Dit is satire, gebaseerd op een ander artikel. Dat artikel staat onder de eerste link (voor vrouwen: dat zijn die rode letters.)
De Nederlandse satirewebsite NRC.nl is zo bizar dat hun artikelen soms onbedoeld de actualiteit weerspiegelen. Afgelopen week verscheen deze kop: De corpsbal die op hete hertjes jaagt is straks je baas.
Deze grap brengt het deugen van de fatsoenselite van moralistenblaadje NRC terug tot de treurige essentie: pure sociale onkunde. Het bangalijst-incident bijvoorbeeld doet denken aan Forum voor Democratie-voorman en intellectueel Thierry Baudet twee jaar geleden op ThePostOnline schreef: “De realiteit is dat vrouwen overrompeld, overheerst, ja: overmand willen worden.”
Dat is inderdaad de realiteit, behalve dan dat Thierry voorbijgaat aan de knotjesdragende nrc.next-lezende man die uiteindelijk ook een soort vrouw is, huilt na het klaarkomen en ten diepste onzeker is, misschien nog onzekerder dan het echte zwakke geslacht in kwestie.
Een paar jaar geleden ging ik samen met wat dispuutsgenoten mee op een reis naar de Balkan, georganiseerd door geschiedenispluizen. De groep werd gedomineerd door Heeren van het Amsterdamse studentencorps. Een knorrenmeisje, Simone genaamd, was mooi, maar afstandelijk. Terwijl andere meisjes uit de groep wél gewoon humor hadden en moesten lachen om onze topgrappen of verlegen werden van onze schunnige opmerkingen, bleef haas Simone maar buiten ons bereik. We hadden er ook voor kunnen kiezen om met haar te práten, maar praten is toch niet helemaal hetzelfde als neuken dachten wij zo te weten. Op een dag in Sarajevo stond Simone naast een knotjesdragende knor, toen wij het hertje probeerden te schieten. Ze was zo supermooi dat ze niet kon ontbreken op onze jaarlijkse bangalijst. “Je hebt een beetje roos op je schouders”, zei een mooie baas tegen haar, terwijl hij het probeerde weg te vegen. “Niet zo boos kijken joh, daar krijg je rimpels van”, vulde een andere mooie pik aan.
We hebben het de laatste tijd vaak over Vindicat en corpsballen, maar niets kan mij zo boos maken als het fatsoenlijke elitevolk, dat moralistische alleshatende burgemansverdriet in hun ivoren torens. Laatst stond ik in een drukke kroeg, toen ik per ongeluk een glas van een tafel stootte. Ik draaide me om zodat ik mijn excuses kon maken, en zag zo’n UvA-hipstertype onderuitgezakt op de bank. “Geeft niks, zal ik het even voor je opruimen anders?”, zei hij, waarop hij aanstalten maakte om voor me te bukken. Ik word nog liever door een Zaanse vlogger geïntimideerd, dan dat ik te maken krijg met het arrogante narcistische eeuwig laffe linksige wijvengedrag van millennial-hipstertypes. Zoals cabaretier Hans Teeuwen in één van zijn shows al eens zei: “ANALE SEKS! MET DOOIE DIEREN!”
“Ze moeten altijd ons hebben in hun cultuuroorlog. Het probleem van de babyboomers is verplaatst naar de millennials”, verzuchtte een UvA-student tegen de Universiteitskrant. Hilarische uitspraak: millennials zijn en blijven eeuwige slachtoffers, ze willen niet anders. Het hele probleem van die fatsoenlijke elites is dat ze bestaan uit aloude machtsstructuren, vaak doorgegeven binnen families en gedomineerd door vrouwen, die er later voor zorgen dat hun nageslacht gemakkelijker in de gesubsidieerde culturele sector belandt. En zoals de banen verdeeld worden, zo worden ook de angsten verdeeld.
Om die fatsoenlijke elitewereld te betreden moet men eerst aan de juiste normen en waarden voldoen en worden goedgekeurd, net als bij de NPO, courantenredacties en ISIS. Die ballotage is te verdragen omdat je weet dat je later de kans krijgt om zelf anderen rancuneus met twee maten de maat te nemen. Zo wordt steeds een nieuwe generatie van grotere en kleinere moralisten gecreëerd. De grachtengordelelite vertaalt de Latijnse NRC-spreuk ‘Lux et libertas‘ als ‘licht en vrijheid’. Maar het betekent ook ‘wandelen met Joyce Roodnat’, ‘peperdure wijnpakketten omdat met inhoud geen winst valt te maken’ en ‘zo extreem anti-Israel zijn dat zelfs Anja Meulenbelt het nog te ver vindt gaan’.
