De eerste honderd dagen van Rutte 3 zitten erop. De coalitie vertoont geen barstjes, men lijkt rustig aan het werk. “Ons voornemen is om dit jaar alle grote hervormingen en ambities in de steigers te hebben staan,” aldus degene die voor de derde keer zijn naam aan een kabinet heeft gegeven.
Grote hervormingen en ambities. In Groningen moet de aardgaskraan verder dicht. De staat moet ervoor zorgen dat de uitstoot van broeikasgassen in 2020 ten minste 25% lager is dan in 1990 (uitspraak Urgenda-zaak). De Nederlandse regering moet onmiddellijk maatregelen treffen om de luchtvervuiling aan te pakken op plaatsen waar die de Europese norm overschrijdt (kort geding Milieudefensie).
Uitfaseren van fossiele brandstoffen is geboden, maar staat op gespannen voet met economische groei, en die groei is nodig om een toenemend aantal mensen aan een inkomen te helpen, zo luidt de neoliberale mantra. Maar zou het niet een grote hervorming en ambitie van het kabinet kunnen zijn om verdere verslechtering van het leefmilieu tegen te gaan door economische krimp te accepteren? Vooral in sectoren die de leefwereld zwaar belasten, niet alleen in Nederland, maar ook in de rest van de wereld. Denk aan de vele soja-, palmolie-, suiker, en katoenplantages.
Een volgende grote hervorming en ambitie kan zijn consumptiebeperking. Deze is het meest effectief te bereiken door vermindering van het aantal consumenten. De noodzaak hiervan is direct gekoppeld aan de eindigheid van de aardolievoorraad.
Zeventien miljoen Nederlanders hebben per persoon 0,2 hectare grondoppervlak tot hun beschikking, minder dan een half voetbalveld. De agrarische opbrengst van die 0,2 hectare heeft de Nederlander echter weten te verviervoudigen door de inzet van kunstmest en fosfaat en door een intensief gebruik van machines. Deze technologie heeft hem echter volledig afhankelijk van aardolie gemaakt.
Toch heeft hij aan die turbo-opbrengst niet genoeg; per hoofd van de bevolking voert hij ook nog eens de agrarische opbrengst van vele buitenlandse hectares in en zet die om in zuivel en vlees, in tuinbouw- en voedingsproducten. Ook die buitenlandse invoer is alleen mogelijk door de inzet van talrijke dieselslurpers.
Je hoeft geen ziener te zijn om te begrijpen dat we van onze aardolieverslaving af moeten. Niet zozeer vanwege de nadelige milieueffecten, maar vooral omdat de voorraden uitgeput raken. Men zal in steeds minder rendabele uithoeken gaan boren, een vat olie zal allengs onbetaalbaar worden, en in de niet al te verre toekomst zal de aanvoer stagneren. Zonder de inzet van aardolie zal de grondopbrengst zowel in de wereld als in Nederland kelderen. Mondiaal kunnen dan nog hooguit drie miljard mensen van hun akkertjes leven, in Nederland twee miljoen.
Inderdaad Rutte 3, grote hervormingen en ambities zijn onontkoombaar. Maak Nederland toekomstbestendig door de afhankelijkheid van aardolie te beperken, maar zorg er ook voor dat uw nageslacht voldoende te eten heeft door het aantal monden te reduceren. De Nederlandse bevolking moet drastisch krimpen door immigratiestop en geboortebeperking. Het gemiddelde vruchtbaarheidscijfer moet zakken onder één kind per vrouw, voordat voedselgebrek straks geen enkel kind meer laat overleven. Nu lijkt dat onvoorstelbaar, maar het is op termijn de harde werkelijkheid.
Gecontroleerd op weg naar een leven zonder fossiele brandstoffen en een bevolkingsaantal van twee miljoen. Grote hervormingen en ambities genoeg.
