‘Hoe begon het ook alweer?’
‘Het begon met Rosanne Herzberger, NRC-columniste. Ze probeerde GeenStijl en Dumpert te doden vanwege het ‘objectiveren’ van vrouwen in bikini’s.’
‘Wat is dat voor lesbo, die Herpesberg?’
‘Ze is geen lesbo. Ze is getrouwd met een NRC-man.’
‘Waarschijnlijk een transgender.’
‘Wat maakt het uit. Doe niet zo ad homoman.’
‘Ad hominem.’
‘En wat had Loes Reijmer ermee te maken?’
‘Die nam de moordaanslag over, in de Volkskrant. Waarop GeenStijl de reaguurders vroeg of ze haar zouden doen. Maar de meeste reaguurders wilden haar niet doen. Dus werden de vrouwtjes boos.’
‘Ze hebben haar toch virtueel verkracht?’
‘Er zat welgeteld één beschrijving bij die je zo kan interpreteren. Maar het was waarschijnlijk een SM-fantasie.’
‘Waarom hebben die vrouwen het dan steeds over ‘virtuele verkrachting’?’
‘Overdrijving, framing. In dat manifest schreven ze: “De vraag bleek honderden reaguurders uit te nodigen tot het delen van verkrachtingsfantasieën en beledigingen.”’
‘Echt? Wat een foute vrouwen.’
‘En voor de rest ‘voelt’ het waarschijnlijk als verkrachting. En als het zo voelt, moet het eveneens aangepakt worden.’
‘Ja, dat is logisch.’
‘En er was een ‘grens overschreden’, zei nu iedereen. Over het objectiveren van bikini’s hoorde je ze niet meer. Dat was te potsierlijk.’
‘Welke grens eigenlijk?’
‘Het geschrijf over die Loes Reijmer was beledigend en tastte haar persoonlijke levenssfeer en goede naam aan.’
‘Dus als ik schrijf dat ik jou zou willen naaien is dat beledigend?’
‘Dat zeggen ze.’
‘En als ik schrijf dat ik je in je ogen wil spuiten tast ik je in je persoonlijke levenssfeer aan?’
‘Ja, dat voelt vies, als ik het thuis lees.’
‘En als ik schrijf dat ik je niet wil naaien tast ik je goede naam aan?’
‘Dat is helemaal beledigend.’
‘En als ik een fantasie heb om je te verkrachten?’
‘Heel onfatsoenlijk. Een rechter zou het zeker veroordelen. Dat schreef althans een advocaat in de NRC.’
‘Zo’n advocaat zal het wel weten.’
‘Ja, en hij wil kutjes likken. Slijmen bij die mutsen. Hij heet Christiaan Slijm.’
‘En waarom doen die dames geen aangifte?’
‘Omdat ze zouden verliezen. Alhoewel, je weet het niet met de rechterlijke macht tegenwoordig. Het matriarchaat is flink opgerukt.’
‘Afgerukt?’
‘Ja. Wist jij dat er amper lekkere chicks tussen die 140 mediavrouwen zitten?’
‘Katja Schuurman is toch lekker?’
‘De meesten zijn lelijk en hebben een dikke reet. Het zijn gefrustreerde tangen.’
‘Jij hebt ook een gefrustreerde tang.’
‘Een dikke reet zorgt altijd voor ellende.’
‘Dat is waar. Maar jij ook.’
‘Je zou thuis met zo’n feministische kut opgescheept zitten.’
‘Dat lijkt me niet fijn.’
‘Een gruwel.’
‘Zou het jou raken als reaguurders je willen doen?’
‘Nee. Behalve als het dames zijn die me op m’n kop willen squirten. Dan zou ik er achteraan gaan.’
‘Heleen Mees?’
‘Nee, die niet. Ik kwam haar laatst tegen. Ze bleef maar roepen: ‘Naai me in m’n kut! Naai me in m’n kut!’
‘Echt waar?’
‘Ja. Ik vond het heel naar. Het voelde als een verkrachting.’
‘Oh, wat enig.’
‘En van de week hadden we dus die hoofdofficier van Justitie, Bart Nieuwenhuizen. Hij wil onfatsoen laten verdampen en GeenStijl het recht tot leven ontnemen.’
‘Zou jij Bart Nieuwenhuizen doen?’
‘Weet ik niet. Jij?’
‘Hij heeft mooie lippen en een volle bos haar.’
‘En een dikke kop.’
‘Eerlijk gezegd heb ik hem een keer gedaan. Slechtste pijpbeurt ooit. Anaal was hij wel oké.’
‘Lijkt me een slijmerige, foute gast.’
‘Je bent jaloers.’
‘Ik zou hem wel in z’n bek willen schijten.’
‘Daar is hij dol op. Je moet hem echt een keertje doen.’
Deze column werd eerder hier gepubliceerd.
Illustratie: Peter Klashorst.
