Jongens (m/v/anders), dit gaat zo niet langer. Hoe komen we af van het dwingende gedram van de negertellers en gleuventurvers dat onze universiteiten verziekt? De Rijksuniversiteit Groningen (RUG) publiceert een ellenlang jankverhaal over racisme van een mevrouw die Traci White (ooooohh111!1!) heet. Folia, het schoolkrantje van de Universiteit van Amsterdam, brengt een jammerklacht over het gebruik van de patriarchaal-kwetsende term founding fathers om de oprichters van IAS te omschrijven. Omdat het nou eenmaal 9 witte mannen waren die de IAS hebben opgericht. Maar toch mag je ze geen founding fathers noemen, is kwetsend. Foei witte mannen, foei! Zomaar dingen oprichten!
1. Who cares. De Ivoren Toren-neuzelaars staan ver af van de gewone maatschappij. Een beetje navelstarend safespacen en daadwerkelijk mensen aanstellen om allochtonen en wijven te helpen, of diversiteitscommissies onder leiding van bewezen racisten aan te stellen, ze doen maar. Aangezien zo iets als ‘genderstudies’ gewoon bestaat en je het echt kan studeren en het niet alleen in de studiegids staat om er keihard om te lachen, kunnen we stellen dat onze universiteiten reddeloos verloren bolwerken van policor zijn. Speeltjes van de generaties Babyboom en Millennial die elkaar vinden in het koesteren van het special-snowflake syndroom.
2. Ze hebben wel een punt. Er zijn naar verhouding weinig vrouwen en niet-blanken op academische topposities en geen zinnig mens is toch vóór discriminatie?
Argumenten contra reden 1: hoe wereldvreemd de academie ook is, onderschat niet de impact van een generatie politici, beleidsmakers, intellectuelen, mediamensen en onderwijzers die jarenlang in een universitaire safe space hebben liggen weken waarin het volkomen normaal is om je druk te maken over een leugenachtig frame als ‘postkoloniale onderdrukking’. De baantjesmachine blijft gewoon op volle toeren draaien en het old boys network kun je omdopen tot het non-age-ism genderneutrale network, maar het mechanisme blijft hetzelfde. De nieuwe lichting NPO-baasjes bezetten vorig jaar samen met de toekomstige PvdA-elite het Maagdenhuis, zo moeten we het wel zien.
In de politiek anno 2026 zal, als we niet uitkijken, een verplicht LHBTGQ+GinTonic-quotum voor werkgevers heel normaal zijn en krijg je een boete als je ‘neger’ zegt in plaats van de dan goedgekeurde newspeak-term voor ‘zwart persoon.’ In het 2026-equivalent van DWDD zal onder leiding van een Matthijs van Nieuwkerk die nu nog zeikstukjes voor Folia of belegen conformisme voor Propria Cures tikt, een breed palet aan gasten aanschuiven die zorgvuldig worden geselecteerd op fatsoen, inclusiviteit en het meewerken aan de ontkenning van feiten als ‘het falen van de multicultuur’ of ‘seksen verschillen van elkaar en zijn weliswaar gelijkwaardig, maar niet gelijk.’
Wat er nu aan de universiteiten gebeurt, kortom, zal later echt zijn weerslag hebben op de gehele maatschappij, hoe marginaal en potsierlijk het gepruttel nu misschien ook lijkt. We mogen terecht opgelucht ademhalen dat invloed van de generatie babyboom tanende is en dat ze al aardig aan het uitsterven zijn, maar pas op met wat we er voor terug krijgen als de millennials het over een jaartje of 10 voor het zeggen krijgen. Dat zijn babyboomers on steroids als het gaat om politieke correctheid. En dan erger: in hun drang nooit geconfronteerd te worden met ‘triggers’ (onwelgevallige waarheden) zijn zij veel vrijheidshatender en rancuneuzer dan de babyboomers. We zagen hier al dat men aan de academie niet eens meer terugdeinst voor geschiedvervalsing, de waarheid wordt op op het Procrustesbed van ideologie gelegd en geweld aangedaan. Vergeleken met millennials is Marcel van Dam een Thatcherite vrijdenker.
