De haat stroomt door de straten en de (sociale) media. Maar het is de goede haat, het is de haat tegen Donald Trump. De man is slecht en zal niets goed doen. Hij dient bestreden te worden altijd en overal en alles is geoorloofd. Alles. Madonna is niet de enige die droomt van een bom op het Witte Huis. “Waarom is hij nog niet dood?”, las ik op een facebookpagina. Ook dat is Holland Against Hate.
Protestmarsen, politici in verkiezingstijd, journalisten, twitteraars en facebookvrienden, iedereen draagt zijn steentje bij aan de internationale strijd tegen het monster in het Witte Huis. Voor vragen is geen reden, twijfel is verdacht. Marianne Zwagerman deed bij RTL Late Night een dappere poging zich een moment aan de feiten te wijden, maar haar tafelgenoten hadden daar geen zin in en speculeerden liever in het luchtledige over wat Trump eígenlijk van plan is.
Het is de dynamiek van alle berichtgeving over Trump. Elke maatregel, elk decreet is maar kort het nieuws, omdat in no time de reacties erop het nieuws worden. Luchthavens die bezet worden, manifestaties, artiesten die zich uitspreken, speculeren aan een talkshowtafel. Een handige manier om het beleid van Trump publicitair te kapen en naar eigen wens in te kleuren.
Zo kan het strengere deurbeleid in Amerika voor de zeven islamitische landen blijven voortleven als toegangsverbod voor moslims, terwijl het dat niet is. Zo’n plan had Trump wél als kandidaat, maar heeft dat blijkbaar om meerdere redenen moeten inslikken. Op de selectie van landen valt van alles af te dingen, op de stuntelige invoering ervan nog meer en het – tijdelijke – inreisverbod veroorzaakt een boel leed, maar daarmee discimineert de maatregel nog geen moslims.
Daarvoor blijven voor de meeste moslims de toegangsregels voor Amerika dezelfde als voor wie dan ook. En toch houdt iedereen die het uitkomt ‘t op een toegangsverbod voor moslims.
Het plan voor een muur met Mexico leverde Trump in de verkiezingstijd al het stempel ‘racist’ op, omdat hij latino’s uit Mexico, Guatamala en Honduras buiten de deur zou willen houden. Desondanks stemde een vijfde van de latino’s in Amerika op Trump.
De muur lijkt er te komen, niet om Amerika af te grendelen voor immigranten, maar om illegale immigratie te stoppen. De stempelinkt is onuitwisbaar, Trump is en blijft altijd een racist.
De Verenigde Staten worstelen al decennia met illegale immigratie. Dit is wat de Democraat Bill Clinton er over zei toen hij president was:
“Veel Amerikanen zijn terecht verontwaardigd over de grote aantallen illegale immigranten die ons land binnenkomen. De banen die ze inpikken en hun gebruik van publieke diensten betekenen extra lasten voor onze belastingbetalers. Daarom gaat deze regering op een agressieve manier onze grenzen beter bewaken. Door het aanstellen van een record aantal grensbewakers en het deporteren van twee keer zoveel criminele illegalen.”
Clinton werd niet uitgemaakt voor racist en zelfs niet voor populist. Clinton kreeg een staande ovatie.
https://youtu.be/Y7AXizmhgi0
Ik kan me voorstellen dat er onlangs tussen de demonstranten op het Malieveld in Den Haag een aantal mensen liep, dat elkaar herkende van de demonstraties tegen het vrijhandelsverdrag TTIP. Dankzij Trump ligt TTIP in de prullemand. Alle reden voor linkse anti-globalisten Trump daarvoor te bedanken. Tsja, dat zou wat zijn. Nee, Trump is duizend keer erger dan TTIP.
Maar de man is gekozen als president van de Verenigde Staten. Het is van groot belang dat we een heldere blik houden op zijn daden. Wat helpt is nuchter kijken naar de feiten en het selecteren van een aantal scherpe commentaren op zijn beleid. Die staan ook in Nederlandse kranten.
Wat niet helpt zijn politici in verkiezingstijd, die zo graag aanhaken bij de anti-Trump hysterie. De tandem Pechtold-Klaver die zich zorgen maakt of Rutte en Koenders wel krachtig genoeg de Amerikaanse immigratiekoers veroordelen. Of Asscher die aan de tafel van DWDD hengelt naar kiezers op het Malieveld door Trump te vergelijken met Adolf Hitler.
Ik mag hopen dat Trump hier geen groot verkiezingsthema wordt. Daarvoor zijn de eigen problemen – in Nederland en Europa – te talrijk.
Maar de haat voor Trump doet anders vrezen. Nog maar 10 van zijn eerste 100 dagen achter de rug en we lijken al niet meer los te komen van een vreemde, overweldigende en angstaanjagende werkelijkheid waarin helder zien en handelen hebben plaats gemaakt voor een voortdurend waarschuwen tegen Donald Trump.
