Bron.
In een reportage over rellen in de Haagse Schilderswijk stond de volgende passage: ‘Op het plein staan een man of driehonderd. Driekwart daarvan is Marokkaans, de rest Turks, Surinaams of Antilliaans. Er lopen ook een paar Nederlanders tussen, die net zo fanatiek stenen gooien.’
Heldere, duidelijke, vlijmscherpe berichtgeving dus. Je weet precies wat er gaande was en wie daar bij waren die RELLEN: Marokkanen, Turken, Surinamers, Antillianen en Nederlanders. Dus geen Chinezen, Polen en Israëliers.
Het deed lezers pijn aan de ogen en misschien ook wel in het hart.
Gossie! Wat erg! Maarja, de realiteit doet vaak pijn en de waarheid raakt je soms recht in het hart. Misschien beter geen kranten lezen als je zo gevoelig bent?
Had de journalist soms de identiteit van alle relschoppers gecontroleerd, vroeg een briefschrijver.
Kom, zo moeilijk is het nou ook weer niet om Turken, Marokkanen, Antillianen en Surinamers te herkennen. Okee, er had ook een Kaapverdiaan, Tunesiër en Venezolaan tussen kunnen staan zonder te worden herkend maar toch. Bovendien: in een multi-etnische wijk als de Schilderswijk kun je de etnische identiteit net zo goed gokken, inclusief minimale foutmarge.
Beschikten ‘alleen de blanke personen over een Nederlands paspoort’?
Nee, maar als de Volkskrant opschrijft ‘er lopen ook een paar blanken tussen’ is het helemaal discriminatie, racisme en wit privilege dus dan moet je toch wat.
Niet alleen de politie, ook de krant stigmatiseert, concludeerde een lezer.
Dus als de courant schrijft over twee bomen, waarvan één eik en één kastanje is, dan is dat niet het nauwkeurig weergeven van feiten maar ‘stigmatiseren van bomen’? Juist ja.
Op Twitter reageerde een Amsterdamse gevat: ‘Altijd leuk om te weten dat je niet thuishoort waar je geboren bent. Ik wil nu ook rellen. Voor beter onderwijs.’
Jeetje! Iemand op Twitter die gevat reageert! Als dat geen striemend argument is!
De auteur wilde bij de spreektaal van de bewoners blijven, vertelt hij. ‘In de Schilderswijk zeggen ze: ik ben Turk of Marokkaan, en spreken ze over Nederlanders.’
Dat klopt: het is daar wij-zij denken wat de klok slaat. Je zou dus haast gaan denken dat het mensen zijn uit een specifieke cultuur die zich afzetten tegen een groep mensen uit een andere specifieke cultuur. Een beetje zoals een multiculturele samenleving er in de praktijk uitziet dus. Ze spreken alleen niet over Nederlanders maar ‘Hollanders’. Of ‘kankerjoden’, of ‘kankerhoer’, dat kan ook.
In een citaat kan dat prima worden uitgedrukt, maar voor de krant kan spreektaal niet normbepalend zijn. Het leidt tot willekeur en is feitelijk onjuist.
Het is juist omgekeerd: het leidt tot specificatie en is feitelijk juist.
Het gaat hier in de eerste plaats om Nederlanders. Pas daarna komt hun culturele bagage eventueel in beeld.
Okee, laten we dat eens even proberen: “Op het plein staan een man of driehonderd. Ze zijn allemaal Nederlander. Ze gooien stenen.”
Serieus Ombudsvrouw? Echt? Welke nieuwswaarde heeft deze zin nog? Dat er stenen werden gegooid in een wijk die al vele jaren te kampen heeft met ernstige multiculturele problemen, maar dat het in dit geval alleen om stenen gooien gaat en dat het beslist NIETS met de culturele bagage heeft te maken?
Echt hoor: wil je nou nieuws brengen en verslag doen van nieuwsfeiten of wil je het verkiezingsprogramma van GroenLinks schrijven?
De eindredactie had daar alert op moeten zijn, maar tast tegelijkertijd in het duister omdat de krant geen duidelijke regels voor het benoemen van afkomst hanteert.
Regels! Meer regels! Richtlijnen, codes, leidraden!
Al jaren wordt er selectief, inconsequent en misleidend met etnische kwalificaties omgesprongen. Dan gaat het over een ‘Turkse wethouder’, ‘Somaliërs in de bijstand’, of ‘de Marokkaan met de scooter’.
