Het kan hard gaan in de ontwakingsfase. In september 2012 stemde ik nog op Mark Rutte. Geen idee meer waarom, ik kan me alleen een gevoel herinneren – hij speelde de staatsman die verantwoordelijkheid wilde nemen, de ‘overheidsfinanciën op orde wilde brengen’ en het voortouw nam. Het rode potlood zou ik nu met geen mogelijkheid meer in de buurt van zijn naam kunnen krijgen. De man is een totale volksfraudeur gebleken – en eerlijk gezegd was mijn gevoel toen ook meer een wens, geen overtuiging.
Politici-volksfrauders verwachten ook helemaal geen overtuiging meer van de kiezer, die functioneert toch slecht. Ze zijn van handelaren in belangen, handelaren in wensen geworden. De wens is immers de morele gids voor velen gebleken. Alleen intentie telt. Denk aan ‘de planeet redden’, ‘een wereld zonder grenzen’, ‘eerlijk delen’, ‘respect voor islam’, ‘sociale rechtvaardigheid’ en dat alles terwijl we aangemoedigd worden eindeloos te rimpelbaden in schuld en schaamte over ons witte, westerse zelf. Lekker GroenLinks stemmen met twee auto’s voor de deur en de kinderen op de witte hockey, of VVD voor ‘meer veiligheid’ en blauw op straat terwijl het hele nationale corps corrupt is en dure feestjes viert van belastinggeld.
Heel veel mensen moeten hier niks van hebben, net als van EU, globalisering en de algehele betutteling, maar dat zijn ook niet de zieltjes die Rutte wil winnen. Hij wil ze beschadigen terwijl hij de andere om de tuin leidt.
Dat blijkt ook weer uit de ‘ambitieuze plannen van het volgende kabinet’. ‘Er wordt meer nadruk op de Nederlandse identiteit gelegd’, aldus een bericht vandaag. In het nieuwste regeerakkoord zou staan dat middelbare scholieren ten minste één keer het Rijksmuseum moeten bezoeken. Ook moeten scholieren een keer langs in het Tweede Kamergebouw in Den Haag en het Wilhelmus leren. Het lijkt niets om je druk om te maken, maar waarom dan ‘ambitieus plan’?
Omdat er aan dit ambitieuze plan om Nederlanders als toeristen in eigen land te behandelen vooral een schaduwzijde zit. Het effect van dit soort inburgeringscursussen voor de eigen bevolking is dat Rutte mooie sier maakt met ‘vaderlandsliefde’, terwijl het volk elkaar onderling verder zal ridiculiseren met het volkslied, spruitjes, Rembrandt en binnenhof. Je ziet al hoe licht ontvlambaar iedereen doet over Sinterklaas, paastakken en zeehelden.
Cultuur en identiteit ontstaan in menselijke relaties tot elkaar, niet door opgedrongen clichés waarvan geen kind straks meer weet of zijn leerkrachten het nou belangrijk vonden of verplicht moesten doen. En op een dieperliggend niveau is de veronderstelling dat identiteit te maken heeft met museumbezoek en psalmen zingen een poging om de banden die juist buiten instituties bestaan en ontstaan te verzwakken. Het signaal van het kabinet is dat ‘de staat’ Nederland is, niet de mensen die zonder gezeur van BOA’s staand een biertje willen drinken op een terras, niet de homo’s die hand in hand over straat willen gaan in hartje Amsterdam, niet de boeren die heerlijke kaas maken maar ten onder gaan aan milieu-regelzucht.
Als er iets duidelijk is geworden de afgelopen tien, twintig jaar is het wel dat bijna niemand in Den Haag zich interesseert voor Nederland. De nare manier waarop Sybrand Buma is aangepakt na zijn HJ Schoo-lezing, hoe Thierry Baudet wordt aangekeken op zijn verdediging van ‘de natiestaat’, om maar te zwijgen over de hoon die Geert Wilders over zich heen krijgt – echt trots zijn op je land mag helemaal niet. Wat wel mag zijn vlaggetjes op een blokje kaas zetten en de multiculturele zegeningen vieren, verder niet.
Onze huidige leiders zijn als de dood voor trots – als belichaming van het zelf, een terugkeer naar de ziel. Ook dit kabinet wil graag dat de ziel overloopt en opgevangen wordt in de buitenwereld van managers, instituten en bureaucraten. Tot het graf, en het liefst nog daarna.
Als VVD, D66, CDA, PvdA/GroenLinks werkelijk de Nederlandse identiteit en cultuur willen beschermen dan zullen ze moeilijke beslissingen moeten nemen over wat die cultuur mogelijk bedreigt en wat nodig is om die te beschermen. Zodat mensen binnen hun landsgrenzen – met hun eigen mores – hun cultuur kunnen behouden. En het ook buiten het Rijksmuseum nog leuk rondwandelen is. Maar dát wil het nieuwe kabinet niet.
