Ik lees veel boeken, maar je kunt natuurlijk niet altijd lezen want daar zou je nog gek van worden ook. M’n oom Oscar las drie boeken per dag en die heeft zich op den duur opgehangen, al speelde daarbij ook een rol dat hij al z’n geld kwijt was, dat z’n vrouw en hun kinderen ervandoor waren, dat hij ‘m niet meer overeind kon krijgen, dat hij door de huisbaas op straat werd gegooid en dat hij van de dokter had gehoord dat hij ongeneeslijke leverkaner had.
Maar goed, omdat ik zodoende niet altijd lees kijk ik ook veel naar de televisie. Jonge mensen kijken nooit meer tv, maar ik ben oud en derhalve kijk ik er wel naar. Omdat m’n verloofde een Amsterdamse is, kiezen we vaak voor programma’s op de NPO. Ik zal thans m’n top drie van m’n favoriete Nederlandse programma’s noemen en m’n keuze toelichten.
Op drie staat OP1. Dat is een zeer informatieve, modern gebrachte en soms amusante talkshow en de producenten hebben het geniale idee gehad om de show te laten presenteren door telkens een ander duo en bij die duo’s zitten erg leuke mensen met op kop Welmoed Seitsma die eruit ziet als een griet die eigenlijk non had willen worden, van lieverlede de wilde wereld leerde kennen en nu verworden is tot één brok seks die er zelfs niks zou mee inzitten op naakt op het gezicht van godbetert Jort Kelder te gaan zitten. Ik mis praktisch geen enkele aflevering van OP1.
Op twee staat Nachtdieren waarin Raven van Dorst ’s nachts in een ouwe Ford Mustang door een stad rijdt en halt houdt bij mensen die diep in de duisternis rondhangen, bezig zijn met iets of niets of de zelfkant van de maatschappij in het donker wensen te beleven. Daar zitten merkwaardige figuren tussen en soms gaat Raven met hen mee naar hun huis dat zo goed als altijd een gribus is waarin de rommel op elkaar gestapeld ligt, waarin de merkwaardigste verzamelingen te zien zijn (Indiaanse totempalen, sardienendoosjes uit het interbellum, onderbroeken die ooit gedragen zijn door de zangeres Anita Meijer) en waarin je ook wel ‘ns een niet al te geregeld voorkomend huisdier ziet zoals een blinde wurgslang, een grijze rat met een baard of een axolotl en dat is een reptiel dat pootjes kan geven, de krant naar het baasje brengen of bier drinken zonder ooit dronken te worden. Raven van Dorst presenteert het op een betrokken, aanstekelijke wijzen en we hopen dat dit programma nog vele seizoenen mag meemaken.
Op één staat Seksengelen, over vrouwen die hun brood verdienen met seks. Het zijn niet per se prostituée’s of pornofiguren, maar gewone vrouwen die leven in gewone straten en die wonen in gewone huizen, waaraan ze wel een hokje hebben bijgebouwd, waarin ze klanten ontvangen, meestal doorsnee jan lullen die thuis bij hun echtgenote niet aan hun trekken komen, bijvoorbeeld omdat die verdomde echtgenote weigert om hen te slaan met een zweep omdat ze weigeren om hen driemaal na elkaar tot een orgasme te pijpen of weigeren om ooit nog seks te hebben met hun echtgenoot tout court. Dus zoeken die sukkels hun heil bij de Seksengelen en eentje was wel heel bijzonder: ze heeft overdag een full time baan, heeft drie kinderen en heeft een man die weet waar z’n vrouw mee bezig, zich daar geen reet van aantrekt en terwijl z’n vrouw een man de beurt van z’n leven geeft, doet hij het huishouden en waakt hij over de kinderen. Deze vrouw is niet eens mooi maar in zekere zin wel aantrekkelijk. Ze is te dik, ze straalt een grote vermoeidheid uit en ze lijkt totaal niet een type van wie je als man geil wordt en toch krijgt ze haar klanten niet geteld en ze komen na de eerste sessie met deze seksengel telkens geregeld terug.
Ik wil maar zeggen dat Openbare Omroep in Nederland veel fraais te bieden heeft al moet je er ook Matthijs Gaat Door en Nick En Simon Op De Camping bijnemen. Verder niks te klagen.
Lees ook van Herman Brusselmans:
