Aan alle dingen komt een eind, zo ook het burgemeesterschap van Thom de Graaf in Nijmegen, Havana aan de Waal. Thom wordt voorzitter van de HBO-raad en zal tijdelijk worden opgevolgd door een PvdA-meneer, en dat is dat. Schouders ophalen, doorlopen, glas en plas. Het zal de politiek-correct murw gelulde Nijmegenaren een biet wezen en dat is –vanaf dag één van Thoms benoeming- duidelijk wederzijds. Nobody really cares. Dat burgemeester De Graaf werkelijk niets van betekenis heeft achtergelaten in Nijmegen en vooral uitblonk door onzichtbaarheid, afwezigheid en desinteresse, daar valt mee te leven. Regentesk plucheplakken en baantjesjagen zijn immers zaken waar je aan went, zo cynisch zijn we inmiddels, daar valt niemand meer over in deze stad van PvdA, SP, GroenLinks en D66. So far, so good.
Asterix-dorpje
Tot de scheidend burgervader in zijn afscheidsrede met het volgende statement kwam: “Den Haag heeft de multiculturele samenleving afgeschaft, maar De Graaf ziet haar nog steeds in Nijmegen en hij hoopt dat dat zo blijft: “Desnoods als een soort Asterix-dorpje tegen de verdrukking in!”” Wut? Thom de Graaf hoopt dat Nijmegen zo leuk multicultureel blijft doen? Je gelooft je oren niet.
Een korte bloemlezing met betrekking tot de ambtsperiode van de burgervader: een lange reeks intimidaties, rellen en autobranden in de islamitische wijk Meijhorst in 2009. Structurele overlast, de bekende straatterreur in het verpauperde deel van Neerbosch-Oost. Dan was er nog het akkefietje met de tot invaliditeit toe overvallen ‘racistische’ juwelier. Dat werd landelijk nieuws, De Graaf nam het nog net niet op voor de overvallers. En Sirocco, een faliekant mislukt handhavingsproject in de kansenwijk Hatert. We hadden de scooterjongens die bij hun vlucht na een overval een overstekende passant doodreden. GeenStijl zat er bovenop, maar waar was de burgemeester? Druk met de voorbereidingen van zijn nieuwe baan, de Vierdaagse, whatever. Hij deed he-le-maal niets.
Buikpijndossiers
Stuk voor stuk buikpijndossiers –hallo Aleid-, waar De Graaf geen antwoord op had, of waarbij hij zelfs in geen velden of wegen te bekennen was. Stuk voor stuk ook dossiers waar de hoofdrol was weggelegd voor allochtone jongeren. Fijn, de zegeningen van multicultureel Nijmegen. “..De Graaf ziet haar nog steeds in Nijmegen en hij hoopt dat dat zo blijft..” Hij wel, de kosmopoliet.
Sirocco was een project waarbij goedwillende buurtbewoners, ondersteund door de gemeente en gekleed in heuse uniformen ‘in gesprek gingen’ met overlastgevers in Vogelaarwijk Hatert. Verrassenderwijs bleken de voornamelijk allochtone overlastgevers totaal niet onder de indruk van dit goedbedoelde initiatief. Integendeel. Sirocco is opgedoekt nadat deelnemers bedreigd, mishandeld en hun huis uit gepest zijn. De daders? Die hangen nog elke avond rond op het Cruyff-court en zijn definitief onaantastbaar.
De gemeente heeft er uiteraard alles aan gedaan om het faalproject onder het tapijt te schuiven, maar voor de vorm heeft Verbruggen (PvdA) nog wat vragen gesteld aan verantwoordelijk wethouder Tankir (PvdA). De uitkomst laat zich raden: niets. Het is niemands schuld dat het project mislukt is en het is niemands schuld dat Sirocco-medewerkers hun huis moesten ontvluchten.
Onbekende luchtjes
Natuurlijk heeft Thom geen buikpijn van Sirocco of criminele hangjongeren, hij moet door. Ach ja, wat onbekende luchtjes in het portiek, daar moeten de mensen immers aan wennen, toch? Daar moet je niet over zeiken, met je xenofobische Nijmeegse onderbuik.
Thom, wij in dit Asterix-dorpje blijven graag dagelijks de heerlijk zoete vruchten plukken van al die prachtige multicultuur. Gezien het feit dat PvdA, SP, GroenLinks en D66 hier nog decennia de scepter zullen zwaaien komt jouw wens wel uit! Wuif het gewoon weg, Nijmegen wuift je graag uit, Thom.
http://www.youtube.com/watch?v=lq-80p_ywNg#t=21m35s
Foto CC: Radio Nederland Wereldomroep
