal dwingen af te stappen van de beoordeling op iemands inhoud, kwaliteiten, vaardigheden (in de beroepsfeer) om zo al dan niet ongewild mensen op steeds meer terreinen gelijk te schakelen en hun gedrag te beïnvloeden onder de dreiging van schuld aan ‘intolerantie en onverdraagzaamheid’.
Je ziet nu al in Australië dat steeds meer vrouwen in het leger aangenomen moéten worden, in Amerika in technologische functies en in Nederland mannen die ouderschapsverlof krijgen (welke vrouw wil dit?). Allemaal kleine dingetjes, maar als je die lijn doortrekt zet het onze natuurlijke en sociale werkelijkheid op zijn kop en verzwakt het uiteindelijk het instituut van familie, gemeenschap en individu. De basis van ons bestaan.