De wethouder was geen Turk? De bijstandgerechtigden geen Somaliërs? De scooterrijder niet Marokkaans? Oh, wacht, wel? Wat is daar dan inconsequent en misleidend aan? Het is toch gewoon feitelijk juist?
Na de moord op Pim Fortuyn leek de huiver voor politieke correctheid de boventoon te voeren. Het ‘multiculturele drama’ moest benoemd, alles moest gezegd.
Klopt. Vooral omdat diezelfde Fortuyn op een parkeerplaats werd afgeslacht dankzij een hetze in de media, ook in jouw Volkskrant, omdat hij een drama benoemde wat heel veel mensen als drama ervoeren. Gek dat je dan huiverig wordt voor die levensgevaarlijke politieke correctheid.
Het debat kan echter net zo hard of soft worden gevoerd als men nauwkeurig is en recht doet aan de realiteit.
‘Recht doen aan de realiteit’. Je bedoelt benoemen dat het vooral Marokkanen, Turken, Antillianen en Surinamers waren die aan het rellen waren?
Wanneer etnische vermelding relevant is (daarover straks meer), kan een voorbeeld worden genomen aan het Amerikaanse koppeltekenmodel. In de VS is het spreken over African-Americans, Irish-Americans etc, in de media en daarbuiten gemeengoed.
Amerika. Dat land wat in de Volkskrant vrijwel alijd geldt als het negatieve voorbeeld voor eigenlijk alles (want maximale individuele vrijheid en winstgericht, dat mag natuurlijk niet), het land waaraan we de negatieve term ‘veramerikanisering’ hebben te danken om dingen te benoemen die in Nederland juist wél goed gaan, het land dat voor de gemiddelde Volkskrant-journalist model staat voor ‘dat moeten we echt niet willen met z’n allen’. Dat Amerika? Daarin moeten we nu ineens een voorbeeld nemen? Hypocriet hoor.
Heb je je confederate flag al gestreken en alle civil war games van je iphone verwijderd?
Wil de Volkskrant feitelijk en secuur zijn
Dan dient zij ook etnische afkomst te benoemen, al helemaal als het gaat om problemen die per definitie te maken hebben met de multi-etnische samenleving?
dan dient zij in de eigen berichtgeving systematisch de streepjes-Nederlander in te voeren.
Oh. Een streepjes-Nederlander. Het staat er echt: ‘Streepjes-Nederlander’. Is dat een soort lijntrekker?
Zo’n regel geldt niet voor citaten en opiniestukken. De redactie legt een ander niets op.
LOL! De redactie doét niet anders! Hypocrisie is bij de Volkskrant gewoon een soort roze koek: je wil er wel afblijven maar het Lukt. Gewoon. Niet.
Wie wil fulmineren tegen ‘Marokkaanse rotjochies’, krijgt geen correctie van de redactie.
Behalve dan van één van de vele, vele, vele, vele, vele, vele, kleffe Volkskrant-columnisten die je dan gaan framen als ‘moslimhater die alle moslims wil omleggen’, om maar eens een recent voorbeeldje te noemen. En natuurlijk van de Ombudsvrouw (lol). Lekker achteraf, ruim na de oorlog nog even natrappen.
Een verslaggever dient daarentegen wel consequent over ‘Marokkaans-Nederlandse jongens’ te schrijven, of over Marokkaanse origine/komaf.
Ja, want dan verdwijnen de problemen met de multiculturele samenleving (Het Drama) als sneeuw voor de zon! BAM! Ineens staan we allemaal in een elfentuin vol regenbogen om de meipaal te dansen. Iedereen Nederlander! Iedereen lief! En dat dankzij dingen niet zeggen!
Aan het vermelden van afkomst en andere identiteitsbepalende categorieën gaat nog een cruciale stap vooraf: is het essentieel voor het stuk?
Zijn het feiten?
Wereldwijd waarschuwen journalistieke gedragscodes voor discriminerend taalgebruik.
Inderdaad, wereldwijd wordt de waarheid in de journalistiek steeds meer geweld aangedaan. En dat allemaal onder het beklemmende motto: ‘Gij zult niet discrimineren (dus nou je bek houden)’.
Een beetje kwaliteitscourant zou al die codes juist negeren omdat ze het vertellen van de waarheid onmogelijk maken.
Onderscheid op basis van onder andere ras, afkomst of godsdienst mag alleen gemaakt worden indien dat functioneel is.
Omdat het feiten zijn?
