Het coronavirus gaat niet meer weg, groepsimmuniteit is een illusie, er komen steeds weer nieuwe varianten en dus zullen we met dit virus moeten leven. Het wordt daarom tijd voor een langetermijnstrategie. We horen allerlei mensen beweren dat Nederland die niet heeft. Er is goed nieuws: we hebben die strategie juist wel, hij is alleen nog niet door iedereen als zodanig opgemerkt. Even kijken naar de opties.
De eerste optie is die uit de hoek van BIJ1: harde maatregelen tegen corona want het gevaar moet worden ingedamd. We kunnen het bijbehorende beleid wel raden: bij het minste of geringste de scholen, horeca en niet-essentiële winkels dicht, overal een mondkapje en een avondklok. Nadelen te over in de vorm van huiselijk geweld, psychische problemen en economische trammelant. Iedereen weet dat dit is structureel niet is vol te houden en daarom formuleert niemand een langetermijnstrategie met dit uitgangspunt.
De tweede optie is die van Thierry Baudet en Wybren van Haga. Zij vinden corona geen noemenswaardig gevaar, vergelijken het met de griep, willen dat we vaker een raampje openzetten en de IC’s opschalen. Vaccineren is in hun ogen altijd vrijwillig. In deze politieke hoek negeert men continu het nadeel van deze werkwijze: het virus zal exponentieel rondgaan en dat gaat vooral veel doden opleveren. Niet zo gek dat ook dit de langetermijnstrategie niet is.
Dan blijft er maar één optie over: die van Mark Rutte. U kent deze strategie al. Deze erkent dat we met het virus moeten leven én dat mensen snakken naar vrijheid. Ze willen hun kinderen naar school brengen, niet thuis worden opgesloten en natuurlijk winkelen. Ze willen hun vrienden kunnen zien, bier drinken en af en toe naar de film. Er is slechts één probleem: veel van die activiteiten leveren verspreiding van het virus op en dan loopt het vroeg of laat uit de hand.
Dan heb je beperkingen nodig. De horeca gaat bijvoorbeeld dicht. Exacte cijfers en sluitende redeneringen zitten er nooit achter dit soort maatregelen, want die gegevens hebben we nauwelijks. De kern is simpel: als het te gek wordt met de besmettingen, proberen we iets uit. Niet te veel, want dan worden de mensen boos. Niet te weinig, want dan overstromen de ziekenhuizen. Als het echt te gek wordt, komt er zwaar geschut zoals 2G en lockdowns. Eveneens nogal experimenteel en daarom liever niet.
Uw verslaggever vindt het een zegen dat Mark Rutte en Hugo de Jonge deze strategie hebben uitgedacht. Als het uit de hand loopt, zullen we een tijdje thuis moeten zitten. Maar als het niet hoeft, doen we het niet. Zo jagen ze mensen niet in de richting van Van Haga en Baudet en dat voorkomt pas echt een ramp in de ziekenhuizen. Tegelijk erkennen Rutte en De Jonge dat burgers ook een eigen verantwoordelijkheid hebben. Je kunt ook vrijwillig thuisblijven.
De critici kunnen op hun kop gaan staan: een beter alternatief is niet voorhanden.
Lees ook van Chris Aalberts:
