AMSTERDAM – Jett Rebel is een van de Ambassadeurs van de Vrijheid die dinsdag met een helikopter het land doorgaan om op de veertien bevrijdingsfestivals te spelen. Hij heeft deze taak samen met Caro Emerald, Dotan en MainStreet. Rebel, wiens echte naam Jelte Tuinstra is, treedt op in Groningen, Leeuwarden, Amsterdam, Den Haag en Haarlem.
Hoe voelt het om Ambassadeur van de Vrijheid te zijn?
“Dat vind ik een hele grote eer. Voorgaande jaren heb ik ook opgetreden, maar dat was aanzienlijk kleinschaliger. 5 mei is sowieso al mijn favoriete feestdag. Het is zo’n mooie reden om met z’n allen de straat op en de parken in te gaan en de vrijheid te vieren. Ik vind het ook wel een beetje spannend, omdat het echt iets betekent. Ik ben 24 en heb de oorlog natuurlijk niet meegemaakt. Met mijn oma heb ik er wel over gesproken, zij heeft echt tulpenbollen gegeten. En ik ben er pas een paar weken geleden achter gekomen dat mijn opa in het verzet heeft gezeten. Dat is iets om zo trots op te zijn.”
Wat betekent vrijheid voor jou persoonlijk?
“Ik probeer zo veel mogelijk bewust te zijn van het feit dat we het hier heel goed hebben. Maar ook in de westerse wereld is vrijheid niet altijd vanzelfsprekend. Kijk bijvoorbeeld naar homofielen die in elkaar worden geslagen. Het is 2015, ik kan me gewoon niet voorstellen dat dat nog bestaat. Dat geldt ook voor racisme. Na al dat gedoe met Sinterklaas heb ik het feest geboycot. Dan maar niet, als het zoveel mensen pijn doet. En ik ben een antinationalist en snap niet dat iedereen op Koningsdag met een oranje shirt de straat opgaat en trots is op ons land. Nee, als je dan een keer feest moet vieren, doe het dan op 5 mei.”
Hoe vind je het om per helikopter het land door te gaan?
“Doodeng. Ik heb dat één keer gedaan over het drielandenpunt van Noorwegen, Zweden en Finland. Maar toen was ik nog stoer. Nu, for some reason, vind ik het doodeng. Gelukkig zit mijn manager naast me, die het ook heel eng vindt.”
Hoe ga je de boodschap van vrijheid overbrengen aan het publiek?
“Ik probeer het een thema te laten zijn in de show door op mijn eigen manier iets te zeggen of te benadrukken. Dat is iets waar ik aan de ene kant al maanden over nadenk, maar ik wil het ook niet doodrepeteren. Op het podium loopt het toch altijd weer anders. Ik vind het sowieso al te gek dat ik vijf shows mag doen. De ene zal er misschien iets meer bij stilstaan dan de ander. Maar als iemand laveloos over een grasveld loopt, is dat ook vrijheid. Met het besef dat het mooi is dat ie de dag erna weer naar school of naar zijn werk kan.”
