ABERPORTH – De Britse Helen Waterson slaapt zo’n 21 uur per dag. De 36-jarige vrouw lijdt aan de ziekte KLS, het syndroom van Kleine-Levin. Door haar ziekte is Waterson eigenlijk tot niets meer in staat. “Ik leef niet, ik besta alleen maar”, zegt ze.
Als kind was Waterson vaak moe. Mensen in haar omgeving noemden haar lui en dachten dat ze de hele dag zat te dagdromen. Ondanks haar vermoeidheid kon ze wel afstuderen. De vrouw uit Aberporth leidde een redelijk normaal leven, tot ze in 2009 een griepje kreeg. Ze sliep 3,5 week achter elkaar. Daarna liet ze zich onderzoeken. Het duurde nog anderhalf jaar voor de diagnose KLS werd gesteld.
Voor de 36-jarige vrouw bestaat het leven uit slapen, een klein stukje lopen met haar honden en misschien wat tv kijken. “Een sociaal leven opbouwen kan ik niet”, zegt ze tegen Sunday Mirror. Ze slikt medicijnen om toch nog een beetje wakker te blijven, maar de pillen zorgen ook voor allerlei nare bijwerkingen. Zo heeft ze allerlei pijnen en zijn haar spieren behoorlijk stijf. “Maar ik kan niet zonder ze, dus slik ik maar door”, zegt ze.
De slaapziekte heeft ook haar langetermijngeheugen aangetast. “Ik weet bijna niks meer van mijn leven”, zegt ze. “Het is net alsof je naar een film zit te kijken en dan sommige stukken doorspoelt.” Waterson heeft door haar ziekte het gevoel dat ze al haar leuke momenten in het leven niet bewust meemaakt. De vrouw heeft geaccepteerd dat ze altijd alleen zal blijven. “Ik heb al mijn hele leven het gevoel dat ik alleen ben.”
