Het is Keti Koti, de herdenking van het einde van de slavernij in Suriname op 1 juli 1863. Dit jaar voor het eerst in gesplitste vorm: gisteren de (tumultueuze) herdenking, vandaag de feestelijke viering. Prima en helemaal terecht dat we stilstaan bij de gruwelijkheden van de slavernij, en de bevrijding van slaven vieren.
Natuurlijk vindt Sylvana Simons daar dingen van. Syl, in 2014 presentator van de Keti Koti-herdenking, is beledigd (joh!) dat niet iedere huismoeder in Dedemsvaart weet wat dat is, Keti Koti. Nou waag ik dat ten eerste te betwijfelen want ik kreeg zowel op de basis- als middelbare school gewoon les over de slavernij, ook al zal de precieze datum en de naam van het evenement niet bij iedereen zijn blijven hangen. En er valt best iets voor te zeggen om van de herdenking een nationale feestdag te maken. Maar van Simons moeten blanken maar eens naar het museum.
LOL.
Ik weet niet of Sylvana weleens in een museum in Nederland komt. Maar daar komen echt alleen maar blanke bejaarden. Op de schoolklassen na, die uitjes zijn verplicht, zijn musea witte babyboom-bolwerken bij uitstek. En niet omdat je er bij wijze van entree je KKK-ledenpas en 65+kaart moet laten zien: allochtonen en zwarten komen er gewoon nauwelijks. Zeker de schuld van de witte dominante cultuur en Mohammed en Dylano herkennen zich niet in Gouden Eeuw-stilleventjes en bladibla?
Nope.
In de VS viel mij op dat het publiek in musea zeer gemengd was, gewend als ik ben aan een zee van grijze en/of kale blanke bolletjes in zulke instellingen. In de Zuidelijke staten, waar toch ook wat slavernij-akkefietjes te betreuren waren, was er in musea aandacht voor die periode. Maar ook bij de Civil War- en beeldende kunst-exposities was het museumpubliek net zo divers als het straatbeeld. Ook werden er in de bijschriften bij de kunstwerken en artefacten gewoon man en paard genoemd, in plaats van de hysterisch-correcte nieuwe benamingen die wij hier onze musea aan het binnentuttelen zijn. Volgens mij namen de zwarte middle class gezinnen er geen aanstoot aan.
Vind ik mooi. En helemaal prima, meer aandacht voor Keti Koti. En van meer kennis over welke periode in de geschiedenis dan ook is geen mens ooit slechter geworden. Maar moet er meteen weer dat verongelijkte gedreins bij over witte mensen die dingen moeten? Akkoord, maar dan mag ik ook, Syl. Allochtonen en zwarten moeten ook meer naar musea. Je opwinden over Nederlandse cultuur als het Zwarte Piet is, en verder de hele (kunst)geschiedenis van het land waar je woont niet kennen, niet kunnen bewonderen, niet opnemen, sja.
Oh en PS, extragratis PR tip: Keti Koti is een ruknaam, niemand begrijpt dat. Noem het Nationale Slavernijherdenking, als je het snel op de collectieve Nederlandse agenda wil hebben. Beetje pragmatisch zijn, niet te overgevoelig totaalacceptatie voor ieder detail eisen en anders meteen weer beledigwoede voor de witmensen hebben.
Beeld: KetiKoti 2014, Maarten Brante
