Tegen parlementariër Silvio Matser van Sint Maarten werd vorige week twee jaar celstraf geëist, wegens belastingfraude. Als hij wordt veroordeeld verliest hij zijn zetel, maar een oplossing is dat niet. Matser wordt opgevolgd door Maria Bulcamper-Molanus, die eveneens voor de rechter moet verschijnen, voor belastingfraude, valsheid in geschrifte en lidmaatschap van een criminele organisatie. Dit zijn politici van de Verenigde Volkspartij van Theo Heyliger, die op zijn beurt wordt verdacht van een miljoenenfraude bij het kopen van stemmen bij verkiezingen en het omkopen van parlementariërs. Een belangrijke financier van politici op Sint Maarten is Francesco Corallo, die volgens de Italiaanse regering is verbonden met de Italiaanse maffia. In de casino’s en bedrijven van Corallo op Sint Maarten zijn op verzoek van de Italianen invallen gedaan, in verband met grootschalige fraude bij een Italiaanse bank.
De scheiding tussen politiek en maffia op Sint Maarten is soms flinterdun. Hoe dat in zijn werk gaat was vorig jaar te zien in een filmpje van een beveiligingscamera, waarop toenmalig parlementslid Patrick Illidge bordeel ‘Bada Bing’ binnen slofte om tienduizenden euro op te halen voor vergunningen voor illegale prostituees. Dat was waarschijnlijk in opdracht van toenmalig minister van Justitie Duncan, die ooit de Nederlandse minister Plasterk ontving met een pistool in zijn sok, een gewoonte die Duncan deelde met sommige collega’s op Curaçao. Illidge moet binnenkort eveneens voorkomen en wordt verdacht van het aannemen van smeergeld, vrouwenhandel en illegaal wapenbezit. In deze kleine landen konden grote boeven zich lange tijd alles veroorloven. Na voortdurende druk van SP en VVD wordt nu een begin gemaakt met hun vervolging. Sint Maarten is de witwasmachine van de Cariben, voor drugsgeld uit de omringende landen. Het eiland is ook een kruispunt van vrouwenhandel, wapenhandel en mogelijk financiering van terroristische organisaties.
De onderwereld van Sint Maarten strekt zich uit tot Curaçao. Francesco Corallo is waarschijnlijk een financier van Gerrit Schotte, de voormalige premier van Curaçao. Schotte probeerde de financiële rechterhand van Corallo hoofd te maken van de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten en Corallo een diplomatiek paspoort te bezorgen. Vorig jaar werd op Curaçao de politieke leider Helmin Wiels vermoord, nadat die de regering Schotte had laten vallen en had aangekondigd fraude en corruptie op het eiland te willen aanpakken. De dader bleek een huurmoordenaar, binnenkort zullen vermoedelijk de namen van de opdrachtgevers bekend worden. Het zal mij niet verbazen als daarbij de namen vallen van invloedrijke politici, die eveneens nauwe banden hebben met de maffia. Schotte kon aan de macht komen omdat Nederland de screening van ministers op Curaçao niet had geregeld. Opnieuw na druk van SP en VVD nemen we die screening op Sint Maarten nu wel serieus: vorige week bleek dat maar liefst vier kandidaat-ministers niet door de screening zijn gekomen.
Maandag bestaat het Koninkrijk zestig jaar. Volgens het Statuut – de grondwet van het Koninkrijk – zijn Aruba, Curaçao en Sint Maarten autonome landen, maar is Nederland verantwoordelijk voor goed bestuur. Dat Statuut vertelt echter niet hoe wij corruptie en criminaliteit op de eilanden kunnen aanpakken. Jarenlang hebben PvdA en CDA, D66 en GroenLinks bewust weggekeken en heeft de maffia de eilanden in haar greep genomen. Nu wordt eindelijk een begin gemaakt met het onderzoek naar corruptie en worden foute politici eindelijk aangepakt. Dat leidt tot verzet bij sommige bestuurders, maar ook tot steun van veel bewoners, die blij zijn dat de grote boeven op hun kleine eiland eindelijk worden aangepakt. Dat heeft echter weinig zin als daar weer nieuwe boeven voor in de plaats komen. Daarom heb ik samen met VVD-collega Bosman een voorstel gedaan om het huidige Statuut open te breken en nieuwe afspraken te maken. De bevolking van de eilanden kan dan zelf bepalen waar Nederland zich in de toekomst mee moet bemoeien en waarmee niet. Maar als wij de verantwoordelijkheid krijgen om corruptie en criminaliteit te bestrijden, moeten we dat ook kunnen waarmaken. Zolang we niet de mogelijkheid hebben om de criminele netwerken op de eilanden op te rollen blijven we een kat en muisspel spelen met de maffia.
