Gisteravond schoot een blanke autochtone Amerikaan in Chapel Hill in koelen bloede drie moslims dood. Gewoon, omdat ze moslim waren, en omdat de persoon in kwestie nogal heilig overtuigd schijnt te zijn van zijn atheïsme. Het is een laffe schanddaad waarvoor de persoon in kwestie hopelijk voor de rest van zijn leven achter de tralies verdwijnt. Het is echter ook een gebeurtenis die tamelijk pijnlijk duidelijk maakt hoe selectief onze media te werk gaan: het is doodstil. Op de site van de Telegraaf vinden we een kort ANP-bericht in de linkerkolom; bij de Volkskrant en NOS moet je de zoekfunctie gebruiken. Een verslaggever van de NRC Handelsblad spreekt over een ‘hate-crime’. Bij de Volkskrant heet het ‘criminaliteit’.
Er is geen twijfel dat, waren de rollen in dit drama omgekeerd geweest, de voorpagina’s van onze nieuwswebsites er danig anders uit hadden gezien. In de media had het ene opiniehoofd na het andere gesproken van een daad van barbaars moslimterrorisme, en de reactiepanelen van de ganse blogosphere hadden gezinderd van ziedende Islambezorgdheid. Als radicale moslims onschuldige burgers omleggen heet het ‘terrorisme’ en pakken de media groots uit, maar als onschuldige moslims omgelegd worden door radicale burgers noemen we het ‘criminaliteit’, en volstaat het ANP-bericht. In de volksmond noemen we dat ‘meten met twee maten’.
De vraag die zich soms opdringt is hoe lang we nog weg blijven kijken. Die politiek correcte blinde vlek die er ooit was over minderheden is bij vrijwel iedereen al jaren goeddeels verdwenen, behalve bij de wakkere Nederlanders voor wie het altijd 1999 is gebleven. Ondertussen is er een andere – net zo gevaarlijke – blinde vlek voor in de plaats gekomen: zeg iets over vreemdelingenhaat, islamofobie of racisme, en de goegemeente ontploft van woede – zo zijn we immers niet in Nederland, hoe durft u het te denken!
Nederland is goddank stukken minder racistisch, xenofoob en bekrompen dan heel veel andere landen in Europa en in de wereld – ik heb lang genoeg in Italië gewerkt om te weten dat het vele malen erger kan dan hier – maar ook hier zijn er malloten die zich vanwege hun etnische of culturele wortels een groter Nederlanderschap toekennen dan anderen. Ook hier zijn er xenofoben die alles dat van buiten de landsgrenzen komt wantrouwen. Ook hier zijn er mensen die gelovigen hun gebedshuizen niet gunnen. Je mag het eigenlijk niet zeggen, maar ook hier kan morgen een rabiate atheïst opstaan en drie moslimstudenten afmaken. De sfeer rondom de Islam is er soms giftig genoeg voor.
Afgelopen zaterdag beklom een aantal gemaskerde demonstranten in Leiden een moskee in aanbouw. Ze hingen wat spandoeken op, en een Nederlandse vlag, en stonden een beetje dreigend te poseren met vuurfakkels – ik las ‘in Leiden begint de victorie’, ‘reclaim your space’ en ‘stop de islam’. Het was een uitermate dreigend beeld, en ook al was de actie ‘vreedzaam’, de beeldtaal was dat bepaald niet. Toch waren er mensen die de actie betitelden als onschuldig en de organisatie wegzetten als marginale gekkies.
Nu zullen de mensen van Identitair Verzet best marginale gekkies zijn, maar onschuldig is het allemaal allang niet meer wat moslims in Nederland over zich heen krijgen. Als we ons – terecht – ongerust maken over moslimextremisme en jihadgangers, kan het ook geen kwaad serieus te kijken naar vreemdelingenhaat in eigen kring. Het heeft weinig zin om de ene blinde vlek te vervangen door de andere.
