Onbeduidende oefenpotjes. Heerlijk, dat hoort bij de voorbereiding op het nieuwe voetbalseizoen. Op het programma stond Fortuna Sittard tegen AEK Lancarna. Een wedstrijd die ik als echte fan niet mag missen. Gevolg was wel dat ik de vijfde etappe van de Tour de France moest missen…
En als ik de etappe naar Cap Fréhel had kunnen volgen, dan had ik de vele valpartijen live kunnen aanschouwen. Gesink ging over de kop, had enorm veel last van zijn rug en diverse schaafwonden. Het zou donderdag zwaar worden, dat leek duidelijk. Maar, Gesink is geen mietje en Gesink zou op zijn tanden bijten. Maar hij was niet de enige. Jurgen van der Walle viel in de eerste etappe op verschrikkelijke wijze, en de manier waarop hij tempo maakte voor Gilbert was indrukwekkend en heldhaftig. Dat Gilbert de zege ook pakte maakte het verhaal alleen maar mooier.
Terug naar Sittard, waar de Cypriotische tegenstanders alleen maar lagen te zieken en bij iedere overtreding lagen te janken. De scheidsrechter trapte erin. De Cyprioten deelden uit, maar incasseren was een stuk lastiger voor de spelers van AEK. Wat een verschil met de wielrenners die van de week gebutst en geschaafd 226,5 kilometer moesten afleggen. In de regen. Maar om terug te komen op Gesink. Twee keer materiaalpech, pijn aan de rug en stromende regen. Gesink reed de etappe netjes uit en kwam binnen. Als een man. En daar neem ik mijn pet diep voor af. Voetballers zijn mietjes.
Yelle Tieleman doet aan journalistiek, bloggen en internetten.
CC-Foto: PetitBrun
