Wanneer een prijs instelt zit je onvermijdelijk vast aan een bepaald kader. Je moet de kandidaten op een bepaalde manier afbakenen. Natuurlijk, je hebt de ’s got talent serie, waar artiesten van divers pluimage hun kunnen kunnen laten zien, maar zelfs daar blijft het bij (variété)artiesten. Een Idols is opgzet als zangwedstrijd, omdat dat het beste werkt en herkenbaar is voor TV, maar ook omdat je nu eenmaal geen prijzen kunt gaan weggeven voor “beste”. Dan kan, letterlijk, iedereen wel mee gaan doen en wat zijn de beoordelingscriteria dan?
DigID
Dit probleem zie je al als je wilt gaan kijken wij ‘de beste social media expert’ is, dat is veel te algemeen, terwijl de meeste ‘awards’ in die regionen juist een relatief enge (marketing-) definitie lijken te hanteren. Dan lopen algehele indruk en uitvoering dus al snel langs elkaar heen. In die zin is het ook wel logisch dat de ‘website van het jaar’ verkiezing het bij de sites zelf houdt. Er bestaan zelfs subcategorieën om websites op verschillende punten mee te kunnen laten doen. Heel netjes, maar het roept tevens de vraag op of we niet soms ook naar de achterliggende werking moeten kijken. In de categorie ‘overheid’ zien we namelijk dat de website van DigID is genomineerd, en dat is nu toch een organisatie waar men de afgelopen tijd wat steekjes heeft laten vallen.
Vreemde nominatie
Na de problemen rondom Diginotar was DigID een van de getroffenen. Als overheidssite betrokken zij de certificaten van Diginotar en zaten dus flink in de problemen. Aangezien het bij DigID júist primair om de identificatie gaat is de nominatie van de website op zijn minst dubieus te noemen.
Qua gebruiksgemak is er vast een hele hoop goeds te melden over de website. (Zelfs vanuit Iran was de side top! Trololololooo) Aldus kun je beargumenteren dat de nominatie voor puur de website helemaal zo gek nog niet is. Van de andere kant is zo’n certificaat natuurlijk wel een belangrijk onderdeel van de hele werking van de site, maar ja: wat kunnen die ontwerpers nu aan het lek bij de certificaat leverancier doen? Uiteraard is het hele lek een overheidsbreed probleem: Diginotar leverde certificaten voor de hele overheid. Toch wringt het, dat juist de dienst met zoveel ‘digitale’ problemen zomaar website van het jaar zou kunnen worden: je voelt dat het niet klopt.
Stemmen
Door ‘met de voeten te stemmen’, zal het uiteindelijk wel goed komen. Hoeveel mensen zullen na alle recente problemen nog denken “Ja dat DigID, topsite!”? Met de fraude door gebruik van DigID ‘van je buurman’ is de situatie inmiddels zo uit de hand gelopen dat een goede website sowieso geen pleister meer is. Alleen al de nominatie is eigenlijk een goedbedoelde Donald Duck-pleister op een wond die eigenlijk gehecht moet worden. Het is wellicht zuur voor de site-bouwers; maar ze bouwden op wel heel zachte grond.
