Hoe lang is het geleden dat ik op één hoog tussen twaalf iets te behaarde dames probeerde te ontspannen? Als enige man, op de Amsterdamse Middenweg? Ik schat zo’n kleine dertig jaar. Middenin mijn eerste crisis. Ja, hoe moet je die nou noemen, als je begin dertig bent? Te jong voor een midlife en te oud voor jeugdtrauma’s. Zelfs met terugwerkende kracht kan ik die bizarre periode niet meer analyseren.
Hoe dan ook, mijn klachten logen er niet om. Hyperventilatie, straatvrees, en het allerergste, ik kon niet meer tegen het geluid van een volle kroeg.
Dus aan huis gekluisterd verdiepte ik me in talloze therapeutische hulpmiddelen. Zodoende kwam ik vanzelf in handen van een kleine goeroe, getooid in een maillot vol gaten, die mij naar een ander bewustzijn probeerde te leiden.
Zondagochtend, Lotussy, meditatietent. Aanwezig: Klaas, hij volgt de Clarity Workshop om trainer te worden naar de filosofie van Jerus Kabbal, de grondlegger van de Quantum Light Breath.
‘Door de combinatie van muziek, diepe adem en bewustzijn het effectieve middel om tot helderheid te komen’. ‘Zelfs op CD verkrijgbaar zodat je de meditatie ook thuis kunt beoefenen.’
Verder aanwezig: Pieter, Hans (beiden hebben een jaarplek hier) en ondergetekende, uw embedded reporter die zoals u las, al is begiftigd met de nodige ervaring op het gebied van bewustwording. Helaas zonder resultaat.
Verstoken van elektriciteit doen een accu en een CD-speler wonderen hier in de natuur. Een niet echt overtuigende vrouwenstem moedigt ons aan om eerst met ontspanningsoefeningen te beginnen. Het lichaam mag volgens haar zo’n vijf minuten los gemaakt worden. Inmiddels loopt de temperatuur in de tent behoorlijk op.
Voor de sessie staat een uur gepland en dat is erg lang voor een boodschap die ééndimensionaal is en blijft. ‘Adem in, adem uit.’
Temeer als je het boekje Helderheid van Jeru Kabbal ná de sessie bestudeert. Hij onderscheidt vijf stappen. Eerst het ontdekken van de geheimen van je onbewuste denkwereld. Daarna verdere ontwikkeling. Stap drie is de ontdekking van natuurlijke kracht en vrijheid om vervolgens bij stap vier te komen. Bevrijd van de de beperkingen van je denkpatronen, voel je je één met het leven. En tot slot, de laatste fase, ultieme helderheid, waarna je reis is volbracht.
Omdat ik last van mijn rug heb, ga ik languit in de tent liggen. Ondanks de irritante stem en de veel te bombastische muziek, probeer ik bij mezelf te blijven en laat ik het afgelopen moeilijke jaar de revu passeren.
En wat merk ik? Ik kan het zelf, zonder Kabbal of ingehuurde vrouwenstem. Mijn missie naar hier werpt blijkbaar nu al zijn vruchten af. Stapsgewijs wordt dat steeds helderder.
