Het is vast verschrikkelijk voor olifanten om ze op een krukje te laten zitten, want in het wild zitten ze ook niet op krukjes, en het is daarom vast geweldig goed dat staatssecretaris Sharon Dijksma heeft besloten dat het vanaf september volgend jaar is afgelopen met wilde dieren in circussen. Nou ja, ‘wilde’ dieren, want denkt Dijksma nou echt dat circusbazen de jungle in trekken om daar hun netten over een leeuw of tijger te werpen? De huidige circusdieren zijn net zo wild als u en ik: elke dag komt zonder te jagen het eten op hun bordje, en als het koud is, gaat de verwarming aan.
Het besluit van de staatssecretaris treft maar liefst veertig tot vijftig dieren. Jaja, daar doe je het voor als staatssecretaris van Landbouw. Die bijna 100 miljoen vleeskuikens en leghennen die een totaal onkips leven leiden, daar horen we haar niet over. De 12 miljoen varkens die opgepropt in grote stallen hun transport naar de slachterij afwachten – wat doet het ertoe. Dat een op de zes varkens vóór de slacht bezwijkt aan ziektes en verwondingen – ik heb de staatssecretaris er geen hete tranen over zien plengen. Dat bij biggetjes van een paar dagen oud het staartje wordt afgebrand en de oortjes worden doorboord (zonder verdoving) – het mag allemaal in dit land.
Wat telt is dat we nu bij de beschaafde landen horen omdat volgend jaar bij ons de olifanten niet meer op een krukje mogen zitten. Bravo. In plaats daarvan worden ze door de vereniging Wilde Dieren de Tent Uit op transport gesteld naar Azië of Afrika. Dat noemen ze ‘opvang’. Strak plan als je al dertig jaar bij je eigen circusfamilie woont – maar ja, de olifanten is niets gevraagd. Dijksma kan straks met Kerst tevreden een van de half miljard plofkippen oppeuzelen die in ons land jaarlijks worden geslacht. Want in het circus zitten de olifanten niet meer op een krukje, hoor!
Kortom, het is allemaal weer een kwestie van geld en macht, en met principes heeft het maar bar weinig te maken. Wie oprecht begaan is met dierenwelzijn, pakt de vee-industrie aan waar jaarlijks meer dan 560 miljoen dieren worden geproduceerd. Hun leven heeft niets met een dierenleven te maken. Geen verzorgers met wie ze een band hebben, maar machines die hen te eten geven, sorteren en afmaken. Nederland telt inmiddels al 575 megastallen. Intussen kun je je dan in de zijlijn druk maken over olifanten op een krukje, en afspreken dat er geen nieuwe wilde dieren meer bij mogen komen in het circus. Dat geeft iedereen de tijd om eraan te wennen, en lost het probleem op termijn vanzelf op.
Heb ik nog één vraag over: hoe zit het eigenlijk met de op commando staartzwaaiende, zingende en walsende dolfijnen in Harderwijk? Of de walrussen met hun Snor(rrr)show? Zijn zij niet wilde dieren in een circus dat zich nooit verplaatst? Moeten de dieren in het dolfinarium niet óók bevrijd, mevrouw Dijksma?
