Als ik naar buiten kijk, lijkt het wel herfst. Als ik naar het nieuws kijk, is een depressie niet ver weg. Ik las in de krant dat het slechte weer leidt tot chronische vermoeidheid. En dat deze crisis nog wel 20 jaar kan duren. Het regent weer.. Opeens heb ik geen zin meer. Ik ben Europa beu. Ik ben de crisis zat. Maar vooral al die politici die ondanks elf jaar kunstgeschiedenis studeren ons iets willen leren. Ik geloof ze niet meer, want ze leiden niet, ze volgen enkel in angst. Klein, bekrompen, benauwd. Een hutje in snikheet Afrika met dansende mensen zonder geld of omvallende banken.. dat lijkt me heerlijk… In zo’n Eurocrisis krijg ik zin!
Ik sprak gisteravond tijdens een zeiknatte barbecue een oudere man die zei: “Mijnheer, ik ben 70 en ik heb drie economische crises meegemaakt. Daar komen we wel overheen, maar hoe komen van dit stelletje lamlendige politici af?” Hij heeft gelijk. Regeren is vooruitzien. Visie en verantwoordelijkheid. Tegen de electorale wind in doorpakken. Voor je land, voor Europa, vechten. Dus niet voor je ego of salaris. Qua leiderschap lijdt Europa met een lange ij al heel lang aan de generatie Nix.
Europa is moe. Doodvermoeid. niemand inspireert, leidt of durft. Eigenbelang, cynisme en opportunisme regeren. Dan hoor je te zeggen dat we er samen sterker uitkomen. Vergeet het maar, we komen er niet uit en zeker niet samen, want we geloven er zelf niet meer in en we zijn elkaar spuugzat. Zo wordt het zeker Nix.
Elk land krijgt de leiders die het verdient. Dan verdient Europa verdomd weinig. Dat klopt trouwens, dat is deel van het probleem. Weg cynisme, de schouders eronder en aan het werk. Ja zegt u dan, doe er dan zelf wat aan. Niet doorschuiven, maar aanpakken, zou Rutte zeggen. Kom van je camping, klim uit je caravan en aan de slag. Je zou er bijna zin an krijgen. Ik kijk naar buiten… Nu nog even niet…
Ik ga eerst mijn reisbureau bellen. Geen Spaanse kust of Grieks eiland dit jaar. Ver weg uit Europa. In dat Afrikaanse hutje. Lekker dansen in de zon. En als ik terug kom, ALS ik terugkom, dan gaat de bezem erdoor. Misschien heb ik te snel over mijn studie gedaan en kom ik nergens aan de politieke bak. Maar ik beloof u plechtig, ik ga Europa redden, u hoort van mij! Na de zomer.. eehh.. herfstvakantie!
Wytze Russchen is lobbyist in Brussel. Hij spreekt tweewekelijks audiocolumns uit voor Euranet.
