De PvdA van Lodewijk Asscher is een nieuw realistische partij, die zijn zorg omtrent arbeidsimmigratie laat blijken en daarmee een serieuze poging doet de resterende arbeidersklasse terug te laten vliegen naar het sociaaldemocratische nest. De PvdA van Ad Melkert is een hyperactieve denktank, die druk bezig is nóg meer rapporten uit te spuwen met tig keer het woord ‘banenmotor’ erin, zodat de resterende arbeidersklasse juist nóg verder van de PvdA vervreemdt. De PvdA van Diederik Samsom is een door webcare gedomineerde partij, die er prat op gaat bij elk probleem dat getwitterd of gepost wordt binnen tien minuten een door Diederik geautoriseerde en wetenschappelijk doortimmerde oplossing te retourneren.
De PvdA van Hans Spekman is een aan precies genoeg zuurstofgebrek lijdend klaslokaal, waar partijsoldaten zodanig verkrampt naar adem moeten happen dat ze, tot genoegen van Spekman, niet langer de kracht meer hebben om hun handjes naar subsidiepotten uit te steken.
De PvdA van Frans Timmermans is een in vijftien verschillende talen pratend linguïstisch wonder, dat honderd keer per etmaal in de meest exotische klanken laat weten dat Frans Timmermans de beste kandidaat is voor elke denkbare functie bij de VN, het IMF of De Wereldbank.
De PvdA van Ronald Plasterk is een ongeduldige professor die naarstig graaft in een bak met politieke issues, op zoek naar een sexier onderwerp dan de herindeling van de provincies.
De PvdA van Wim Kok is een magneet van ‘airmiles’, die over de wereld vliegt om onder de naam ‘Mister Poldermodel’ aan andere landen uit te leggen hoe je bij een voorspoedig groeiende economie het aantal koopkrachtige managers, ambtenaren en overige graaiers kunt uitbreiden, ten einde een financiële luchtbel te creëren die pas uiteen spat als je zelf bent opgeklommen tot toezichthouder bij een megalomane bank.
De PvdA van Jeroen Dijsselbloem is een bloeiend installatiebedrijf, dat EU-breed camera’s en microfoons in boardrooms laat monteren om het toezicht namens de op te richten Bankenunie op een volwassen niveau te brengen, met Griekenland als meest geprioriteerd aandachtsgebied.
De PvdA van Europees lijsttrekker Paul Tang is een smartphoneverslaafde, die de wijsvinger al maanden in gereedheid heeft gebracht om zodra er een app beschikbaar is die alle ‘babes’ van de andere fracties overzichtelijk in beeld brengt deze meteen te downloaden, zodat eenzame nachten en/of vergaderingen te Brussel niet gevreesd hoeven te worden.
De PvdA van ex-minister van Wereldproblemen Jan Pronk is een tikkende tijdbom, die thuis zit te wachten op een telefoontje van welke radio- of tv-programma dan ook, zodat hij nog één keer kan bewijzen dat de partij sinds het zijn geëngageerde, globale en geniale perspectief moet missen volledig de weg kwijt is.
Hans van Willigenburg (1963) is elke dag weer onder de indruk van de bescheidenheid en onbaatzuchtigheid waarmee PvdA-politici zich inzetten voor, zoals dat heet, ‘de publieke zaak’