Soms is het evident, zoals bij de onlusten in de Schilderswijk – die draaien om discriminatie en uitsluiting.
LOLwut? Draaien de beroering rellen in de Schilderswijk om ‘discriminatie en uitsluiting’? Dus niet om boze jongeren die willen rellen? Nachtenlang. Omdat ze anderen haten?
En de warmte en de Ramadan dan? Van Aartsen heeft zelf gezegd dat die ook schuldig waren.
Ook bij andere ‘probleemonderwerpen’ (werkloosheid, achterstanden in het onderwijs, criminaliteit) biedt afkomstvermelding veelal inzicht. Andere situaties vergen extra oplettendheid.
Oplettendheid is goed. Je zou als verslaggever zo vergeten de feiten te benoemen. Goed dat de Ombudsvrouw (is het goed als ik u ‘Ombudsvrouw’ noem trouwens? Ik wil niet kwetsen qua gender hoor! Als het ‘Ombudsman’ of gewoon ‘Ombuds’ moet zijn, of anders ‘Ombudsmensje’, pas ik zo de Leidraad/Code van Bordeaux aan) daar nog even extra voor waarschuwt: altijd de feiten benoemen!
Woensdag stond een navrant voorbeeld op de economiepagina.
Dat leest toch niemand. De economiesectie van de Volkskrant is al sinds jaar en dag de slechtste van Nederland.
Bij een artikel over prijsverschil tussen A-merken en huismerken in supermarkten vermeldde een fotobijschrift: ‘Een moslima bij de zuivelafdeling van de Jumbo in Breda.’
Dan zal ze wel gesluierd zijn geweest, hetgeen toch een beetje de meeste moslima’s definieert. Feitje dus. Prima onderschrift.
De vrouw was gesluierd, maar het verhaal had in de verste verte geen link met moslims.
Zucht & duh. Nee, maar ze was gesluierd dus kon iedereen wel raden dat ze moslima was. Ook als je dat er niet bijzet ziet iedereen het, dus wat is het Grote Drama nu weer? Niet hypocriet genoeg?
‘Ik zie geen enkele relevantie voor het benoemen van het geloof van deze KLANT’, reageerde een van de vele lezers.
Die is er dus ook niet, en in principe wil niemand het geloof van die klant benoemen perse, maar als je gesluierd gaat doe je zelf al dat: je geloof benoemen. Het wordt dan wat hypocriet om net te doen alsof dat niet zichtbaar is.
Op de site was de religieuze typering nog pijnlijker, omdat er meer foto’s van winkelende mensen stonden, die wel als ‘klanten’ of ‘kinderen’ werden aangeduid en niet – zoals een lezer fijntjes mailde – als ‘christenen, joden of atheïsten’.
Als die joden pijpenkrullen en keppeltjes dragen is het best duidelijk dat het joden zijn hoor. Maar dat deden ze niet dus kon niemand weten wat hun geloof was. Christenen kun je, heel soms, herkennen aan een lange rok tot aan de enkels of een kruisje om de nek, maar de meeste christenen herken je niet als zodanig. En als je het niet weet is het ook geen feit en kun je dat dus niet benoemen.
Wat ‘atheisten’ met religies hebben te maken ontgaat me. Atheisme is geen religie.
‘Daarmee draagt de krant toch weer bij aan de tegenstelling moslims/niet-moslims.’
Dat doet die moslima zelf. Die kiest ervoor haar geloof op dergelijke wijze uit te dragen. Notabene in een seculier land waar de meerderheid niet gelooft. En als je dan ook nog eens een minderheid bent kun je nauurlijk niet om die tegenstelling heen. Daar over jammeren is toch een beetje hetzelfde als klagen dat er een zichtbaar verschil is tussen dag en nacht.
Misschien kunnen de moslima’s die dat allemaal erg vervelend vinden hun sluier af doen? Herkent niemand ze meer als moslima, wordt het verder ook niet benoemd.
‘Allochtonen’ is volgens velen – van hoogleraren en politici tot journalisten en lezers – ook zo’n term die het wij-zij-denken versterkt.
‘Hollanders’, ‘kankerjoden’, ‘kankerhoer’, ‘ongelovige’, ‘varken’ en ‘witmensen’ ook. Zoveel mensen, zoveel meningen, zoveel termen. Meningen verbieden dan maar voortaan?
Neutraal is het woord – ooit bedoeld als objectieve vervanger van minderheden – allang niet meer.
