NEW YORK – Vleermuizen blijken handig gebruik te maken van de jaagkunsten van hun omstanders. Dat blijkt uit een nieuwe studie waar NewScientist over schrijft. Vleermuizen kunnen met hun sonar een gebied van zo’n 10 meter om zich heen in kaart brengen, maar door ‘in te pluggen’ op de sonar van andere vleermuizen krijgen ze een veel groter bereik. Heel handig als je eten zoekt, natuurlijk.
De Israëlische wetenschapper Yossi Yovel van de universiteit van Tel Aviv vertelt dat het systeem van vleermuizen lijkt op iemand die in een zak chips zit te graaien. Door het gekraak weet iedereen in de omgeving dat de persoon in kwestie chips aan het eten is. Vleermuizen gebruiken de sonartruc omdat het makkelijker is om het geluid van een ‘collega’ op te vangen dan dat van een klein insect.
Helemaal feilloos werkt het trouwens niet. Tijdens het onderzoek naar de meeluisterende vleermuizen bleek dat het liften op het succes van soortgenoten ook kan leiden tot botsingen of bijna-botsingen. Als te veel vleermuizen bij elkaar in de buurt vliegen, krijgen ze het te druk met het ontwijken van elkaar en wordt er helemaal niets gegeten. Yossi vergelijkt dat met iemand die een vlieg aan het volgen is en ineens een bal naar zijn hoofd gegooid krijgt. Op dat moment is het met het volgen van de vlieg wel gedaan.
Maar vleermuizen zouden vleermuizen niet zijn als sommige soorten daar ook niet een oplossing voor zouden hebben. Bepaalde soorten zijn in staat om de sonar van andere vleermuizen in de war te brengen. Een kunst op zich, want dat is de wetenschappers in het lab niet gelukt.
