AMSTERDAM – De 17-jarige acteur Gijs Blom speelt de hoofdrol in de nieuwe Carry Slee-film Pijnstillers, die vanaf donderdag in de bioscopen draait. Het is een nieuw hoogtepunt in een turbulent jaar, waarin ook zijn film Jongens in binnen- en buitenland opviel. Vijf vragen aan Blom.
Je bent op talloze buitenlandse festivals geweest waar Jongens werd vertoond. Dat is iets dat niet veel leeftijdgenoten meemaken.
“Ik ben naar Tsjechië, Italië en Zuid-Korea geweest, ja. De reacties zijn bizar: mensen zitten doodstil te kijken, of gaan helemaal uit hun dak als de twee jongens elkaar eindelijk zoenen. Ik had er nooit bij stilgestaan hoe onbekend mensen in andere landen zijn met homoseksualiteit. En het is heel apart dat mensen na de voorstelling echt om foto’s en handtekeningen komen vragen. Dan voel ik me soms heel even een filmster.”
Pijnstillers is je grootste film tot nu toe. Carry Slee-films trekken doorgaans heel veel publiek. Ben je al klaar voor die gekte in Nederland?
“Dat soort filmstertaferelen zie ik hier nog niet gebeuren eigenlijk. We zijn hier in dat opzicht een stuk nuchterder dan in Italië of Korea. Ik heb het daar wel over gehad met Robin Boissevain, die de hoofdrol speelde in Spijt!. Hij wordt soms nagekeken op straat, maar verder gaat het niet. Ik zou niet weten waarom dat voor mij anders zou zijn.”
Regisseurs die met jou werken, prijzen je om de enorme intensiteit van je spel. Waar haalt een jongen van 17 die intensiteit vandaan?“
Van binnen, een beter antwoord kan ik niet geven. Er zitten een paar heel heftige scènes in Pijnstillers, als ik boos ben over de dood van mijn moeder. Of de laatste scènes voordat zij sterft. Op zulke momenten gaat er van alles door mij heen. Ik bedenk me vooral hoe ik zou reageren als ik in zulke shit zou belanden. Ik had ook al weken toegeleefd naar die opnames, ik wist hoe belangrijk die scènes voor de film waren. Die spanning en druk heb ik ook gebruikt toen het erop aankwam. Daarna zat ik nog minutenlang na te trillen.”
Je personage heeft het zwaar te verduren in de film. Neem je dat soort onderwerpen ook mee naar huis tijdens het draaien?
“Ik praat er thuis wel veel over met mijn ouders, ja. Anders blijf ik er mee zitten. Maar het is niet zo dat ik nog hele dagen na zo’n scène thuis ga ziten sippen. Ik vind het sowieso fijn om met mijn ouders te praten over welke films ik wel of niet moet doen. Mijn tijd is heel beperkt, ik doe dit jaar eindexamen. Dat staat het komende jaar sowieso even op de eerste plaats.”
Wat ben je van plan daarna te gaan doen?
“Ik wil eigenlijk na mijn examen een sabbatical nemen, om daar eens goed over na te denken. Ik vind acteren geweldig en ik wil er zeker mee doorgaan. Ik hoop dat ik word aangenomen op de Toneelschool in Maastricht. Maar ik wil het de rest van mijn leven niet bij acteren alleen houden. Film interesseert me in al zijn facetten: ik zou ook wel eens willen proberen te regisseren of te werken als cameraman.”
