De zwerver achter een met ouwe troep volgeladen winkelwagentje is natuurlijk het meest voor de hand liggende voorbeeld van een sukkel. Maar dat is misschien ook iets te gemakkelijk want er schijnen vrijwillig thuislozen onder de zwervers te bestaan. Ik kan me daar gek genoeg wel wat bij voorstellen. Dat je op een ochtend wakker wordt; je uitgelubberde vrouw naast je ziet liggen, denkt aan een dag vol vergaderingen, aandelenkoersen en andere onzin en dan opeens “fuck it” zegt en gewoon weg gaat. Sommige zwervers schijnen zelfs rijk te zijn en enorme bankrekeningen te bezitten, maar dat zal wel weer een doorgeslagen mythe zijn.
Mensen die in dit land noodgedwongen gebruik maken van voedselbanken vertrouw ik niet zo. Dat soort lui gebruiken het geld dat ze voor eten hebben hoogstwaarschijnlijk liever om alcohol of drugs aan te schaffen of om te gokken. Ze hebben enorme schulden opgebouwd omdat ze hun geld liever aan bier, coke of fruitmachines uitgeven of natuurlijk omdat ze de verleiding niet kunnen weerstaan om op de pof bij de Wehkamp of autodealer te kopen. Je bent een sukkel als je banken of postorderbedrijven de kans geeft om hun winstmarges te verdriedubbelen door spullen op afbetaling te kopen. Vooral als je dat doet omdat de buurman het ook doet en daarom een grotere wagen bezit dan jij.
Klotejas met bontkraag
Soms zie je van de ene op de andere dag opeens een modebeeld in de straat die werkelijk alle sukkels op straat in één oogopslag identificeert. Een dergelijk beeld bepaald het straatbeeld al een tijdje; de glimmende zwarte jas met capuchon waar een botkraagje aan zit. Als de mensen die zulke dingen dragen geen sukkels zijn weet ik het niet meer. Allereerst ziet een nep glimmende jas er echt niet uit. Wat willen ze nu zeggen? Wat is hun fashion statement? Hé “ik ben pas echt een gladde jongen”?
De manier waarop die jassen glimmen doet me aan mensen denken die net van een bestialistsch ingestelde SM party komen en op straat pas ontdekken dat ze hun latexpakje nog aan hebben. Het meest bizarre aan die jassen zijn nog niet eens dat glimmende plastic al blijf ik me afvragen wat er gebeurd als je er een aansteker bij houd. Volgens mij krijg je dan meteen een vlammenzee en een krijsende en daarna zeer crispy Marokkaantje. Nee, het ergste zijn die bontkragen. Want dat moet wél echt bont zijn natuurlijk. En sommigen beweren dat de dieren die voor die kragen gebruikt zijn ook gewoon gegeten worden dus toch wel dood gegaan zouden zijn. Dat geldt misschien voor mijn leren jas van het vel van een koe maar echt niet voor vossenpelsen uit China. Al schijnen ze in dat land zelf tegenwoordig nog af en toe letterlijk de hond in de pot te vinden, zo massaal worden pelsdieren daar ook weer niet gegeten. In één klap is bont weer in de mode. Net op het moment dat het erop leek dat de bontindustrie op zijn laatste benen loopt moet het kuddevolk weer vallen voor een notabene in Nederland uitgevonden klotejas met bontkraag. Wat ben je een ongelofelijk stom kuddedier als je een dergelijke jas aanschaft. Kunnen dit soort losers zich voortaan wat beter verbergen? Ik word een beetje misselijk om er steeds naar te moeten kijken.
Uitgelubberde endeldarm
Een andere categorie sukkels is die van autoknutselaars. Kijk, als je een ouwe jaguar aanschaft en die op weet te knappen krijg je mijn bewondering. Maar als ik op straat loop en ik hoor achter me het diepe gebrom van wat een sportauto hoort te zijn en ik zie een zwart golfje voorbij komen met een motor die 120 decibel geluid maakt dan sla het bij mij toch wel tot ver in het rood door op de sukkel schaal. Wie heeft deze losers ooit op de mouw gespeld dat het cool is om een golf met Ferrari geluid te rijden? Waarom heeft blijkbaar niemand ooit de guts gehad om tegen deze jongens te vertellen dat het alleen andersom werkt? Dat het tof is als je Ferrari geluidloos opeens achter het meisje op weet te trekken, ze zich omdraait omdat ze de warmte van je motorkap langs haar benen omhoog voelt kruipen en dan totaal verrast zich omdraait en je prachtige Ferrari opeens ziet. Kijk, dan ben je cool. Maar als iemand met 120 dB aan komt rijden en je ziet weer een kutautootje voorbij komen met een dikke, onnatuurlijk verbrede uitlaat slaat de bestuurder van die auto toch een modderfiguur? Ik krijg eerder het gevoel dat ik naar een uitgelubberde endeldarm kijk dan naar een gast met een grote fallus als ik een dikke uitlaat voorbij zie spuiten.