Er is in Nederland dan ook sprake van een ernstige wij-zij situatie tussen enerzijds allochtonen en anderzijds autochtonen. Vandaar ook die Schilderswijkrellen. Door dat anders te benoemen houdt dat niet ineens op. Integendeel.
Zo gebruikt de gemeente Amsterdam de term niet meer, het Sociaal en Cultureel Planbureau evenmin.
Grappig: beiden Pvda!
Bovenal is het een vaag containerbegrip.
Zoiets als ‘Goed Volk’?
Vorige week dook een meerderheid van ‘allochtone jongeren’ in een stuk op. Maar wie werd daarmee bedoeld?
Marokkanen, Turken, Antillianen, Surinamers. Waarschijnlijk geen tot nauwelijks Polen, Chinezen, Amerikanen, Zweden of Britten. Feiten te weten komen: de kracht van benoemen!
Volgens de standaarddefinitie is iedereen met tenminste een ouder geboren in het buitenland een allochtoon.
Volgens de werkelijkde definitie buiten Het Reservaat gaat het er vooral om hoe iemand met een niet-blanke huidskleur zich gedraagt. De Marokkaanse juwelierovervaller is een allochtoon, maar Achmed Aboutaleb, Hafid Bouazza of Ebru Umar zijn dan ineens weer gewoon Nederlander. In elk geval geen ‘allochtoon’. Kennelijk heeft het vooral met gedrag en uitingen van cultuur te maken. Dat heet: realiteit.
Iemand met een Britse moeder en Nederlandse vader dus ook.
Die worden zelden tot nooit ‘allochtoon’ genoemd. Ze zijn dan ook blank. De scheidslijn allochtoon/autochtoon loopt voornamelijk langs de huidskleur. Wederom: waarheden die pijn doen aan de ogen en het hart, maar niet minder waarheden.
Een algemenere definitie is ‘van elders afkomstig’ (Van Dale). Maar kun je jongeren die hier geboren en getogen zijn zo indelen?
Ja hoor. Dat is dan ook wat ze zelf doen. Zoals de verslaggever over de Schilderswijkrellen al schreef: ze benoemen elkaar het liefst bij hun afkomst. Ze willen niet eens worden gezien als Nederlander, kennelijk, maar als Turk, Marokkaan of Surinamer.
‘Je kunt niet een beetje allochtoon zijn, het is erbij of er niet bij horen’, schreef de hoofdredacteur van De Morgen op 20 september 2012 in een statement op de voorpagina, waarin de krant afscheid nam van het woord allochtoon.
De hoofdredacteur van De Morgen zou een allochtoon nog geeneens herkennen als er één voor hem stond. Die is veel te druk met extreem-links te preken vanaf zijn bijna oplageloze courantenkansel om überhaupt iets te weten van multiculturaliteit. Iets met ivoren torens en Het Reservaat. Daar waar jij ook woont.
Aanvankelijk kreeg de Vlaamse krant veel kritiek. De redactie werd in de hoek van ‘multicultiknuffelaars’ geduwd.
JOH! De Morgen in de hoek van ‘multicultiknuffelaars’? Je verwacht het gewoon niet! In De Morgen word je al ‘racist’ genoemd als je ook maar kritisch dénkt over de multiculturele samenleving.
‘Alsof we negatieve aspecten van de multiculturele samenleving wilden verbloemen’, vertelt een commentator van de krant. ‘Het omgekeerde is eerder waar. We zijn veel preciezer geworden in het beschrijven van bepaalde bevolkingsgroepen. We denken er bewuster over na.’
Exact dat! Het gaat er bij dit soort politieke correctheid uitsluitend om de negatieve aspecten van de multiculturele samenleving te verbloemen. Want die moet, hoe dan ook, perfect zijn. En als iemand zegt dat het niet zo is lanceren we gewoon als media een demoniseringscampagne zodat iemand vanzelf wel een keer de trekker overhaalt.
Wat best wel jammer is als je als ‘kwaliteitscourant’ beweert betrouwbaar verslag te doen en feiten te noemen. Du moment dat je politiek correct wordt is het gedaan met de feiten. Dat is een feit.
Bij de Volkskrant ijveren een aantal redacteuren ook al jaren voor zorgvuldiger berichtgeving over afkomst en identiteit.
Nóg zorgvuldiger? Jeetje. Gewoon helemaal niks meer opschrijven ofzo? Gaat een spannende krant worden dan. Misschien de voorpagina dagelijks laten vullen door Sterre, Aaf en Haro?
