Bon, dus ene Isis Spuijbroek heeft vier ton subsidie weggesleept bij de gemeente Rotterdam voor een internetprojectje. Volgens de gemeente niet omdat ze een typisch oerhollandsch wedstrijdje ‘wie wint de subsidiepot’ had gewonnen, maar omdat ze tweede zevende was geworden en er na het uitdelen van de eerste prijs nog precies vier ton over was. Ja, die moet dan ook op. Wat moet een gemeente in tijden van crisis verder met vier ton, nietwaar?
Maargoed, de vraag is dan: wat precies gaat mevrouw Spuijbroek doen met die vier ton aan “eerlijk gewonnen” belastinggeld? Als eigenaar van een website weet ik heel toevallig hoe goedkoop (of hoe duur) een online onderneming starten kan zijn, dus ik ben één en al oor. Zegt u het maar mejuffrouw Spuijbroek:
“Nu kunnen we lekker van start om Rotterdam goed online neer te zetten. We gaan in één dag, met heel de stad, met alle Rotterdammers, alles wat we weten over onze stad op het internet zetten in allerlei talen. Daarmee komt Rotterdam automatisch op alle social media platforms bovenaan. Dan worden we als stad veel beter gevonden op het internet en dat is heel goed voor de economie. En voor toerisme en de handel. Maar bovenal is het heel goed voor onze trots.”
Que?
Parbleu?
LOLwut?
WTF?
Dus als Rotterdam, toch al een klein en in de globale handel onbekend dorpje, “beter wordt gevonden op het internet” is dat “goed voor de economie”? Aha.
En als iedereen tegelijk “alles wat we weten van de stad” (#Lee Towers, #rotjeknor, #AD, #Feyenoord, #haven, #lelijke koopgoot, #Erasmus, #arbeiders, #recht voor z’n raap, #Euromast, #Boijmans, #Van Jole) online flikkert komt dat “automatisch op alle social media platforms bovenaan” (alle twee: Twitter en Facebook)? Aha.
Dat zal dan allemaal wel. Geen idee waarom trending topic zijn (“#rotjeknor #degekste”) goed is voor de economie maar laat ik dat even aannemen. Hoezo moet dat dan vier ton kosten? Voor wat precies?
Iedereen tegelijk iets online laten zetten vraagt wellicht de nodige organisatie- en coördinatietalenten maar toch geen vier ton aan…aan…aan wat eigenlijk? Wil mevrouw Spuijbroek soms voor vier ton een website laten ontwerpen (bij sites van de publieke omroepen is zo’n bedrag meestal vrij normaal)? Of gaat die vier ton wellicht naar de ICT’ers die ook het nieuwe ICT-systeem van de Nederlandse politie hebben ontworpen? Dan is vrouwtje Spuijbroek met vier ton nog goedkoop uit trouwens, maar dat terzijde.
Volgens mij kun je gewoon helemaal gratis “alle Rotterdammers alles wat ze weten online laten zetten” op het internet. Vraag gewoon aan alle Rotterdammers of ze zich inschrijven bij FOK!-forum of zich massaal registreren als reaguurder bij Geenstijl. Kost niks, iedereen kan tegelijk online.
Of, maar dit is misschien een al te gek gek idee, vraag mensen hun mening in te zenden via email en zet het online op een WordPress-site. Kost een paar tientjes voor de hosting, eventueel een paar duizendjes voor het design. Gegarandeerd geen 400 duizendjes.
Mij lijkt het sowieso volstrekt onmogelijk om aan dit verder dolkekke initiatief, waar Rotterdam nog eeuwen mee voort kan en waardoor Rotterdam in een reuzenklap uit de crisis zal worden getrokken om voorgoed bekend te staan als economische wereldhoofdstad nummero uno want trending topic op Twitter, überhaupt meer dan 50.000 euro te besteden. Zelfs inclusief oprichtingsfeestje met überhippe fingerfood en gratis goodiebag voor de wandelende Hans Ubbink-shirts uit de Rotterdamse artyfarty-scene gaat dat nog niet.
Hoe kan het dan toch dat er bij een volwassen gemeente mensen werken die bereid zijn zulke nonsensplannetjes van online charlatans goed te keuren? Werkt er dan helemaal niemand bij die gemeente met tenminste een béétje verstand van zaken?
Normaal zijn die D66-gemeentetypes de hele dag in de weer met apps en gadgets en andere online gewichtigdoenerij, maar als het er op aankomt kunnen ze een internetplannetje ter waarde van 4000 euro kennelijk alleen nog maar kwijt onder de kostenpost van 400.000 euro. Was die hippe moeilijke bril soms beslagen?
De Gemeente Rotterdam: het lijkt het Innovatiefonds voor de Pers wel. Gewoon een stapel A4’tjes met moeilijke technische woorden en barstensvol grote beloften voor de toekomst inleveren (“Internet gaat heel groot worden!”) en de geldkraan gaat wagenwijd open.
Is één publieke omroep om het online spelersveld stelselmatig onder te schijten met irritante staatssteundrollen soms niet voldoende?
Nu even kijken of #subsidiefraude010 al trending topic is op Twitter.
