Net zo zeker als dat de seizoenen wisselen, staat het vast dat in deze tijd van het jaar de discussie over Zwarte Piet oplaait. Ook vandaag was Zwarte Piet weer volop in het nieuws. De Kinderombudsman stelt in een rapport dat Zwarte Piet in strijd is met het VN-Kinderrechtenverdrag. De ‘kindervriend’ kan volgens de Kinderombudsman Margrite Kalverboer bijdragen aan pesten, uitsluiting of discriminatie en moet daarom worden aangepast.
Ik ben eerlijk gezegd blij met deze uitspraak. Ik heb me al eerder uitgesproken voor verregaande hervorming van de Sinterklaastraditie. En ik denk dat de discussie de afgelopen jaren alleen maar heeft geïllustreerd dat we snel van de ‘klassieke’, onmiskenbaar racistische Piet af moeten. Wat mij betreft liever vandaag dan morgen. De gemeente heeft ook beleid om Piet langzaam aan te passen. Ik ga op korte termijn aan de burgemeester vragen wat dat voor bijvoorbeeld de intocht van dit jaar betekent. Het is wel klaar. Het rapport van de Kinderombudsman zie ik als een extra aansporing.
Zo moeilijk is het volgens mij allemaal niet. Pieten krijgen vanaf nu alleen nog een paar zwarte strepen (dat past dan mooi bij het schoorsteenverhaal), hun pakjes mogen ze houden maar de andere raciale stereotyperingen moeten verdwijnen. Punt.
Toch ben ik ietwat somber. Niet alleen omdat het tempo waarin Zwarte Piet verandert mij te traag gaat, maar vooral omdat ik zie dat de discussie alleen maar meer racisme lijkt op te roepen en enorm gepolariseerd is. Dat de Kinderombudsman naar aanleiding van haar advies vandaag met de dood is bedreigd laat zien hoe de discussie is ontspoord. Maar dat mag niemand ervan weerhouden voor aanpassing te blijven vechten. De strijd is nog niet gestreden.
En de kleine groep activisten die dit thema jaren terug voor het eerst op de agenda hebben gezet verdienen blijvend onze steun.
