Vandaag bereikte mij een email. Via de buurvrouw van de schrijfster ervan. Mevrouw Doorschodt is AOW’er en heeft geen computer. De e-mail werd oorspronkelijk op 28 december gericht aan de lijsttrekker van De Haagse Stadspartij, Joris Wijsmuller. Het is een ware hartenkreet. Ze vraagt zich namelijk af of de herinrichting van de Haagse Markt nou echt wel door alle raadsleden gesteund wordt, vooral de manier waarop. En dat vraagt ze zich niet voor niets af.
De consequenties van deze herinrichting dupeert ondernemers. Flink. En dat komt hard aan. Weet u nog, de familie Otten? Ook dupeert het de lokale ouderen. Zij raken hun vaste stek kwijt. De plek waar ze al jaren bijkans dagelijks een kopje koffie drinken. “We hebben op jou gestemd, Joris. En de gemeenteraad is er toch ook voor ons? We voelen ons nu tweederangsburgers omdat we ons kopje koffie straks niet meer kunnen betalen.”, aldus mevrouw Doorschodt.
Ze vervolgt: “Bij Otten kost een kopje koffie met slagroom nog 1,70 euro. Een broodje 1,75 euro. Aangezien wij van onze AOW financieel haast nergens meer kunnen koffie drinken of lunchen hadden wij bij Otten nog een gevoel van ergens bijhoren en als betalende klanten konden wij daar gewoon onder de mensen zijn en ook over de maatschappelijke dingen meepraten zonder een bijstandsstempel van een buurthuis. Daar is niets mis mee maar het echte leven is op straat en op de markt.”
Mevrouw Doorschodt somt strijdbaar haar kijk op de kwestie op. Over het onrecht dat de familie Otten wordt aangedaan. Dat ze acht maanden – zo niet langer – moeten sluiten, op hun eigen kosten hun gebouw moeten ontruimen en (laten) afbreken, dat ze ‘mogen’ terug komen in een nieuw pand (casco, dus dat ook op hun kosten helemaal moet worden aangesloten en ingericht) voor een huurprijs die onbetaalbaar is, maar ‘marktconform’ genoemd wordt. De ironie. Dus of Otten even – zo rekent ze vlug uit – dik acht ton wil ophoesten dat ‘ie moet terugverdienen middels het schenken van kopjes koffie voor het astronomische bedrag van 1,70 euro.
Ze eindigt: “Wij – een groep van ongeveer 22 ouderen, die zich ‘Otten’s Oldies’ noemt – vinden het zo erg voor deze aardige hardwerkende mensen. Uren zitten we daar, we verteren niet veel en nooit sturen ze ons weg. En als we op een regenachtige dag daar zitten krijgen we gratis broodjes mee naar huis. Joris leg jij het ons uit?”
Wijsmuller heeft nog niet gereageerd, de gemeente Den Haag evenmin op ons eigen verzoek, maar laat via een artikel in het AD bij monde van Wethouder Boudewijn Revis vandaag weten dat de gemeente ‘een heel redelijk aanbod heeft gedaan’. “Het spel is eerlijk en volgens de regels gespeeld”, zegt hij. Juridisch gelijk hebben is volgens Revis dus gelijk aan ‘eerlijk’.
Het is dus ‘eerlijk’ om een hele familie na ruim, 40 jaar hard werken volledig te gronde te richten. En het is ‘eerlijk’ om daarmee de Otten Oldie’s hun stek te ontnemen.
Alles voor het algemeen belang.
Otten heeft inmiddels hoger beroep aangetekend. “Die dwangsom van 100 euro per dag neem ik op de koop toe.”
Wij broeden. Wordt vervolgd. #TeamOtten
