De politiek correcte deugbrigade mag zichzelf graag op de borst kloppen voor haar tolerante houding jegens minderheden. Diversiteit moet je koesteren en wie daar kritiek op heeft is een racist. Tegelijkertijd blijkt keer op keer dat deze voorliefde voor verscheidenheid niet dieper gaat dan wat cosmetische oppervlakkigheden.
Het beste bewijs hiervoor is nog wel de wijze waarop Nieuwe Nederlanders met een ‘foute mening’ worden behandeld. Iemand als VVD-raadslid Malkis Jajan is bijvoorbeeld voor veel linkse activisten simpelweg een huisslaaf die terug moet naar zijn eigen land. De politicus vindt het namelijk een slecht idee om een nieuw asielzoekerscentrum in Enschede neer te zetten en dan ben je vogelvrij. Dan portretteert de regionale krant je als een perfide, hautaine egoïst.
Voor het idee dat Jajan misschien oprechte zorgen heeft over de naïviteit van Nederland is geen ruimte. Dit terwijl zijn boodschap in de Telegraaf allerminst populistische of rellerig kan worden genoemd:
“Heel veel mensen in die azc’s komen uit veilige landen en hebben het gevoel dat ze hier op vakantie zijn. En rond die centra is veel overlast, dus het is een risico. Bovendien doen we hier al zoveel: relatief gezien heeft Enschede de meeste statushouders in Nederland, er is een bed-bad-brood-locatie en we zijn in gesprek over een LVV, een landelijke vreemdelingenvoorziening. Dan zeg ik: laten we eerst de mensen die hier al zijn goed helpen.”
Adam Esmael komt ook uit Syrië en herkent het probleem. Volgens hem doen veel Arabische vluchtelingen uit veilige landen alsof ze uit Syrië komen en wordt er ook veel homoseksualiteit gefaket. Verder kent hij Syriërs die letterlijk tegen hem zeggen dat de bekering van Nederland de reden is van hun immigratie.
“Daarom begrijp ik niet hoe tolerant jullie zijn voor mensen die deze vrijheid willen afnemen. Mijn broer is vermoord door IS, maar in Nederland worden jihadbruiden gezien als slachtoffer. Op straat en in de metro vallen Marokkanen en Syriërs mij lastig om hoe ik eruitzie. GroenLinks zet een aanhangster van de Moslimbroederschap op de kieslijst voor de Tweede Kamer. Zien jullie dan niet wat de Moslimbroeders in het Midden-Oosten hebben aangericht? Dat maakt mij bang.”
Jajan vindt daarom dat Nederlanders zich niet moeten laten aanpraten dat ze niet deugen. Zo is hij persoonlijk dankbaar voor de kansen die Nederland hem heeft gegeven en ook Henk van Ingrid is hem lief. Dat is namelijk de naam van zijn Peetvader die de familie Jajan wegwijs maakte in een nieuw land.
“Als ik nu zie dat iedere blanke Nederlandse man van middelbare leeftijd een halve racist wordt genoemd, dan steekt me dat. Dat beeld klopt gewoon niet.”
Bij Jajan hoef je dan ook niet aan te komen met diversiteitspraatjes en hokjes met een migratieachtergrond. Hij is Nederlander en wenst ook zo benaderd te worden. Een beter signaal van een succesvolle integratie bestaat niet.
