De ‘James Madison High School’ krijgt een nieuwe naam omdat een leerling zich ‘onveilig’ voelt. De stad Madison is nu een van de zes steden waar met instemming van autoriteiten memorials worden weggehaald. CNN:
“Madison Mayor Paul Soglin announced Thursday that two Confederate memorials at the Forest Hill Cemetery will be removed. In a statement, Soglin said taking down the “monuments will not erase our shared history. The Confederacy’s legacy will be with us, whether we memorialize it in marble or not. There should be no place in our country for bigotry, hatred or violence against those who seek to unite our communities and our country,” the mayor’s statement said.
The removal had “minimal or no disruption to the cemetery itself.”
‘Het gebeurt wel netjes hoor’, is nu al de teneur.
Dit komt ook naar Nederland, een paar maanden zullen genoeg zijn om de pionnen op het bordspel van identity politics wat verder te verplaatsen, iedereen doet immers mee, dus vooruit wordt er gelopen.
Het is om het even wat er van de gekwetsten verdwijnen moet, als het maar een overwinning is op de witte, heteroseksuele, (semi-) christelijke man, die bij het minste verzet tegen deze destructie van ons gezamenlijke verleden, ‘zijn’ religie, trots of individualiteit een ‘Nazi’, ‘fascist’ of ‘racist’ wordt genoemd. Ik merk dat er geen uitweg lijkt uit dat spel, nou ja, behalve door uit het spel te stappen dus. Echter, onze idiote obsessie met ‘verbinding’ en ‘eenheid’ staat dat in de weg. Ook dat is bij de tegenstander bekend – we are all in the game.
Radicaal links, de pathologische identity warriors die de dominante stem verkondigen op Amerikaanse universiteiten en de mainstream media in de greep hebben, staan echter alleen nog op hun benen omdat iedereen – van ‘andersdenkenden tot Nazi’s’ – de strijd met ze wil aanbinden en hun zuurstof wil zijn. We worden constant verleid het spel mee te spelen. Zo is bijvoorbeeld het feit dat ik tot de ‘andersdenkenden’ behoor ook maar een speelkaart in hun kaartspel, ‘andersdenkende’ is de ondergrens van de beledigende tactiek – nog steeds één worp achterstand, een dagje Monopoly gevangenis – nog net geen moreel failliete Nazi, maar een soort gedoog-Nazi.
Ga maar na, wie zitten er achter het stuur van de definities? Ik heb dat in ieder geval niet bedacht, net als al die andere min of meer gelijkgestemde andersdenkenden, dat wij de ‘anderen’ zijn – zogenaamd afgedreven van de norm, van ‘het morele gelijk’ (ook al zoiets, een zuurstofrijk compliment dat we ze steeds maar blijven maken). ‘Andersdenkenden’ die behoud van nationaliteit, eer, individualiteit en gelijkheid zónder racisme nastreven zijn als je opkijkt van het spel gewoon de denkenden. Keer het eens om.
Achter hun opgetrokken muur van groepsidentiteit heeft radicaal links geen enkele individuele krachten, of de wens om die te vinden en in te zetten. Het is een legertje pionnen in een spelletje, dat uit noodzaak rekent op onderwerping door allen aan hun regels. Zelfs door mensen die hen doorzien. Als die meegaan, bereiken ze de eindstreep.
Als je je wilt invechten in het spel van je linkse vijand en meespeelt- als ‘andersdenkende’ dus, of als ‘de onderdrukker’ met een ‘witte’ identiteit, of zelfs met een ‘witte superieure’ identiteit, zoals we in Charlottesville zagen en je wint – want dat kan, dan win je hun spel.
Maar dat is geen overwinning, dan ben je slechts de succesvolle exponent van hun pathologie. Hoe kan dat ooit iets goeds zijn? Ideologisch en intellectueel verzwakt tot dat nulpunt ben je geen haar beter. Het zieke spel van groepsidentiteit – waarin de wedstrijd om wie het meest slachtoffer is van welke historische gebeurtenis of ingebeelde microagressie dan ook – zal doorgaan tot er een genocide op volgt. Het bordspel moet dus om en pas dan zal wat het ook blijkt te zijn geweest dat ons op dit destructieve pad bracht als sneeuw voor de zon verdwijnen. Het is het moeilijkste wat we ooit hebben moeten doen.
