De jongeren in onze maatschappij hebben het moeilijk. Ongeveer vijfenzestig procent van hen bezoekt een therapeut of is van plan dat te doen. Hun problemen zijn: eenzaamheid, verveling, lamlendigheid, onmacht, vermoeidheid, alcoholisme, drugsverslavingen, egocentrisme, in niks nog zin hebben, neiging tot zelfmoord, haat ten opzichte van de ouders, afkeer van de maatschappij, verlangen naar iets onbestemds, onuitvoerbare drang naar veranderingen, impotentie en een droge kut.
Kunnen de therapeuten de jongeren helpen? Natuurlijk niet. De therapeuten, vaak zelf jongeren, weten evenmin als wie dan ook van welk hout pijlen te maken. Ze schrijven de jongeren pillen voor. De jongeren worden verslaafd aan die pillen, hebben er aldus een probleem bij, oordelen dat hun therapeut niet deugt, gaan naar een andere therapeut en die schrijft hen andere pillen voor waar de jongeren diarree, nierstenen en luchtpijpontsteking van krijgen zodat ze zieker zijn dan ooit tevoren, doodziek, en derhalve zijn ze zeker niet meer in staat tot studeren, werken, of meedraaien in de dolle, naar niets of niemand omkijkende westerse samenleving.
Hoe kunnen we de jongeren weer op het rechte pad helpen? Dat kunnen we nauwelijks. De jongeren zijn veroordeeld om ouder te worden op een allesbehalve leuke manier. Ze zullen nog impotenter worden dan tevoren, ofwel zal hun kut droger zijn dan ooit. Ze zullen hun ouders nog meer haten en let maar op, een aantal van de jongeren zal hun ouders de kop inslaan, en als ze dan toch bezig zijn, de hond een mes in z’n hart rammen. In vele huizen zullen lijken van ouders en huisdieren liggen en als de politie op verder onderzoek gaat zullen de dienders op zolder de jongeren aan een touw zien hangen.
De in leven gebleven jongeren zullen nog meer verlangen naar iets onbestemds. Wat kan dat zijn? Een Shangr-La, een Neverland, een Utopia, een pas ontdekt eiland met blauw water eromheen, met voedsel dat zomaar van de bomen kan worden geplukt, met allemaal lieve mensen en met ontelbare blote wijven, met wie de jongeren, of ze man zijn of vrouw, eens lekker van bil kunnen gaan. Want ja, het grootste probleem van de hedenadaagse jongeren situeert zich in de seksuele sfeer. Freud zei het al: ‘Zonder seks wordt eenieder een steen, een lampenkap, een paraplubak, een tafelpoot, een levenloos ding.’
Ik spreek, als ik literaire lezingen geef (wat ik overigens thans, door de vierde coronagolf, weer een tijdje moet nalaten), geregeld met jongeren en allemáál vragen ze mij: ‘Meneer Brusselmans, hoe kunnen we eindelijk een goed seksleven krijgen, zodat ook de rest van ons leven niet meer waardeloos zal zijn?’
En dan geef ik de jongeren tips. De vijf belangrijkste van die tips zijn: ten eerste, als je beft eerst je tanden poetsen. Ten tweede: nooit anale seks bedrijven want een anus dient om mee te schijten en er verder niks mee te doen. Ten derde: als de man z’n orgasme voelt naderen moeten hij dat even later in het gezicht van de vrouw spuiten en niet in haar kut, want in dat geval zouden er kinderen kunnen van komen en kinderen kunnen we godverdomme missen als kiespijn. Ten vierde: als een meisje te kleine tieten heeft moet de jongen niet tegen haar zeggen: ‘Neem een borstvergroting, stomme teef.’ Ten vijfde: als je erectiestoornissen hebt slik dan voor de seks drie Viagrapillen en als je een droge kut hebt bevochtig die dan voor de seks met een natte spons. Met glijmiddelen moet je uitkijken, die kunnen zorgen voor een onregelmatige hartslag.
De jongeren zijn me meestal erg dankbaar voor deze tips en ik ben dan zelf erg blij dat ik de jongeren een hart onder de riem heb kunnen steken en hun problemen heb doen verminderen. Verder moeten de jongeren hun plan trekken, en bedenken dat ooit, op een dag, de dood voor ons allen komt en dan zullen we, of we op zolder aan een touw hangen of niet, verlost zijn van alle ellende.
Lees ook van Herman Brusselmans:
