Dit artikel hoort bij de reeks ‘Cultuur en Politiek’, gefinancierd door crowdfunding. Draag vandaag nog bij aan deze interessante reeks artikelen via crowdfundplatform VoordeKunst!
Renzo Verwer schreef een boek over liefde. En niet om de zoete verlokkingen van de liefde te verheerlijken, maar eerder als een remedie op overspannen verwachtingen. De auteur is een liefdesrealist, die met beide benen op aarde staat. Deze kijk op liefde wil hij op zijn lezer overbrengen.
Hoewel de vorige bespiegeling op zijn nieuwe werk terecht lovend was, zijn er ook kritiekpunten. Als eerste op een passage in de inleiding, waarmee Verwer de relevantie van zijn onderwerp wil bewijzen:
“Waarom is de vraag of Yolanthe en Wesley een kind krijgen van belang? Is een boerkini ophefmakend? Waarom is 50 tinten grijs zo’n kassucces?”
Een boerkini geeft ophef, niet omdat het onderwerp met seks te maken heeft, maar omdat het een inbreuk is op de Leitkultur. De heersende Westerse cultuur is een systeem dat kan vaststellen dat indien de boerkini de overheersende klederdracht wordt, er enige voor-dat-systeem-fundamentele zaken verloren zullen gaan. Dat maakt dat zodra de boerkini ‘op de agenda’ wordt gezet, al is dat maar door een kleine groep, de alarmbellen van onze cultuur gaan rinkelen.
Buiten de boerkini maakt Verwer nog een ander punt over de islam. Hij noemt de politica Selin Gören. Deze antiraciste werd verkracht door migranten en gaf de schuld aan het seksistische Duitsland.
Verwers punt met deze kwestie is dat de massamigratie en de opmars van de islam vrouwen voor een duivels dilemma stellen. Óf doorgaan met het vrijgevochten en seksueel bevrijde leven, maar dan wel grotere risico’s nemen. Óf toch weer mannen vragen om bescherming. Maar daarmee afvallig zijn ten opzichte van het ‘women kicking ass’ narratief. Zoals ze leerden van Tomb Raider en Buffy the Vampire Slayer.
Dit ‘duivelse dilemma’ vertoont een opvallende gelijkenis met een van mijn passages uit het boek Keulen: Kalifaat Light. Verwer noemt het in de literatuurverwijzingen. De passage is als volgt:“Het blijkt glashard dat de autochtone Duitse ouders na Keulen nu hun dochters instrueren om niet zonder Duitse jongens op stap te gaan. Hier zien we Hegels historische dialectiek in werking: de politieke correctheid creëerde gevolgen die de kloof tussen de seksen nu weer dicht.
Dus concreet, niet meer dat Sex and the City verhaal van verwende jongedames die ‘zichzelf hebben gevonden’ en neerkijken op mannen als losers. Voortaan is het: ‘Willen we gaan shoppen? Dan vragen we maar beter of Günter en Heimar meegaan, anders worden we lastiggevallen.’ Daaruit volgt dat als ze Günter als boze blanke man wegzetten, hij weinig zin zal hebben om Heidi en haar vriendinnen te beschermen.”
Deels trekt Verwer een andere conclusie uit dezelfde observatie. Dat het verkrachtingsgevaar met conservatieve culturen en migratie samenhangt, mag in de mainstream media niet worden toegegeven. Dat is wel bewezen in het boek Keulen: Kalifaat Light. Verwer las dat en constateert dat de officiële cultuur de problemen direct verlegt naar West-Europese mannen. Na verkrachtingen door vluchtelingen in Keulen ging het nieuws de weken daarop over date rape en betast worden tijdens carnaval. Verwer stelt: nu vrouwen toch worden aangerand en de Westerse man daar hoe dan ook de schuld van krijgt, kunnen Westerse mannen net zo goed vrouwen ook gaan lastigvallen.
Niet dat hij daar voorstander van is. Hij ziet het als een serieus te nemen mogelijk gevolg.
Met dergelijke voorbeelden bewijst Verwer hoe het progressieve denken is doorgeslagen. Hij lijkt alleen chaos, grilligheid en vervreemding te zien als gevolgen van seksuele bevrijding en de seksuele revolutie. Hoewel ik hem in de meeste gevallen gelijk geef, moet ik hier enige nuance toevoegen. Want zoals bij het voorbeeld in het vorige deel van de bespiegeling, is ook hier nuance op zijn plaats: niet elke seksuele openheid is destructief. In tegendeel.
Zo werd duidelijk toen mijn vriendin me meevroeg naar een gesprek met een schoolvriendin, die economie gestudeerd had en accountant was geworden. Aanvankelijk was ik erg opgewekt, toen die vriendin een bloedmooie slanke blondine bleek te zijn. Haar leven bleek te bestaan uit geld, werk en cijfers; het gesprek was zó saai dat ik in slaap viel.
Achteraf kwamen wij tweeën tot het inzicht dat het voor zo’n saai en gesloten meisje een goede zaak zou zijn om seksrelaties aan te gaan met een man met een zeer sterk libido. Of om zelfs met stelletjes te experimenteren. Om zo haar stijve karakter te compenseren met lijfelijke flexibiliteit. Ze zou nieuwe kanten van het leven ontdekken, wat haar persoonlijkheid wat sprankeling en kleur zou geven.
Vrouwen klagen wel eens over de beeldvorming rond relaties en seks. Verwers boek onderzoekt situaties waarin vrouwen zich als slachtoffer zien, en houdt hen een spiegel voor. “Als ik bed lig met een jongen, dan verwacht hij dat we ook seks gaan hebben”, zegt zo’n dame dan. “En als ik niet aan die verwachting voldoe, dan noemt hij mij geen echte vrouw, en betwijfelt hij mijn vrouwelijkheid.”
Maar hoe is dit andersom – staan vrouwen daar ook bij stil? “Die man leek niet eens zin te hebben in mij. Hij was wel heel tam; het leek alsof hij niet eens moeite deed. Is dat wel een echte vent?” Want met dit stereotype denken over masculiniteit worden mannen geconfronteerd. Zoals door een meisje dat een slaapplek nodig had, en achteraf zei: “Die jongen waar ik bleef logeren is niet eens bij mij op de kamer gekomen. Hij is vast homo.”
Mijn eindoordeel over Liefde voor beginners is dat het een zeer kundig samengestelde verhandeling is. Die bovendien erg lekker wegleest, zoals ik van de schrijver gewend ben. Iemand vroeg mij ooit een lijst te maken van de beste tien boeken ooit gelezen. Daar stonden titels in als Machiavelli’s Discorsi, De Muqaddima van Ibn Khaldûn en Elementaire Deeltjes van Houellebecq. Verwers De Liefdesmarkt redde de lijst nét niet, maar scoorde toch een eervolle vermelding.
Bij dat oordeel blijf ik nog steeds. Hoewel uit de voorbeelden in zijn boek de indruk opstijgt dat Verwer zijn leven slijt op een vrijgezellenzoldertje, zal hij in de toekomst zeker als pionier van de seksuele marktwetenschap worden gezien. Wel is het zo dat dit nieuwe boek erg veel van het oude hergebruikt. Terwijl het debat over de liefdesmarkt zich ondertussen verder ontwikkeld heeft. Hoewel het boek gericht is op beginners, had het om die reden diepgravender mogen zijn.
Dit artikel hoort bij de reeks ‘Cultuur en Politiek’, gefinancierd door crowdfunding. Draag vandaag nog bij aan deze interessante reeks artikelen via crowdfundplatform VoordeKunst!
