Och wat fijn. Een sprankje hoop in deze bange dagen. De Gelderlander sprak twee homoseksuele asielzoekers die in de Arnhemse Koepelgevangenis worden opgevangen en deze twee heren zijn onbekommerd out and proud. Dit terwijl de gay-populatie op bijvoorbeeld Heumensoord zijn (m/v/anders) leven niet zeker is en ook in Alphen de toestand zo onaangenaam is dat een asielzoeker al een zelfmoordpoging ondernam. Deze ongelukkige is inmiddels wel elders geplaatst maar verder lijkt het COA niet happig op het apart huisvesten van deze groep. Sterker nog: dit weigeren zij categorisch.
Wel is het opvallend dat deze twee nu prominent hun verhaal doen over hun zonnige coming-out. Erg opvallend. Zo opvallend, dat het bijna wel zo lijkt alsof het COA een beetje in paniek is en dit verhaal heeft ingestoken om het imago van de LHBT-opvang wat op te fleuren. Het is een mirakel te noemen dat er in Arnhem mensen na een paar weken AZC volkomen tolerantgezellig worden voor niet-hetero’s, terwijl dit bij derde- en vierdegeneratie nazaten van de gastarbeiders nog niet eens is geslaagd.
Dat mag dan inderdaad wel in de krant, zeg maar, en daar staat het geheel toevallig met leuke foto en al nu ook in.
In de wandelgangen der journalistiek is het duidelijk dat het COA het liefst zo gesloten als een oester opereert en zelfs derden (asielzoekers, andere diensten, vrijwilligers) sommeert niet met de pers te praten. Zelfs bij de zeer informele ‘informatiebijeenkomst’ voor de burgers van Kaatsheuvel, waar een noodopvang voor 1200 man is geplaatst, was het COA de enige aanwezige organisatie waarvan de medewerkers niet met mij wilden praten, en alle contact via een PR-dame lieten verlopen.
COA-woordvoerster Bouwmeester zei in de Gelderlander, dezelfde krant waarin het heppiedepeppieverhaal van George en Sarjon verscheen: “wij zien in principe niets in gescheiden opvang voor specifieke groepen. Wij maken geen verschil. Of je nu homoseksueel bent of ‘gewoon’ een bewoner. We doen niet aan verdeling van groepen, dat doen we ook niet als het bijvoorbeeld gaat om verschillende geloven.”
Oh nee?
En dit verhaal dan? Een oud-COA-medewerkster mailde het volgende aan Stichting Secret Garden, die homoseksuele asielzoekers bijstaat:
“Via een nieuwsartikel kwam ik terecht op uw site. Of gescheiden opvang de oplossing is weet ik niet, maar ik kan me goed voorstellen dat dat niet uit te leggen valt aan LHBT slachtoffers van homofoob geweld.
Zelf heb ik in Ter Apel bij het COA gewerkt. In die periode kwam ik uit de kast als transgender. Vandaar ook dat ik er niet meer mocht werken ‘als vrouw’, omdat dat de veiligheid op centrum zou bedreigen.
Dat is vreemd, geen aparte opvang voor LHBT’s, maar wel transgenders (en homoseksuelen) weigeren als opvangmedewerkers vanwege dezelfde veiligheidsrisico’s.
Ik heb een uitspraak gevraagd aan het College van de Rechten van de Mens, in Utrecht. Hierbij een link naar die uitspraak. (Uit 2013, AN) Hopelijk kunt u het gebruiken om uw eigen standpunten te beargumenteren naar het COA toe.”
Oh COA. Een beetje Noord-Korea gaan op de pers, dan blije verhalen verspreiden, en dan komt er een oud-medewerker die geen spaan heel laat van jullie verheven principes om mensen niet apart op te willen vangen.
Wat ik me afvraag is dit: wat is jullie agenda hierachter? Is aparte opvang te duur? Moet homohaat onder de islamitische asielzoekers ontkend worden om de geesten rijp te maken voor deze ongebreidelde invasie? Een combinatie van beide motieven? Maar vooral: denken jullie dat wij vol-ko-men debiel zijn en deze rat niet op meer dan een armlengte afstand ruiken?
