BLOEMENDAAL – De dramaserie Zwarte Tulp betekent voor actrice Linda van Dyck (66) dat ze na jaren van theater weer in een serie is te zien.
Buiten op straat in een villawijk in Bloemendaal nuttigt Linda van Dyck met de overige castleden de lunch. Op de set biedt slechts een tentdoek enige bescherming tegen een spatje regen. Polderglamour? ‘’Dit is nog vrij luxueus. Het rare is dat mensen altijd denken dat film glamour is met rode lopers. Maar eigenlijk is een filmset vaak rauw en hard werken. Het zijn lange dagen. Als we hier draaien in het huis, zit ik bijna elke scène’’, begint de hoofdrolspeelster.
De actrice stond de afgelopen jaren alleen in het theater, maar schittert vanaf maart weer in een nieuwe serie. Als moeder Marieke Vonk speelt ze een van de hoofdrollen in het familiedrama Zwarte Tulp, geproduceerd voor de online videodienst Videoland.
Burn-out
Dat Linda van Dyck sinds de bioscoopfilm Het Schnitzelparadijs in 2005 alleen nog maar op het toneel stond, heeft een praktische reden vertelt ze. ‘’De theaterproducenten waar ik veel mee werk, boeken verschillende toneelstukken ver vooruit. Ik moet domweg hartstikke mooie rollen laten gaan, omdat de toneelstukken al gepland staan en ik niet in staat ben – zoals vroeger – om overdag te filmen en ’s avonds te spelen. Als je dat maar lang genoeg doet, ga je gewoon onderuit.’’
Vorig jaar kreeg Linda een burn-out en moest ze haar werk neerleggen. ‘’De accu was leeg. Ik moest luisteren naar lichaam en geest. Het enige ‘voordeel’ eraan is dat ik geen andere verplichtingen had toen Zwarte Tulp op mijn pad kwam toen ik weer opgekrabbeld was.’’ Ze is blij dat ze gevraagd werd voor de serie. ‘’Ik vind audities doen naar en eng. Ik heb het idee dat ik veel beter presteer als ik meteen vertrouwen voel.’’
Videoland
Zwarte Tulp wordt exclusief gemaakt voor kijkers van Videoland, die alle afleveringen achter elkaar kunnen zien. ‘’Ze kunnen de serie lekker in zijn geheel streamen, dat is heerlijk’’, zegt Linda. Daarmee is de serie over twee concurrerende familiebedrijven in de bollenstreek de eerste Nederlandse dramaserie voor een video on demand-platform. Voor de makers maakt dat in aanpak niet uit, verzekert Linda. ‘’Wij zijn gewoon bezig met creëren en denken niet voortdurend dat de serie straks in maart in één keer beschikbaar is. Dat zou ook alleen maar vervelende ruis zijn.’’
Toch ambieert producent NL Film met Zwarte Tulp af te wijken van een doorsnee televisieserie. ‘’Produceren voor dit platform biedt ons de kans om een meeslepend, spannend en vooral doorlopend verhaal te vertellen’’, zegt Kaja Wolffers van NL Film. ‘’Het verhaal mag gelaagder en kan dieper gaan. De kijkers kiezen immers bewust voor de serie en zappen er niet zomaar langs. Je mag mensen nog meer meenemen in de karakters en de emoties. Het is aan de kijker de keuze om alle afleveringen achter elkaar te kijken’’, zegt Wolffers.
Diepte
Linda van Dyck beaamt: ‘’Om er diepte in aan te brengen en ervoor te zorgen dat het niet alleen een opeenstapeling van scène op scène wordt, moet ik als actrice heel goed weten wat mijn personage Marieke allemaal met zich meedraagt, om dat in een volgende scène te laten kloppen. We zijn steeds drie afleveringen achter elkaar kris kras aan het opnemen. Dat is behoorlijk intensief en vergt veel concentratie om de juiste innerlijke mood bij de hand te hebben.’’
Linda omschrijft de serie als een die gaat over de grote thema’s in het leven. ‘’Wraak, liefde, dood, rouw, ontrouw, broederhaat, familiedynamiek’’, somt ze op. ‘’Daarbij komt nog een bovennatuurlijke verhaallijn die ik ook wel heel spannend vind.’’
Gebruiksaanwijzing
Linda heeft goed nagedacht om haar nieuwe tv-personage Marieke gestalte te geven. ‘’Een kunstenares, meestal bezig in haar atelier. Ze heeft een goed huwelijk en drie kinderen die allemaal een andere gebruiksaanwijzing hebben,. In het familiebedrijf en privé gebeurt van alles, waardoor zij uit haar comfortzone komt om de kinderen proberen bij te sturen en zich met het bedrijf te gaan bemoeien. Niet een erg gemakkelijke taak en ondertussen heeft ze zelf veel emotionele problemen. Bovendien is ze een vrouw die alles wat op haar pad komt denkt aan te moeten kunnen. Omdat niemand dat altijd maar kan, is dat een voortdurende wrijving binnen haarzelf. Ze is heel leuk om te spelen.’’
‘’Ik ben samen met de regisseurs op zoek gegaan naar een mens die niet zo cliché is, maar waar ik verschillende lagen in kan stoppen. Als we dan toch 12 afleveringen mogen maken, dan vind ik het leuk om langzaam meer kanten van de vrouw te kunnen ontvouwen, dat er nog meer in iemands hoofd huist.’’
