Het is crisis en dat is kennelijk hét argument voor bedrijven om minder risico’s te nemen in het personeelsbeleid. In plaats van het onbekende nemen deze bedrijven aan wat hun bekend is en vertrouwd. Hebben wij vrouwen even geluk dat het old boys network steeds minder de dienst uit maakt. Dat biedt kansen, zou je zeggen. Tenzij je een Queen Bee tegenover je hebt.
Broekpak
Je hebt van die vrouwen van zo’n 60 tot 70 jaar. Aan het einde of net na de oorlog geboren, opgegroeid toen de mannenwereld werkelijk nog hard was en wat voorstelde. Er viel nog vrijheid te bevechten in die tijd. Eigengereid, net iets te vasthoudend aan hun eigen werkelijkheid, maar keurig gekleed in broekpak zijn ze ondergedompeld in de mores van de man. Het gevecht met de vijand won je in die tijd nog door hem te worden.
Pruillip
Dan de dames van 45-60 jaren oud. Geleerd de lippen te stiften en te tuiten. Geleerd dat vrouwen net zo veel recht hebben als mannen. Dat recht hebben ze zonder enige strategie opgeëist. Doordat ze binnen zijn gekomen met hun vrouwelijkheid, zijn ze niet bereid die positie op te geven. Eenzaamheid als vrouw aan de top kun je ook zelf creëren. Het zijn de excuus-Truzen van deze generatie die een pruillip trekken bij ieder ongelijk. En daar krijgen ze meer en meer ongelijk in.
Emotie als pluspunt
Dan is er nog de generatie 35-45, die klaar staat om de top te bestormen. Het zijn de vrouwen die geleerd hebben dat vrouwelijke emotie een meerwaarde is. Dat vrouwelijkheid in gedrag zit en niet in uiterlijk laten ze zien door wel rokken en charmante pakjes te dragen, maar altijd alles bedekt te houden. Het is de generatie die het debat liet verschuiven van gelijkheid naar gelijkwaardigheid: dezelfde kansen, maar nu met vrouwelijke insteek. Deze vrouwen stellen dat alles “open en eerlijk” besproken moet kunnen worden, omdat overmatige emotie niet bestaat: emotie is immers een vrouwelijke pluspunt. Vergis je niet, harde tantes kunnen ook huilen. Tegen de tijd dat zij de baas zijn over die emotie in plaats van andersom, zijn ze klaar voor de top.
Kweekvijver
De kweekvijver voor vrouwelijk leiderschap zit daaronder. Juist, wij zijn straks aan de beurt. Ambitieus, hard werkend, en vrouwelijk gekleed. Soms subtiel, soms minder, maar torenhoge hakken zijn er om sneller boven aan de carrière ladder te komen. Vol afschuw kijkend naar vrouwen die hun haren afknippen en pumps verruilen voor plat schoeisel. Want de werkelijkheid is dat met het verlagen van de hak ook de ambities naar beneden zijn bijgesteld.
Queen Bee
De generatie die er aankomt (25-35) wordt niet tegengewerkt door het zogeheten mannenbolwerk, maar botst wel tegen de Queen Bee op. De vrouwen van eerdere generaties vochten nog ergens voor en kijken neer op het decolleté van aanstormend talent. Zijn modemeisjes die hun “borsten als wapen” zien een bedreiging? Hadden we die hele ellende van bewuste tegenwerking op basis van geslacht niet achter de rug? Dat is toch waar de voorgaande generaties vrouwen juist tegen geknokt hebben. Hoe zonde is het dat onder de dames die nu de dienst uitmaken, er regelmatig een koningin opstaat die geen vrouwelijke concurrentie duldt.
Het is fijn om een positie verworven te hebben, maar de positie van vrouw aan de top is niet exclusief. Je hoeft geen quotum in te voeren, geen positieve discriminatie toe te passen. Alleen, de strijd tegen negatieve discriminatie van vrouwen hadden we toch overwonnen? Wees een voorbeeld hoe het wel kan. En trap niet te hard naar beneden. Nieuwe carrières kunnen gemaakt en gebroken worden. Als we nou eens kiezen voor dat eerste. Dan wordt de wereld weer overzichtelijk, dan gaat het om de beste vrouw klaarstomen voor de beste plek.
Kiki Bakker vindt dat hard werken op hoge hakken prima kan en heeft zichzelf daarom benoemd tot deskundoloog op het gebied van vrouwen & carrière
