“Partijgenoten! Het is ruim drie jaar geleden dat het kabinet aantrad waarvan ik de premier ben. De rit zit er bijna op. Een mooi moment om terug te blikken. En om eindelijk open kaart te spelen. Want daaraan heeft het nogal ontbroken in de afgelopen periode.
Laten we even terugkeren naar de verkiezingscampagne van 2012. Jullie herinneren je vast nog hoe ik toen waarschuwde voor het Rode Gevaar. ‘Socialisten breken de welvaart af,’ zei ik. ‘Ze schuiven de rekening door naar de volgende generaties. Socialisten spelen een politiek piramidespel.’ Ja partijgenoten, dat zei ik. Maar de verkiezingen waren nog niet voorbij of ik haastte me om te gaan regeren met de PvdA. Met de socialisten dus.
Wat jullie ongetwijfeld ook nog helder voor ogen staat is dat tv-debat waarin ik garandeerde dat er geen cent meer naar Griekenland zou gaan. Daar was geen woord Spaans bij, laat staan Grieks. Maar ik hoef jullie niet te vertellen wat er vervolgens gebeurde. Miljarden en miljarden zijn sindsdien naar Athene overgemaakt. En het einde is nog lang niet in zicht.
Nóg een memorabel moment uit de verkiezingscampagne. Ik beloofde alle werkenden in Nederland 1000 euro lastenverlichting. Daar zou ik voor gaan zorgen. Maar zoals jullie weten is er geen moer van terechtgekomen. Het enige dat iedereen voor zijn kiezen heeft gekregen, werkenden en niet-werkenden, waren lastenverzwaringen en nog eens lastenverzwaringen.
Nu zullen jullie zeggen: waarom deed je dat, Rutte? Waarom heb je ons met valse beloften om de tuin geleid? Dat zal ik jullie uitleggen, partijgenoten. Stel dat ik dat allemaal niet had gedaan. Stel dat ik had gezegd: ik ga een kabinet vormen met de rooien. Ik ga miljarden uitdelen aan de Grieken. En ik ga de belastingen flink verhogen. Hadden jullie dan op me gestemd? Nee, dat hadden jullie niet. En dan was ik nu geen premier geweest. Dan had ik hier niet gestaan, partijgenoten.
Een politicus die aan de macht wil komen moet… nou, liegen is zo’n naar woord, maar die moet creatief weten om te gaan met de waarheid. En dat doen ze dan ook allemaal. Ook mijn coalitiegenoot en vriend Diederik Samsom heeft zijn kiezers voor de gek gehouden met zijn eerlijke verhaal. Want zijn verhaal was niet eerlijk. Eerlijk was hij geweest als hij gezegd had dat hij met ons zou gaan regeren en dat hij het mes zou zetten in de zorg en de sociale zekerheid. Maar als Samsom dat had verteld, had hij echt geen 38 zetels gehaald.
En de oppositiepartijen? Ook die hebben niet waargemaakt wat ze hun kiezers voorspiegelden. Ze hoefden daarvoor geen beloftes te breken, want ze waren niet aan de macht. Maar neem van mij aan dat Buma, Pechtold, Roemer en Wilders nu niet zo’n grote waffel gehad zouden hebben als ze in mijn schoenen hadden gestaan.
Sommigen van u zullen zeggen: maar jij, Rutte, hebt meer gelogen dan al die anderen bij elkaar. Dat is misschien waar. Maar, partijgenoten, ik heb dan ook de meeste zetels gehaald. Daarom ben ik premier en die anderen niet.
Dit alles, beste partijgenoten, had ik jullie eigenlijk moeten vertellen tijdens ons najaarscongres. Maar dat heb ik natuurlijk niet gedaan. Ik keek wel link uit. Ik heb ik jullie getrakteerd op de gebruikelijke peptalk dat het weer beter gaat met Nederland en dat we de strijd tegen het terrorisme gaan winnen. Want ik wil straks opnieuw premier worden. Rutte III moet er komen. En wie weet Rutte IV en V. Ik ben nog jong. The sky is the limit!”
