Meimaand was al een DENK-maand en het ziet er naar uit dat DENK ook in de maand juni op de nodige belangstelling zal kunnen rekenen. In het kader van deze belangstelling schreef ik onlangs een stuk waarin ik voor onze fanclub aangaf hoe DENK weg te krijgen is uit politiek Den Haag. De personen die dit stuk er nog even op na wensen te slaan, verwijs ik kortheidshalve naar de website Joop.nl, alwaar het stuk is gepubliceerd (want oefening baart kunst, fanclub).
Ik betoogde in het stuk dat als een aantal centrale idealen van DENK zouden worden verwezenlijkt, het wel eens mogelijk zou kunnen zijn dat DENK verdwijnt uit de politiek. Want dan is DENK namelijk voor een groot deel politiek onnodig geworden. Maar helaas wordt er niet geprobeerd om DENK op deze wijze weg te krijgen. Voor het op een politieke wijze kaltstellen van DENK wordt er een divers pallet aan alternatieve tactieken toegepast dat niks van doen heeft met het verwezenlijken van onze centrale idealen. U zult zich nu wel afvragen welke tactieken dit zijn. Welnu, ik zal er een aantal voor u omschrijven.
Een eerste tactiek is demoniseren. Voor deze tactiek zijn er drie essentiële grondstoffen benodigd: gewillige journalisten die worden ingeseind door redacties of politieke toplieden, politieke loopjongens die door spindoctors voorbereide teksten de wereld in helpen en leugens. Als voorbeeld noem ik Meneer Marcouch (politieke loopjongen), die in kranten regelmatig de ruimte krijgt (gewillige journalisten) om de politiek van DENK met de politiek van de PVV te vergelijken (door spindoctors ingefluisterde leugen). Dit terwijl hij zelf nota bene een motie indient om salafistische organisaties te verbieden en zo tot de vleesgeworden pot die de ketel verwijt dat hij zwart ziet is verworden.
Een tweede tactiek is subsidiepolitiek. Voor deze tactiek zijn er drie onmisbare ingrediënten: subsidievissers die hengelen naar een slurpfunctie, subsidiegevers die door middel van subsidie een mening wensen te verkondigen en subsidie. Als voorbeeld hierbij noem ik Yassin Elforkani (subsidievisser die hengelt naar een slurpfunctie), die door enkele PvdA-ambtsdragers (subsidiegevers) wordt ingehuurd (subsidie) om de boodschap van het PvdA-establishment te verkondigen in het land. Bij langdurige afwezigheid van subsidieopdrachten gaat de beste man trouwens moord en brand schreeuwen in de media om weer in de subsidiespotlight te geraken.
De derde en tevens laatste tactiek is genaamd verdeel-en-heers-spelletjes. Voor deze tactiek behoeft men: een verdeler en een verdeeldoelwit. Als voorbeeld noem ik politieke lokazen uit de PvdA die in zo een beetje alle kranten kritiek op mij uitten en roddels over mij verspreidden (verdelers) om een breuk te forceren tussen mij en mijn partijgenoten (verdeeldoelwit). Helaas voor deze politieke PvdA-lokazen sterkte dit juist onze overtuiging dat wij op de goede weg zijn.
Tot zover mijn korte inleiding in de wereld van de tactieken die benut worden om DENK weg te krijgen uit Den Haag. Voor velen van u zal het overzicht niet als een verassing zijn gekomen, maar sommigen van u waren er wellicht nog niet mee bekend. Tegen iedereen die geneigd is te trappen in het dwaalspoor dat door middel van deze tactieken wordt opgetuigd zeg ik: trap er niet in!