Tegelijk zorgen die machtsstructuren ervoor dat echte kritiek uitblijft – nog een overeenkomst met de NPO. De grachtengordelelite beschikt over een ‘intern rechtssysteem’ en uit rancune vrijwel altijd op passief-agressieve wijze via karaktermoordstukken in zogenaamde kwaliteitsbladen. Daarnaast is het old boys network groot. Rutte noemde de Zaanse hangjongeren ‘tuig van de richel’, maar over de fatsoenlijke elite die als sinds 1968 de media domineert zullen we hem niet horen. Op social media werd gegrapt dat de grachtengordel op een lijst met terroristische organisaties moet komen. Het tegendeel is waar: die gordel staat op de lijst met beschermd cultureel erfgoed.
De ballotage impliceert bovendien dat er maar één soort moraal in het leven bestaat, waarna een fatsoenlijke eliteburger voor altijd bij de groep met ‘de juiste moraal’ mag horen. De burger is klaar: hij komt gracht te wonen met rijke medeblanken en leeft volgens beperkte progressieve waarden waarin maar weinig mag en humor of genot uit den boze zijn want kwetsend. Natuurlijk krijg je genoeg kansen om je ‘kosmopolitische creatieve kwaliteit’ te ontplooien, maar na het toekennen van subsidie stokt de persoonlijke ontwikkeling.
En natuurlijk kun je niet een groep over één gladde kam scheren. Tijdens een later moment op de Balkanreis raakten wat Heeren in gesprek met twee knorren die niet zo pluizig waren. Ze waren onder de indruk van ons schieten op hertje Simone en vroegen of ze versiertips hadden. Ze vertelden de spoorknorren dat ze tijdens afspraakjes vaak het gesprek expres naar het onderwerp ‘zoenen’ leidden, en dan een paar goede, verleidelijke verhalen paraat hadden. De pluizen knikten aarzelend, en zeiden toen: “Maar echt seks met meisjes, is dat niet objectificerend?” Het was nrc.next, maar dan echt.
Maar hoe geëmancipeerd waren die pluizen nou echt? Zij waren eigenlijk ook stiekem verliefd op Simone, en de impliciete afwijzing krenkte ook hun jongens-ego. Het kon toch niet aan hun liggen? Ze kleineerden haar niet, maar ze hadden soms wel onredelijk veel kritiek op haar doen en laten, vooral als het ging over zaken als ‘seksisme, racisme’ en dat soort culturele bullshit, zodat wij als reactie op ons toch weer boven haar konden stellen, supermooi! Uiteindelijk draaide het bij die pluizen ook maar om één ding, in het broekje komen van Simone, en door dat ene ding vakkundig te verhullen vonden ze zich stukken beter dan de mooie pikken en koningen die wij waren. In de jaren daarna hebben we die pluizen nog wat bangalijstjes gestuurd, zodat ze zichzelf wat beter konden leren beoordelen en een mooie baas konden worden. Jammer dat ze dat op het internet hebben gezet, maargoed.
Het is als gave gast makkelijk om meisjes te versieren en het is heel logisch om ze dan maar op afstand te rangschikken. Vroeger maakten we al lijstjes met vrinden waarin we de meisjes uit onze klas rangschikten – in groep 5 weliswaar, maar toch. We bespraken ieder meisje uitgebreid en gaven cijfers van 1 tot 10 in de categorieën uiterlijk, kleding en humor, waarna nerderige vrienden het gemiddelde berekenden. Nu maken we, zoals bekend, nog steeds graag bangalijstjes. En laten we niet vergeten dat Facebook, het grootste sociale medium waar we elke dag gretig elkaars foto’s bekijken, ooit begonnen is als Facemash, waarvoor de nerd Mark Zuckerberg foto’s van Harvard-studentes stal om ze in een ‘hot-or-not’-spel te zetten, mooie prominente pikkebaas dat het is.
Maar het verschil zit hem in de zin ,”moge de gore wijven met hun kut over een kanon getrokken worden” uit de inleiding van de Vindicat-bangalijst. Daar zit zoveel waarheid in. De vrouwen zijn goor (zeker zodra ze meer dan maatje 32 hebben), de mannen hebben een kanon, en wat voor één, godverdomme. We hebben recht op hun kutten, duh! Dat is een heel gezonde mentaliteit, van jongens die weldra wél gewoon werken voor hun geld en in elk geval niet in de culturele sector.
Bert Brussen is alles behalve fan van het corps. Maar de manier waarop tout ‘fatsoenlijk’ en ‘betrokken’ Nederland zich als een roedel hongerige wolven stort op interne corpszaken waarmee ze geen fuck hebben te maken, terwijl ze ondertussen het echte nieuws negeren, is ronduit stuitend. Dus bij dezen: Vindicat hoogh! Weet iemand trouwens waar die ‘C’ in ESC voor staat?
