Mooi man, die kop van Joop, over Gerd Leers die IQ-testen wil voor vluchtelingen. Dat staat natuurlijk nergens in de brief van Leers, maar dat maakt niet uit want u heeft allang geklikt. Ik ook. Wat er dan wel in staat is eigenlijk veel erger. Wat er staat is dat Nederland niet langer geïnteresseerd is in het helpen van Vluchtelingen, maar dat we het vanwege ons befaamde wijzende vingertje op het gebied van internationale mensenrechten niet kunnen maken om er minder dan vijfhonderd per jaar op te nemen. Daarom heeft onze slimme minister nu een cunning plan bedacht. Een plan om uit de bergen beurs fruit die de overvolle vluchtelingenkampen bevolken, de glimmende mango’s en rijpe kersen te plukken, zodat we de gekneusde peren en rotte appels gewoon op de Afrikaanse composthoop kunnen laten liggen.
Hoe gaan we dit schitterende staaltje ijskoud oppurtunisme vermomd als humanitaire hulp in vredesnaam uitvoeren? Nou, dat is simpel. We laten het UNHCR er voor ons de Ayaantjes uitpikken:
“Nederland heeft UNHCR gevraagd om meer zogenaamde high of higher profile vluchtelingen voor te dragen. Dit gebeurt in de praktijk nog te weinig. Het kan daarbij bijvoorbeeld gaan om journalisten of mensenrechtenactivisten of mensen met een academische opleiding die maatschappelijk een actieve rol hebben vervuld.”
Gehavende wilden
Hoppakee, daarmee hebben we al honderd parels tussen de zwijnen uitgevist. Parels die het bovendien goed zullen doen voor de camera’s. Voor de overige vierhonderd sturen we dan een horde COA- en NDI-medewerkers naar de rimboe, om als een soort van talent scouts de vluchtelingenkampen af te schuimen en de nuttige edoch gehavende wilden eruit te filteren. Ongelofelijk! Heeft u ook zo’n zin in een Godwin? Weet je wie ook de dokters, ingenieurs en musici selecteerde onder kampbewoners en vond dat de rest mocht creperen? Juistem.
Hoi Max van der Stoel, dit is jouw gidsland! Wij zijn verworden tot de ambulancebroeders die na een massale kettingbotsing alleen diegenen meenemen die makkelijk op te lappen zijn en waarvan zeker is dat zij hun ziekenhuisrekening kunnen betalen. Wij zijn zo verblind door ons eigen navelpluis dat we elke hulpvraag beantwoorden met what’s in it for me? Waar een klein land groot in kan zijn: zelfmedelijden, egoïsme en onbeschaamde horkerigheid. Dat mag u overdreven vinden, maar dit plan is parasitair. Nederlandse ambtenaren die in Afrikaanse kampen gaan bepalen wie er het minste hulp nodig hebben en die mensen worden dan in Nederland te werk gesteld als uithangbord van ons succesvolle en oh zo humane vluchtelingenbeleid. Met de hartelijke touwtyfus voor hun verkrachte en gemartelde broers en zusters zonder duidelijk verdienmodel.
Joyce Brekelmans gelooft best in pragmatische politiek, maar zou graag dit kabinet eens het verschil uitleggen tussen realisme en egoïsme.
Afbeelding: John Lavall