‘Woorden zijn niet onschuldig’, merkte de chef opinie onlangs op tijdens een redactiebespreking.
LOL! Een chef fucking opinie die ‘woorden zijn niet onschuldig’ zegt! What the fuck? Sinds wanneer is Arthur Japin baas van de opiniesectie?
Nouja, als woorden ‘niet onschuldig’ zijn is het maar goed dat Fortuyn en Van Gogh uit de weg zijn geruimd he? Je moet er niet aan denken dat die nu nog toegang hadden gehad tot de opiniesectie van de Volkskrant! Dat had tot slachtoffers geleid want ‘woorden zijn erger dan kogels’ enzo.
‘Het maakt uit hoe we elkaar benoemen in een diverse, multi-etnische samenleving.’
Klopt, als je Joods bent en je hoort elke dag dat Joden kapot moeten, alle Joden kennelijk kanker hebben en dat de Joden de schuld van alles zijn dan maakt dat iets uit en vertrek je als Jood vanzelf een keer naar Israël. Of bedoelt Arthur Japin de Tweede dit niet?
Zijn verhaal vond weerklank bij de hoofdredacteur, die beloofde er werk van te maken.
LOL! Dat meen je! Philippe Remarque, werkte zelf ooit nog bij de Telegraaf, Amerika-liefhebber, werd gezien als ‘rechts’ ten opzichte van zijn voorganger Pieter ‘PvdA’ Broertjes, vindt serieus dat ‘woorden niet onschuldig zijn’?
LOL MOTHERFUCKER!
Hoe opzichtig kun je eigenlijk je ziel verkopen voor die extra jaarlijkse bonus van 80.000 euro? Tapijtknager!
Het wordt tijd dat de Volkskrant in de eigen berichtgeving het woord allochtoon afschaft (citaten, opiniestukken of beleidstaal uitgezonderd).
Goed idee, we noemen voortaan iedereen ‘Nederlander’. Dus als het Ramadan is schrijven we: ‘Ook dit jaar doen weer veel Nederlanders mee aan de Ramadan’.
En in de zomervakantie schrijven we: ‘Veel Nederlanders zijn op vakantie gegaan naar hun familie in Marokko’.
Of bijvoorbeeld: ‘De Nederlandse Kamerleden Kuzu en Özturk’.
Lachen!
We kunnen best zonder, dat bewijzen landen die op Nederland lijken en zo’n begrip niet kennen.
Zoals Amerika en Engeland waar ze complete namen van verdachten noemen inclusief foto zonder balkje?
Veel preciezer is de methode van de streepjes-Nederlander.
Als woorden niet onschuldig zijn dan is ‘streepjes-Nederlander’ de hoofdschuldige. Dat is inderdaad nog erger dan een kogel: het is meer een soort hollowpoint die van point blank range wordt afgevuurd. Dat doet fors pijn aan de ogen en het hart stopt er ook van. Best wel kwetsend dus.
Als het toch over een groep moet gaan, is (eerste of tweede generatie) migranten of ‘van migrantenafkomst’ een optie.
Ho? Gaan we nu ineens onderscheid maken in generaties? Stigmatiserend! Discriminatie! Kwetsend!
Dat klinkt zakelijker dan krampachtige alternatieven als ‘medelanders’ of ‘nieuwe Nederlanders’.
Maar hoe dan ook krampachtig, als in: ‘Een krampachtige poging de problemen in de multiculturele samenleving te bedekken onder een verstikkende deken van politieke correctheid.’
De Volkskrant wordt er niet heel anders van
Wel nóg erger.
maar zal meer recht doen aan de diversiteit van de samenleving.
Juist niet. De diversiteit wordt juist ontkend. Dat is pas écht discriminatie.
Daardoor wordt ze misschien ook herkenbaarder en aantrekkelijker voor meer lezers.
Zie je die Titanic hieronder? Dat is de oude media die aan het vergaan is. Maar hee, waarom benoemen dat je bestaansrecht per politiek correcte maatregel meer en meer verdampt als je ook kunt doen alsof het niet zo is? Dat lukt met het multiculturele drama (dat alleen maar erger wordt) toch ook prima? Wel in de Volkskrant in elk geval.
Exact de reden dat het schip zinkt. Nu maar hopen dat ook de Ombuds (M/V/Het) heeft leren zwemmen in Het Reservaat.
