Op de valreep van 2011 stond daar opeens het Glazen Huis weer. Allemaal in het kader van de 3FM inzamelingsactie Serious Request. 8,6 miljoen haalden we op, een record! That’s how we roll! Maar terwijl heel Nederland met de pet rond ging, al dan niet om het eigen schuldgevoel af te kopen, grepen sommigen de actie voor hele andere doeleinden aan. Ik kan wel wat extra volgers gebruiken, moet @RobbieDeDude hebben gedacht. Ik zag zijn tweet opeens voorbijkomen op de soosjul mieedia:
‘Hoi. Voor elke Retweet of Follower die ik erbij krijg, maak ik een euro over voor Serious Request’.
De weldoener. Hij had inmiddels al meer dan 2000 volgers verzameld, vooral Bekende Nederlanders. BN-ers zijn makkelijk te paaien. Die kijken wel goed uit om hun publieksvriendelijke karma in diskrediet te brengen. Die retweeten zo’n bericht zonder blikken of blozen. Dus: als je cavia zoek is, of het is de laatste wens van je doodzieke dochtertje om trending topic te worden op Twitter (Dat is het niet. Nooit. Dat is je eigen zieke geest.), twitter dan je verzoek naar je favoriete zanger, acteur of tv-ster en je kunt je digitale geluk niet op.
Diarreemening
Zelf ben ik @RobbieDeDude niet gaan volgen, ik heb zijn bericht ook niet geretweet. Ik ben nog niet zo bekend en bovendien: die actie heette Serious Request, geen Serious Retweet, of wel soms? Tegen de morele zelfbevlekking van Robbie kon ik simpelweg niet op. Dat zegt wat. Ook ik heb in 2011 mijn volgers soms tot wanhoop gedreven met mijn geëngageerde diarreemening over de wereldproblematiek. Mijn cabareteske gevatheden over kleinburgerlijk leed en de waan van de dag, van het uur, van de minuut, spatten geregeld van het scherm af. Goed bedoeld natuurlijk, soms raak, maar heel vaak ook doodvermoeiend. Af en toe had ik wel eens ergens geen mening over. Dan raakte ik in paniek. Het was tenslotte helemaal het jaar van de soosjul mieedia. Dat was mij verteld, middels allerlei duidingen.
Duidingen waren opeens overal. Zonder duiding begrijpen we namelijk niet meer wat we horen, lezen en zien. Dan snappen we niet waarom een heel werelddeel de straat op gaat en zichzelf in de fik steekt of hoe de crisis ons uit eindelijk allemaal gaat raken.
Jawel, de crisis gaat ons nu echt allemaal raken. Die goed doorvoede penningmeester zei het: 2011 was misschien voor de soosjul mieedia, 2012 wordt voor de crisis. De voortekenen waren er natuurlijk al langer. Laatst vertelde een yuppenstel in de krant dat ze thuis weer Senseo-koffie moesten drinken. ‘Die Nespresso cupjes, die kunnen we nu echt niet meer betalen’. Ik leefde met ze mee. Ook las ik de kop: ‘Consumenten nooit eerder zo somber’. Ja, dat klopt, dacht ik toen: Ik zie inderdaad steeds meer mensen jankend met hun propvolle karretjes de winkel uit lopen.
CDA-kledinglijn
Gelukkig gaan onze politici er alles aan doen om de pijn van de crisis te verzachten. Zo komen CDA-kamerleden Ad Koppejan en Kathleen Ferrier binnenkort met een eigen betaalbare kledinglijn op de markt.
‘Het mooie van de outfits-‘, begint de lispelende mosselman, waarna Kathleen hem onderbreekt.
‘Ja het mooie van de outfits is dat ze voortdurend van kleur veranderen. Als je bijvoorbeeld Mauro een hand geeft, dan wordt je bloes pikzwart.’
De twee lachen hartelijk.
‘Ja’, zegt Ad, ‘Hier staan twee trotse Christendemocraten.’
Op 1 juli 2012 zit ik in een echte Ad & Kath outfit in Cafe Treffers in de Baarsjes. Er hangt een groot scherm. Wesley Sneijder staat beteuterd voor een studiobehang vol sponsorlogo’s.
‘Je wilt wraak nemen voor 2010 en dan weet je dat je gedreven begint. Maar als je die goal niet maakt, dan wordt het lastig. En als zij hem dan wel maken, krijg je een hele andere finale.’
Jankend ruk ik de Oranje opblaaskroon van mijn maatschappelijk betrokken hoofd. Iedereen in de kroeg staart wezenloos naar het scherm van zijn hippe telefoon. Dan voel ik het pas, voor het eerst: crisis. Ik pak mijn toestel, open Twitter en toets in: ‘Het is crisis. Niet omdat het geld op is, maar het geluk: dat is op. Wie dat retweet, krijgt een zoen.’
Johan Fretz is schrijver en cabaretier. Dit jaar verschijnt bij uitgeverij Lebowski zijn debuutroman. Deze column werd eerder gepubliceerd op VK.nl.
