Het NOS journaal had het in de opening over ‘een witte man’ als belangrijkste kenmerk van de Las Vegas schutter. Het waren ook niet zozeer die drie woorden – het was immers waar – maar wel hoe aangedikt of misschien zelfs triomfantelijk ze klonken, of beeldde ik me dat maar in?
Nee, echt, de lezeres zei het zoals je een … gelukt recept uit de oven haalt. Drie woorden met de lading van een subtiele tegenaanval, een weerspiegeling van het onuitgesproken verbod op het labelen van terreurverdachten en daders als ‘moslim’, al dan niet in combinatie met ‘asielzoeker’ of ‘allochtoon’ (een woord dat niet eens meer officieel bestaat) of ‘zwart’ (iets wat ik verder ook geen zinnig onderscheid vind). Vooral als een terreurdader meer van die dingen is heet dat ‘irrelevant’, nu was een witte huidskleur ineens het belangrijkste kenmerk. Dat is hypocrisie zoals je die steeds vaker ziet.
Waarom dat zo overcompenseren? De krampachtigheid waarmee de staatsmedia islamitisch geweld steevast aanduiden als gewoon ‘een aanslag’, ‘een terrreurdaad’ of ‘amok’ – in ieder geval in de opening van het journaal en de koppen in de krant – moet zich denk ik af en toe even ontladen in de opluchting dat de taal-acrobatiek even niet hoeft, dat er even geen woorden ingeslikt hoeven worden. Dus nu: ha, wit!
Even vrij van het verbod op ‘framing’, ‘negatieve stereotypering’, ‘polariserende berichtgeving’ en de plicht van ‘meer positieve beeldvorming’, dus vooruit met die geit. Gewoon ‘wit’. “Want dat moet ook maar eens gezegd”, alsof ze het andersom ook benoemen. Het was ‘een witte man’ beste kijkers, niet die andere terreurdaders wiens religie, achtergrond of motivatie wij normaal gesproken angstvallig achter mysterieuze irrelevantie verbergen.
Zo zie je maar, je kunt ook teveel aan politieke correctheid doen als media, maar daar krijgt je verbale constipatie van. Het laxeermiddel is daarom de witte man die heerlijk afgebakken de woonkamer in wordt geserveerd, compleet met schuld. Hier, dit is toch wat jullie willen, de waarheid? Nu durven we het wel.
‘De witte man’ is de mogelijkheid waarin staatsmedia even boven water komen voor lucht, waar er niets ergers kan gebeuren dan dat GeenStijl, Jan Roos, Bart Schut of nog een paar andere witte mannen je (terecht) op de vingers tikken. Soit. Zolang je maar kan deugen en in opdracht van de kudde handelt is het al goed.
De NOS praat vooral tegen zichzelf in de opening van het journaal, ter compensatie, maar wordt als een jokkend kind met zijn mond vol snoep alsnog betrapt op de ontkenning van de relatie tussen islam en terreur als een relevant feit voor het nieuws. Want wordt de volgende terreurdaad ook met kleur geduid, NOS? De waarheid baant zich altijd op gekste manieren een weg naar buiten.
NOS journaal opening zoals je die nog nooit hebt gehoord. Las Vegas pic.twitter.com/aQIGfwvHbo
— Hans Acker (@HansAckerNY) 2 oktober 2017
