Bekijk onderstaande VOOR/NA afbeeldingen. Wat valt op? Juist: in de bovenste foto hebben de handvatten van de zwaarden een soort van reliëf, in de onderste foto niet meer. Want? Dat reliëf is kwetsend want doet aan slavernijverleden denken. Echt waar!
Lees maar: de Universiteit van Virginia, die dit logo slechts twee(!) maanden geleden heeft laten ontwerpen voor hun atletiekteam, schrijft het zelf in een buk- en kniel-brief. Het is dat ze het zelf schrijven anders was bijna niemand dit ooit opgevallen. Bijna. Want kennelijk was er tóch nog één SJW die niet over dit kwetsende detail heenkeek. Maar een échte marxistische cultuurvernietiger ontgaat natuurlijk geen enkel detail want het zijn vele kleine details die grote collectieve witte schuld maken, ofzoiets.
Het reliëf op het handvat van de zwaarden symboliseert een eeuwenoud plaatselijk bekend karakteristiek muurtje, de serpentine walls, die nu nog steeds op de campus van de universiteit staan. Eeuwen oud, die muurtjes zijn als het ware een soort van standbeeld geworden.
Standbeeld, kwetsend…voelt u hem al een beetje aankomen?
In de tijd van de slavernij werden die muurtjes gebouwd om de aldaar levende slaven af te scheiden van de rest van de wereld zodat de studenten op de campus niet werden geconfronteerd met gruwelijk slavernijleed. Het zijn kortom muurtjes met bloed aan de bakstenen. Besmette muurtjes, gebouwd op zwarte bladzijden. Soort van J. P. Coen, alleen dan niet de tunnelversie maar als muurtje.
Snapt u wel? Muurtjes = slavernij -> verwijzing naar muurtjes = kwetsend racisme = geen designrelief op de handvatten van de zwaarden in het logo want anders kwetsend en patroon van systematisch racisme.
En daarom is nu het slechts twee maanden oude (lol), ongetwijfeld voor heel veel geldgedesignde, logo van de atletiekclub op de campus van de Universiteit van Virgina geverherdedsigned tot een logo met slavernijverledenvrije zwaarden (zonder grip, vooral bij zweethanden, maar hee, je denkt in elk geval niet meer aan die muurtjes).
Al zal het ongetwijfeld niet lang duren voordat ook die muurtjes in kwestie zelf worden beklad met graffiti, omgetrokken en gesloopt. Want het slopen van cultureel erfgoed is immers ‘democratie van onderaf‘.