Argument 2: hebben ze niet gewoon een beetje gelijk in hun strijd tegen racisme en seksisme? Maar natuurlijk. Alleen hoeft het gelijke erkennen en belonen (financieel en in status) van de kwaliteiten van vrouwen en minderheden niet automatisch te leiden tot haat tegen witte mannen en/of diepgewortelde wegmetons-sentimenten, zoals nu het geval is. En we moeten zeker niet ontkennen dat het nog altijd vrouwen zijn die kinderen krijgen, dat zorgt nu eenmaal voor minimaal een paar maanden werkonderbreking per kind. Hoeft geen ramp te zijn maar dat, plus het vaak onvermijdelijke parttime werken van Nederlandse vrouwen, zorgt er wel voor dat uitdagende topposities die 40+ uur inzet in de week eisen, misschien wat vaker naar mannen gaan.
En wat gaan we er aan doen dan, aan dat volkomen doorgeslagen klimaat aan onze universiteiten?
Nou, deels: afwachten. De wal zal het schip wel enigszins keren. In de Verenigde Staten zien we gelukkig steeds meer studenten, bekende komieken en politici die openlijk ten strijde trekken tegen de nonsens. Ook al zijn Nederlandse universiteiten overwegend linkse bolwerken, ook hier morren academici over gebedsruimtes aan hun kennisinstituut en zal er wel iets van een tegenbeweging ontstaan.
Een andere manier om niet in een Orwelliaanse nachtmerrie te belanden, is om u nooit de mond te laten snoeren en u geen schuldgevoel te laten aansmeren. Dan bént u maar de foute oom op familiefeestjes, dan trapt u maar eens op de teentjes van een policollega. Malle elitehobbies an sich zijn niet zozeer het probleem, er aan toegeven wel. Als ‘we’ met zijn allen doodnormale woorden, gewoontes en waarheden als taboe gaan beschouwen is het einde zoek. Het is net als met honden: ongewenst gejank belonen met aandacht en troosten, zal het gedrag enkel versterken. Zodra iets als de genderneutrale WC buiten de academische snowflakespeeltuin besproken wordt, als serieuze optie op uw werk of zo, lach er om. Hou de gekte beperkt tot linkse universiteiten, laat ze er maar wat non-binair wauwelen, en geef ze daarbuiten geen millimeter ruimte.
En we moeten oppassen ‘de wetenschap’ of ‘de academie’ op zichzelf niet af te wijzen. Het “dat zijn toch allemaal geschifte bollebozen”- anti-intellectualisme is juist dé manier om een academische bubbel te creëren waarbinnen de gekte onweersproken kan blijven gisten. Let op wat uw kinderen leren, de indoctrinatie op scholen (van peuterschool tot universiteit) is schrikbarend. Speel een actieve rol in het de-programmeren van uw kroost. Leer ze dat met name sociale wetenschappen en letterenstudies kwakzalverij zijn die meer met activisme dan met waarheidsvinding te maken hebben.
De remedie tegen de social justice charlatans ligt deels ook bij universiteiten, bij wetenschappers die de nonsens ontkrachten. Steun de verstandige mensen binnen de universiteiten, door hun werk te lezen en te delen en indien mogelijk, door bijvoorbeeld gebruik te maken van uw inspraak, als u aan een universiteit verbonden bent als student of werknemer.
We zullen nog flink door de zure policor-appel heen moeten bijten, en hopelijk valt er ook nog genoeg te lachen om de gekkies, maar we moeten er wel voor waken dat hun waarheidsontkennning, beroepsslachtofferschap en (soms agressieve) censuur van andere meningen gemeengoed worden.
