Grenzeloos verliefd, het is Anna H. uit Joure overkomen. Ze is tot over haar oren verliefd op de Pakistaanse Kamran, een uitwisselingsstudent. Ze wil niets liever dan naar hem toe en de rest van haar leven met hem delen. Vol liefde besluit ze ervoor te gaan en ze vertrekt naar het woonland van haar grote liefde. Eenmaal in Pakistan aangekomen, ontmoet ze de strenggelovige ouders van Kamran. Anna wordt direct opgenomen in de familie en voor ze het weet, glinstert er een ring om haar vinger en is de datum voor de bruiloft gepland. Door de grote roze wolk waarop zij leeft, ziet Anna niet dat ze zich gevangen laat nemen in een streng-islamitisch huwelijk. Een huwelijk waar ze nauwelijks meer uit kan komen en dat haar al haar rechten zal ontnemen.
Het verhaal van Anna zoals hier beschreven is fictief, maar pijnlijk realistisch. Volgens vrouwenrechtenorganisatie Femmes 4 Freedom zijn er jaarlijks meer dan honderd Nederlandse meisjes en vrouwen het slachtoffer van vormen van huwelijksdwang en huwelijkse gevangenschap in het buitenland. Daar moet een einde aan komen.
Nog geen zestig jaar geleden was het ook in Nederland zo dat een Nederlandse vrouw, zodra ze trouwde, onderworpen was aan het gezag van haar man. Gehuwde vrouwen waren qua rechtsbevoegdheid gelijkgesteld aan onmondigen of geesteszieken. In Nederland hebben we geknokt voor de vrijheid en gelijkwaardigheid van de vrouw zoals wij die nu kennen. Nederlandse vrouwen zijn vrij om, ongeacht hun afkomst, hun liefdesleven in te richten zoals zij dat willen. Die waarde is een kwetsbare verworvenheid.
Wat ons betreft houdt de bescherming van die verworvenheid, van de veiligheid en vrijheid van vrouwen, niet op aan de Nederlandse grens. Momenteel geven we tientallen miljoenen euro’s uit aan VN-projecten gericht op vrouwenrechten, met een niet altijd even zichtbaar resultaat. Maar laten we, terwijl we de wereld proberen te redden, ook aandacht houden voor vrouwen en meisjes met een Nederlands paspoort, en al helemaal als we iets concreets voor hen kunnen betekenen. Want in het geval van een Nederlandse vrouw, zittende op die roze wolk, die buiten Nederland slachtoffer wordt van huwelijksdwang, doen we nu veel te weinig.
Niet alle ambassades weten even goed hoe zij vrouwen in huwelijksdwang het beste kunnen helpen. Naar Brits en Noors voorbeeld pleiten we ervoor dat deze vrouwen voortaan wereldwijd hulp krijgen van een centraal team op Buitenlandse Zaken. Er komt als het aan ons ligt daarom een Nederlandse Forced Marriage Unit, of Reddingseenheid Huwelijksdwang, waarin kennis en ervaring gebundeld zijn om over de hele wereld zo veel mogelijk Nederlandse slachtoffers van huwelijksdwang veilig terug naar huis te halen.
Diplomatieke druk en praktische hulp aan Nederlandse meisjes en vrouwen kan het verschil maken tussen een leven vol ellende en achterstelling en een leven in vrijheid en gelijkwaardigheid. Vandaag stellen wij, bij de begrotingsbehandeling van Buitenlandse Zaken, voor zo’n Forced Marriage Unit onmiddellijk op te richten. Vrouwenrechten komen de vrouw, moslima of geen moslima, van nature toe. Die rechten verdienen de bescherming van de Nederlandse staat en die bescherming stopt voor Nederlandse vrouwen niet aan de grens.
