Tweehonderd bekende Nederlanders voeren actie tegen Zwarte Piet. De actie begon met een fotosessie. Een modefotograaf portretteerde de BN-ers in een t-shirt met de tekst ‘Zwarte Piet is racisme’. De foto’s worden nu verspreid op sociale media.
Actrice Georgina Verbaan twitterde haar foto en het statement ‘Als ik van gedachten kan veranderen kunt u het ook’. Verandert u van gedachten omdat BN-ers dat van u vragen?
Met je kop op televisie of op het witte doek, honderdduizenden volgers op Instagram, met naam en toenaam in de bladen, aangesproken en aangestaard, er is geen ontkomen aan: bekende mensen beleven het bestaan anders. De aandacht kent leuke kanten, maar – en dat bedoel ik niet ironisch – een aantasting van de geestelijke gezondheid ligt altijd op de loer. En dan is zelfoverschatting nog niet eens het grootste onheil.
Wat beroemde mensen doet verschillen van de rest, is dat zij de vrijheid van het anonieme bestaan hebben ingeleverd. Met de roem komen de verwachtingen van anderen en die van hen zelf. De hoogste tol betalen zij die van alle aandacht en beperkingen weer wegvluchten richting drank en drugs en de rekening zien oplopen met verslaving en een vroegtijdig einde.
Gelukkig vergaat het niet alle bekenden zo, maar aandoeningen genoeg. Een van de meest voorkomende is eigenwaan of zelfoverschatting. Het is de inbeelding dat jouw aanwezigheid de wereld in beweging zet. Een bijna logische waan, omdat bekende mensen ervaren dat hun aanwezigheid anderen niet onopgemerkt voorbij gaat.
We zien het bij wereldsterren als Bono, Angelina Jolie, Brad Pitt, Madonna en George Clooney, die hun eigen landgoed voor even verlaten, om in ontwikkelingslanden aandacht te vragen voor de grote ongelijkheid in de wereld. Een cameraploeg gaat altijd mee, want zonder registratie is de liefdadigheid van beroemde mensen niets waard.
Maar naast de rol van weldoener vermoeden steeds meer beroemdheden dat er voor hen een taak ligt om de rest een ander bewustzijn bij te brengen. Een beter bewustzijn. Zo zien we meer dan ooit muzikanten politieke statements maken.
Ik beweer niet dat zij geen overtuiging of standpunten kunnen hebben, maar hun verklaringen zijn zelden meer dan een paar woorden bij de ontvangst van een Oscar of een Grammy. Met het extra applaus halen ze alles uit de avond wat er in zit.
Bekende Nederlanders vertonen ook in toenemende mate de behoefte zich van hun stichtelijke kant te laten zien. BN-ers met een advies op welke partij u moet stemmen, BN-ers die ons erop wijzen geen bont te dragen, BN-ers op de bres voor uw donatie aan Giro555 en nu tweehonderd BN-ers die willen dat heel Nederland voortaan pakjesavond viert zonder Zwarte Piet.
Dat kan dan zonder argumenten, want hun bekendheid moet voldoende zijn om u van gedachten te veranderen. Deze zelfoverschatting zou je gerust stuitende arrogantie kunnen noemen, als het niet zo’n ernstige bijwerking van de roem was geweest.
Laat u die BN-ers maar voor wat ze zijn en bepaal vooral zelf welke Pieten u dezer dagen binnen laat. Bekende Nederlanders – en beroemdheden in het algemeen – zijn nooit echte activisten. Daarvoor zijn het te veel opportunisten, gedreven door ijdelheid en met een gebrek aan moed.
