De actualiteit gebiedt mij met de deur in huis te vallen bij de lezer. Of beter gezegd met de boot in het water. Deze serie zal gaan over de wederwaardigheden van een halve expat in een land vol enorme tegenstellingen, eigenaardigheden, maffe en malafide praktijken, politieke en maatschappelijke machtsverhoudingen en niet te vergeten: de leuke kanten van het leven in dit land met een bijna onuitsprekelijke en zo moeilijk aan te leren taal.
Poznan, de stad waar ik een groot deel van het jaar woon en werk, staat sinds donderdag weer even in de internationale belangstelling met het WK kajak peddelen. Wat anders dan het roeien in gestroomlijnde skiffs; hier wordt in kano’s – zittend of geknield – om het snelst gesprint. Dit alles speelt zich af op de kunstmatig aangelegde roeibaan met de nogal misleidende naam Malta Meer. Een plas van twee kilometer land die aan de rand van het centrum, midden tussen de bebouwing, is gesitueerd. Omgeven door een park en het geheel doe denken aan een groot formaat Vondelpark, doorsneden door de Bosbaan.
Over die Amsterdamse roeibaan gesproken: er is keiharde competitie gaande tussen Bosbaan en Malta Lake. De laatste jaren is die strijd beslecht in het nadeel van de Bosbaan. Vorig jaar haalde Poznan ook al het WK roeien binnen en de strijd om dit WK verloor Nederland opnieuw. Veel scheve ogen dus naar deze accommodatie die – anders dan zoveel andere zaken in dit jonge EU-land – perfect onderhouden en georganiseerd is. Bovendien is de locatie een symbiose tussen sport en recreatie. Voor veel dagjesmensen een plek om met de kids vertier te zoeken, waar je de zon in het water kunt zien zinken en je op de borstelbaan 12 maanden per jaar kunt skiën.
Ik verkies het terrasje aan de waterkant met mijn favoriete bier: Tyskie. Deze locatie is feitelijk erg on-Pools, zoals heel Poznan zich eigenlijk onderscheidt van vele andere steden in dit land. Een blijmoedige universiteitsstad, waar historische bouwen aan het Pruisische verleden herinneren en drukke wegen worden afgewisseld met parken en groenvoorzieningen. En het uitgaansleven is ook al om je vingers bij af te likken. Dat neemt niet weg dat een Poolse stad als deze minder opbeurende zijden kent, maar daarover later. Zondag de finales met perfect terrasjesweer aan de waterkant met rietkragen. Wat wil een mens nog meer…
Frans Weerts woont een groot deel van het jaar in Polen, heeft derhalve zijn badkamer goedkoop laten betegelen en door zijn aderen stroomt journalistiek bloed dat zomaar kan gaan koken.
