Sinds het moment dat documenten die zijn gelekt door klokkenluider Edward Snowden naar buiten zijn gekomen, is er nooit een fatsoenlijke uitleg gekomen wat de CIA, NSA, FBI en consorten nou precies flikken. De organisaties blijven vooral beweren dat iets werkt zonder ook maar iets aannemelijk te maken en president Obama reageert met een compleet andere toon en lichaamstaal dan toen hij nog in grondrechten geloofde.
Zoals bekend heeft de CIA al tientallen jaren een focus op het onderscheppen van zoveel mogelijk communicatie. De doelstelling, blijkt uit budgetten, is goeddeels gericht op allerhande vormen van economische spionage. De inmiddels overleden klokkenluider Philip Agee beschreef al in 1992 heel helder in een interview met Cecil Landman het links-activistisch medium Ultimatum hoe grote sommen geld werden besteed.
In februari 2001, dus voor de aanslagen van 11 september, weigerde de CEO van toenmalig telecombedrijf Qwest de NSA te bedienen met grootschalige afluisterpraktijken. Volgens eigen zeggen verloor hij daardoor een groot contract dat zijn bedrijf had kunnen redden. Naast andere signalen is dus duidelijk dat de PRISM-achtige praktijken dus al lang aan de gang zijn.
Nu blijkt de NSA hoofdverdachte te zijn van een inbraak bij het Belgisch telecombedrijf Belgacom waar afluistersoftware is geïnstalleerd. Ik zie niet in waarom dit niet zou zijn gebeurd in Nederland. Sinds de hack op KPN door een 16-jarige jongen is duidelijk dat diep in de netwerken doordringen geen theorie meer is.
Bij herhaling wordt als excuus van het massaal bespioneren van burgers, overheden, universiteiten en bedrijven de strijd tegen terreur aangehaald. Een bekende techniek om dat te ondermijnen is het gebruik van cryptografie. Dus de stap dat cruciale internettechnieken opzettelijk zijn verzwakt om de NSA toegang te verschaffen, is een logische.
Maar als we kijken naar de resultaten dan klopt de uitleg van de stotterende Obama niet. Want belangrijke aanslagen werden niet voorkomen. De aanslagen van 11 september zijn niet voorkomen. Net als bijvoorbeeld de aanslagen in Madrid, Londen, Bali, Boston, Mumbai, … . Ondanks internationale samenwerking vonden er bijvoorbeeld in Pakistan veel aanslagen plaats: 657 (2006), 1503 (2007), 2148 (2008), 2586 (2009), duizenden aanslagen in Irak en tientallen in Indonesië.
Dit roept veel vragen op, want zachtjes gezegd lijken de programma’s niet de meest efficiënte manier om het door de VS geclaimde doel te bereiken. Zeker als we bedenken dat ook Israël een verregaande bondgenoot is met toegang tot de PRISM-informatie, blijkt de effectiviteit toch twijfelachtig.
Je kunt niet uitsluiten dat sommige informatie daadwerkelijk voor het doel wordt gebruikt, maar dan blijken veel bedrijven toch om andere redenen te worden gehacked. Daar ligt economische spionage als doel het meest voor de hand. Maar waarom je dan Facebook, Google, Apple, Dropbox in de gaten houdt, is moeilijker te verklaren? Vanwaar die interesse in de burgers? Want in terreurbestrijding is dit niet de meest logische stap.
Zou het dan toch gaan om iets anders, bijvoorbeeld repressie? Die waarom vraag moeten we onszelf meer stellen. Want de massale observatie van burgers die zelfs de Orwelliaanse proporties te boven gaat, is wel opmerkelijk. De waarom-vraag is belangrijker dan welke andere lijn in de bijna oneindeloze reeks onthullingen. Ik word erg onrustig van alle feiten op een rij en worstel met de vraag: waar is het voorbeeld dat burgers massaal werden bespied en het eind van het liedje niet een totalitair regime was?
