Waarom ben ik hier ook alweer? Nederland ontvluchten. Weliswaar tijdelijk, maar toch. Als ik langs mijn boot op de Vecht rijd, in maart verkocht, doet dat teveel pijn. Bovendien noodzaakt de restschuld bij de ING me tot ultieme nederigheid. Een nieuw tijdperk in mijn leven. ‘De hele camping zal u dankbaar zijn, meneer’ spoort een jonge vrouw mij aan in het sanitaircomplex van Lotussy. Ik ben bezig om een plak camembert te verwijderen uit de koelkast, waar alle campinggasten gebruik van maken. Inderdaad, witte schimmelkaas, maar zelfs dat begrip is eindig.
Vermoedelijk zit de eigenaar van de kaas alweer hoog en breed in Nederland, de stank die hij heeft achtergelaten is echter bloedstollend. Dus de kaas elimineren en de koelkast weer laten blinken. Dat is corebusiness vandaag.
‘Hilversum’ maakt plaats voor poetsen. En dat betekent: niet meer opgeschroefd om kwart voor acht achter de computer op www.kijkonderzoek.nl. De tong half uit de mond en naarstig wachtend op de kijkcijfers. Want hier heeft Mireille de regie.
Klein van stuk en afkomstig uit Namen. Spiritueel tot op het bot, maar toch praktisch. Zie je wel, het bestaat! Alvast één antwoord op al mijn vragen.
Omdat Mireille het werk verdeelt, met name in de tuin, noem ik haar steevast ‘chef du jardin’, of breder ‘chef du travail’. Een voorzichtig, verlegen lachje is het resultaat.
Mireile volgt ook de Mayakalender (een tijdmeting gebaseerd op cycli van de natuur, micro-en macrokosmos). En voor wie echt geïnteresseerd is: op 21 december van het vorig jaar is er een nieuw tijdvak ingegaan van 5200 jaar. Een omstreden datum, want er gingen ook stemmen op dat de wereld zou vergaan. Volgens de aanhangers van de Mayakalender pure flauwekul, want de kalender liep gewoon af en een nieuw tijdperk volgde. Mireille en haar zielsverwanten hebben dus een punt, want beiden zijn we nog springlevend.
Mireille doet ook aan biodanza (dans van het leven). Doel: zelfontplooiing, verhogen van de kwaliteit van het leven door middel van vrije dans op muziek (New Age en Wereldmuziek) en door middel van gesprekken. De intense beleving in het hier en nu staat bij biodanza voorop.
Mireille’s man is Maurice, ex-schaapsherder, maar ook clown geweest. Samen wonen ze hier in een yurt (huis, thuis).Een tent naar het model uit Mongolië, waarin je ook probleemloos kan overwinteren. Liefdevol leidt ze me rond en geeft ze me een inkijkje in haar intieme wereld.
Dus…daar sta je dan, als eenvoudige stukjesschrijver en tv-maker. Beiden van een andere planeet, en toch, er is een match tussen Mireille en mij.
Zonder het te weten tornt ze, iedere dag, aan de vooroordelen waarmee ik van huis ging.
