Het is misschien een of ander biologisch bepaald mannendingetje, maar ik hou van programma’s met pratende mensen, meestal mannen, over helemaal niks. De enige ben ik niet met deze vreemde fetisj trouwens, negentig van de honderd mannen weet zeker dat Seinfeld de beste tv-serie aller tijden is. Er gaat niets boven Jerry en George die het zomaar een minuutje of dertig over een ‘puffy shirt’ hebben. Het onderwerp maakt voor ons niet zoveel uit: geef mij mannen die op een caféstoel praten over de beste gel, vrouwen met rood haar en hun racefiets en ik ben gelukkig. Ze weten het zelf niet, maar de VI-mannen zijn op hun best als het hélemaal nergens over gaat. Dat ze de verschillende kapsels, exen of werkgevers van Kees Jansma doornemen om daarna het karakter van de vrouw van Martin van Geel te ontleden. Onlangs kwamen er allerlei stijlen snorren voorbij, waaronder de pornovariant en dan heb ik het helemaal naar mijn zin.
Liefhebbers van gesprekken over helemaal niks – en dat zijn er veel – kunnen vooral in de wintermaanden hun hart ophalen. Dan is het immers schaatsen. Dat die gesprekken in Thialf van journalisten en kenners nergens over gaan, heeft niets met schaatsen zelf, maar alles met het gapende gat tussen de uitzendtijd en het aantal interessante ritten te maken. Elk toernooi komt een uurtje of tien op tv terwijl een samenvatting van dertig minuten zou volstaan. En dus moet het in die negenenhalf uur gaan over slijpsteentjes en snelle pakken, maar toevallig is dat wel de interessantste kant. Gewoon omdat de absurditeit wat dichter tegen de waarheid aanschurkt.
Afgelopen weekend was het NK Allround en de NOS zond – puur uit ‘na-kerstelijke’ folkloristische overwegingen – twee hele middagen uit. Ook op de radio kunnen ze niet de hele tijd, de overigens vrij briljante, verslaggever Sebastiaan Timmerman (virtuoze zinnenbouwer, luister die man eens) aan het woord laten. Daarom verzorgen ze zo’n gezellig schaatscafé waar iedereen die binnenloopt (‘Hoi Erben’, ‘ha die Gianni’) zomaar kan vertellen wat er in hem opkomt. De basis van het schaatsen komt zo’n beetje neer op het zo snel mogelijk rijden van rondjes, maar dat zou een beetje een korte uitzending worden. Afgelopen weekend viel ik middenin een verhaal van een coach die uitlegde dat de omstandigheden in Thialf in de ochtend niet gelijk waren aan de middagsessie. Iets met een gat onder de tribune en dat er allerlei deuren openstonden in het stadion. En Bob de Jong was het ook weer eens ergens mee oneens. Je moet even geduld hebben, maar uiteindelijk gaat het bij schaatsen altijd over benen omhoog bij de finish, bespreekgevallen door vage commissies en niet te vergeten de kwaliteit van de schroefjes in de zamboli (het apparaat waarmee ze de banen vegen). Bovendien is altijd iedereen boos. Schaatsen op tv is een verzameling afleveringen van Seinfeld en daarom hou ik er zo van.
De wetenschap dat bijna alle mannen van pratende mannen houden, had de mislukte zender Het Gesprek met gemak kunnen redden. ’s Ochtends wat campingkenners over de beste jerrycans en verloopstekkers van Vervat, daarna een bonte verzameling dartliefhebbers over hoe zwaar pijlen moeten zijn en dan wat hippe baarden aan een tafel over de beste kroegen in de stad. En tussendoor die tikkie wijsneuzerige Rotterdamse kappers in beeld natuurlijk want die kletsen altijd door. Zo’n zender valt of staat natuurlijk met de selectie van een goed aantal kenners op hun vakgebied. Je moet wel de meest uitgesproken, anekdotische en charismatische specialisten per onderwerp aan tafel hebben. Een beetje stotterend pruttelen over dat de pijltjes soms goed vallen en soms slecht kunnen we allemaal wel, maar we willen een afgetrainde dartkenner met een IQ van 150 die ook nog alle vrouwen van darters een beetje kent en niet te beroerd is daar iets over te vertellen.
Er is geen onderzoek naar gedaan, maar in mijn geval is die liefde voor pratende mannen gemakkelijk te verklaren. Ik ben nu eenmaal geen gezellige skileraar met stoppelbaard die de ene na de andere ‘rode piste-anekdote’ uit zijn gewatteerde jack schudt. Laat mij maar het publiek zijn voor de echte mannen. En zo is het natuurlijk: in tegenstelling tot vrouwen zijn wij mannen niet zo goed in praten en daarom laten we dat graag aan kenners over.
Maar Talk-TV heeft dus een grote toekomst en bij RTL 7 zit toevallig een verstandige directeur die dat wel begrijpt. Er zijn experimenten geweest met pratende mannen over muziek, Olympische Spelen en schaatsen, maar dat is nog maar het begin. Aanstaande zondag zit onder andere cabaretier Jochem Myjer klaar om met een clubje kenners over vissen te praten. Inderdaad, met een hengel. Lijkt me een prima idee.
http://youtu.be/W45CAwuJvho