Ik kan nog duizend en één andere categorieën sukkels verzinnen, maar die bewaar ik voor een latere oorwassing. Over naar de hufters
Neo-liberalen
De aller, aller ergste soort hufter is en blijft toch wel de yuppie, en dan vooral het slag yuppies dat in de financiële wereld werkt. Ik vind het best dat mensen rijk zijn of op weg zijn het te worden. Maar dat geldt dan ook echt uitsluitend voor mensen iets wezenlijks bijdragen aan deze wereld. Als je bijvoorbeeld een Steve Jobs bent en leiding geeft aan een team innovatieve creatievellingen die goedwerkende computers en accessoires op de markt brengt die er ook nog flash uitzien, dan mag je van mij puissant rijk zijn. Als je een geneesmiddel bedenkt of een oplossing voor één of ander nijpend probleem mag je van mij de rest van je leven aan de Rivièra van je merites genieten. Als je muziek schrijft en uitvoert waar mensen geluk of kracht uit putten idem dito. Zelfs als je een triviaal ding uitvindt als de paperclip. Ook dan mag je wat mij betreft helemaal binnen lopen.
Maar ik heb niets dan minachting voor het slag hufters dat er alles en dan ook echt alles aan doet om zo snel mogelijk rijk te worden door shit te verkopen. Dit soort lui zijn geen haar beter dan druglords en makers van kinderporno en zijn net zo destructief. Wat ben je een lul als je als bankemployee alleen maar aast op het binnenhalen van een grote jaarlijkse bonus en om dit doel te bereiken mensen te hoge hypotheken aansmeert. Dat terwijl je weet dat je klanten bij de eerste de beste tegenslag, als het verlies van een baan, zwaar het schip in gaan en hun huis gaan verliezen. Wat ben je een nare klootzak als je als intelligent mens eerst een dure opleiding hebt genoten op een gerenommeerde universiteit, en vervolgens je brein in dienst stelt van banken en speculanten om onzinnige financiële constructies als derivaten te verzinnen. Dat terwijl je misschien met dezelfde brainpower het wereldvoedsel vraagstuk of op mijn part het fileprobleem had kunnen helpen oplossen. Nóg erger ben je als je manieren gaat zoeken om riskante beleggingen om een manier te verzekeren dat het je klanten geld oplevert als hele landen failliet gaan. Dan ben je een gewetenloze hufter en hopelijk is er niemand die jou dan nog kwalificeert als ‘slimme jongen die gewoon zijn kansen’ pakt.
Brandende fakkels
Als dit soort lui nou nog echt geheel op eigen risico zouden werken zou het nog tot daaraan toe zijn, maar iedereen weet intussen dat het zo niet werkt, want uiteindelijk is het de belastingbetaler die ervoor opdraait als de zeepbel barst. Al die Neo-Liberalen hebben hun bek vol over de vrije markt, maar als banken op hun bek gaan omdat ze veel te hoge leningen aan een corrupt land hebben uitgedeeld, mogen wij ze uit de brand helpen onder het motto “als we niet betalen wordt het nog véél erger”. Ja, zo lust ik er nog wel een want juist als we wél betalen wordt het alleen maar erger. Deze lui blijven namelijk hiermee doorgaan totdat ze gedwongen worden te stoppen of totdat de wereld in een crisis terecht komt die honderden miljoenen mensen van het recht op leven, vrijheid en geluk berooft.
Na de kredietcrisis hebben regeringen geprobeerd om strengere regels voor dit wereldje op te stellen maar de macht van deze lieden is blijkbaar veel te groot want het is alweer een tijdje business as usual en de bonussen stromen weer rijkelijk binnen. Er is echter wel een manier om deze lui op hun verantwoordelijkheid te wijzen: zet de namen en adressen van deze speculanten op het Internet, liefst met het bedrag wat ze de belastingbetaler hebben gekost erbij vermeld. Eens kijken hoe fijn ze zich voelen als er dagelijks hele meutes mensen met brandende fakkels bij hun villa’s en landhuizen verhaal komen halen.
