Ook de Erasmus Universiteit braakte deze week dezelfde ideologische copy/paste diversiteitspraat uit om racisme en discriminatie in de collegezalen te bevorderen. Ze steunen namelijk deze petitie met de neurotische titel ‘Make (Divers)it(y) happen @EUR: een roep om actie’. Een zin hieruit:
“De Erasmus universiteit heeft de slogan “Diversity and inclusion is in our DNA” maar top posities worden nagenoeg uitsluitend bezet door witte Nederlandse mannen. In onze universiteit is slechts 11 procent van de full professoren vrouw. Strikt genomen worden dus daarmee de behoeften en ervaringen van de helft van de bevolking ondergeschikt gemaakt.”
Says who?! Volgens de schrijvers van deze petitie ‘stapelt het bewijs zich al jaren op’ dat meer diversiteit leidt tot succes in organisaties. Dit bewijs is er nou juist helemaal niét. Succes in organisaties komt als je succesvolle dingen bedenkt. Het bewijs dat zich wél opstapelt is dat (zeker Nederlands) vrouwen helemaal geen topposities wíllen. En dat hoe meer je culturele en economische verschillen tussen mannen en vrouwen wegneemt – wat in feite al in hoge mate zo is (en zeker in Scandinavische landen) – hoe meer vrouwen teruggaan naar traditioneel vrouwelijke beroepen – of ervoor kiezen thuis te blijven met de kinderen. Ze.willen.niet. Maar ondanks dat ze niet willen, ondanks alle kansen, moet en zal de ‘witte Nederlandse man’, die niet de juiste regenboogkleur heeft, op het hakblok. Het is verpletterend racistisch en een minachting voor wetenschap en mensen in topposities.
Het gáát ook maar door:
“En welk beeld schotelen we onze studenten, staf en de samenleving voor? Het beeld dat carrières, perspectieven, en behoeften van een aanzienlijk deel van de bevolking gewoon niet zo belangrijk zijn, en waardoor het voor vrouwen niet aantrekkelijk is om een academische carrière te ambiëren. Dit wordt ook wel reproductie van gender ongelijkheid genoemd. Hetzelfde zien we terug bij mensen die geen witte Nederlander zijn. Moet ons streven niet zijn dat onze personeelssamenstelling een reflectie is van de maatschappij die wij bedienen, en daarom op korte termijn diversiteitsbeleid op basis van gelijke geschiktheid instellen om deze reflectie op lange termijn te realiseren?”
De Erasmus Universiteit is niet bulderend van het lachen over de grond gerold, wat een passende reactie zou zijn. Net als al die andere nuttige diversiteits-idioten, willen ook zij de utopie in de academie pompen, of het idee dat vrouwen en mensen met een diverse kleur blijkbaar baby’s zijn die voortdurend geadopteerd moeten worden door bedrijven, scholen en universiteiten – de kern van hun ‘actie’. Dat als mensen maar samen een perfecte regenboog vormen, dat als je ze beoordeelt op hun kleur, dat er dan iets fantastisch gebeurt. Wat precies wordt niet duidelijk, over kwaliteit gaat het nergens, maar iets met ‘it’ uit divers(it)y. Oh nee, ‘(Divers)it(y)’. Overigens is van de 300 ondertekenaars van de petitie ongeveer de helft van ‘diverse/vrouwelijke’ afkomst, maar die ironie ontgaat ze waarschijnlijk geheel. Het College van Bestuur van de Erasmus Universiteit echter in een reactie die klinkt als de juf van Charlie Brown:
“Net als de opstellers van de petitie hecht het College van Bestuur bijzonder veel waarde aan diversiteit en inclusie binnen onze universiteit. Ook wij zijn er namelijk van overtuigd dat we onderscheidend kunnen zijn door optimaal gebruik te maken van diversiteit onder zowel studenten als medewerkers – het benutten van de kracht van het verschil.”
Als er nou iets niet onderscheidend is, is het wel blindelings meegaan in dit naïeve, leugenachtige cultdenken, met maling aan feiten, diversiteit van ideeën, gelijkheid op basis van gelijke kansen en zelfstandig nadenken. Het is een farce en ook deze universiteit trapt er met open ogen in.
